"Astronomiczna wiosna rozpoczyna się dokładnie wtedy, gdy słońce przetnie tak zwany punkt barana" - mówi astronom, dr Weronika Śliwa z Centrum Nauki Kopernik. Słońce po niebie pozornie porusza się po tak zwanej ekliptyce. Większość innych obiektów wydaje się obracać wokół północnego bieguna nieba, który również ma swój równik, tak zwany równik niebieski. Gdy Słońce przetnie równik niebieski, wtedy rozpoczyna się astronomiczna wiosna. 
Ciekawym zjawiskiem na wczesnowiosennym niebie jest bardzo jasna Wenus. Należy jej szukać na zachodzie tuż po zmroku. "Kiedy Wenus świeci tak jasno, jak teraz, to rzuca cień. Możemy zobaczyć swój cień w skutek oświetlenia przez Wenus" - powiedziała dr Weronika Śliwa.
Astronomiczna wiosna potrawa do 20 czerwca, wtedy będzie miało miejsce przesilenie letnie. Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C. Zasadniczo wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje się klimatyczny etap przejściowy − przedwiośnie. Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i krokusów. W zależności od kontynentu i strefy klimatycznej, pory roku zmieniają się wcześniej, bądź później i trwają dłużej, bądź krócej.
Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za miesiące wiosenne na półkuli północnej uznaje się marzec, kwiecień i maj, a na południowej wrzesień, październik i listopad. IAR, wikipedia
EŁ
Kwiecień 2024
