R E K L A M A


KOŚCIÓŁ

drukuj Prześlij znajomemu zgłoś błąd archiwum Cofnij
util util util
foto

Biskup Siedlecki wygłosił drugą katechezę w ramach programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”
2012-11-10 13:31:15 Artykuł czytany 5215 razy


Ponad 300 osób zgromadziło się w sobotę, 10 listopada w auli Wyższego Seminarium Duchownego w Nowym Opolu, by spojrzeć na swoje życie w świetle biblijnej historii zbawienia oraz wysłuchać drugiej katechezy Biskupa Siedleckiego Zbigniewa Kiernikowskiego w ramach diecezjalnego programu duszpasterskiego „Chrzest w życiu i misji Kościoła”.


Katecheza nosiła tytuł: „Synagoga i Kościół”. - Synagoga jest drugą, obok świątyni, ważną instytucją religijną w historii ludu wybranego Starego Testamentu. Ta instytucja ma bardzo bliskie i żywotne odniesienie do Nowego Testamentu – nauczał Ksiądz Biskup. - W pismach Nowego Testamentu często widzimy ją jako miejsce nauczania Jezusa. To w synagodze dochodzi do konfrontacji Jezusa z duchami nieczystymi i z wyznawcami judaizmu, w szczególności z przełożonymi ludu. Jezus mówi też uczniom, że spotkają ich prześladowania ze strony synagogi. Synagoga jednak będzie punktem wyjścia dla ewangelizacji. Wspólnota Kościoła zaczerpnęła wiele z synagogi jako miejsca słuchania i poznawania słowa Bożego. W pewnym sensie Kościół jest synagogą w Jezusie Chrystusie.


Początki synagogi mają swoje korzenie w kontekście wygnania babilońskiego. Naród wybrany przeżywa wówczas wielkie poniżenie. Jerozolima została zdobyta, a świątynia jerozolimska zburzona, znaczna część wiodącej warstwy ludności, w tym kapłani, została deportowana do Babilonii. Izraelici żyją w obcych dla siebie warunkach, są pozbawieni relacji do świątyni. Przeżywają głęboki dramat z tego powodu, że została zniszczona największa ich świętość, która świadczyła (jak uważali) o wierności Boga i dawała im możliwość prawowiernego kultu – w odróżnieniu od świątyni i ołtarzy bożków pogańskich oraz pogańskiego kultu. W kontekście zburzenia świątyni oraz pojawiających się pytań o sens i znaczenie takiego przebiegu historii, powstaje tradycja gromadzenia się na modlitwie i słuchaniu słowa Bożego. To gromadzenie się stanowi nową formę kultu, który w jakiejś mierze zastępował kult świątynny a jednocześnie stanowił inspirację (natchnienie) do rozważań nad dziejami. Miało to miejsce w oparciu o przekazywaną tradycję, dotyczącą wybranych przez Boga osób, w szczególności Patriarchów, i całego narodu. Patrzono na nią w świetle Bożych obietnic oraz wydarzeń, które naznaczyły dotychczasową historię narodu wybranego. Szczególne znaczenie w tej historii przypisywano wyjściu ludu z niewoli egipskiej i jego pobytowi na pustyni oraz początkom życia w Ziemi Obiecanej. Naród i poszczególni jego członkowie musieli skonfrontować się także z późniejszym upadkiem królestwa i przeżywanym właśnie rozproszeniem i upokorzeniem – kontynuował Pasterz Kościoła Siedleckiego.

- W historii Izraela synagoga stała się znakiem tożsamości narodu wybranego, będącego w rozproszeniu. Synagogą nazywano konkretne wspólnoty, które uczyły się przeżywać swoją jedność (gromadzenie się) w oparciu o słuchanie słowa. Był to sposób gromadzenia się określony nie przez czynniki zewnętrzne, lecz głównie przez słowo. Wspólnoty te ożywiał duch słuchania słowa i gotowość posłuszeństwa temu słowu. Budynek synagogi nie podlegał jednolitym regułom architektonicznym. To, co było istotne w synagodze, to miejsce przechowywania zwoju Tory (które możemy porównać z tabernakulum w naszych kościołach) oraz miejsce jej czytania i interpretowania (które możemy porównać z naszą amboną). Była też tak zwana katedra Mojżesza, czyli miejsce zasiadania przewodniczącego liturgii i miejsce interpretowania Prawa. Główna przestrzeń budynku synagogalnego była przeznaczona na zgromadzenie mężczyzn. Kobiety miały zazwyczaj miejsce w górnej części. Synagoga była miejscem zebrań na liturgię słowa. Podstawową czynnością było czytanie Prawa i Proroków. Dla przeprowadzenia liturgii synagogalnej nie był potrzebny żaden ustanowiony minister, to znaczy nie była konieczna obecność rabina. Aby liturgia mogła się odbyć, konieczna była minimalna liczba mężczyzn (zazwyczaj dziesięciu). Czytać słowo i zabierać głos mógł każdy pełnoprawny członek zgromadzenia. Doniosłość i świętość synagogi nie pochodziły ani z jej poświęcenia, ani z racji ofiarniczego kultu, ani czegoś podobnego, co byłoby związane z jakimś rytem lub obrzędem, lecz wynikały z jej przeznaczenia na miejsce czytania i słuchania, czyli studiowania Tory, albo ujmując szerzej: poznawania i badania słowa, czyli Pisma świętego. Z tym wiązała się kolejna bardzo ważna funkcja synagogi, mianowicie gromadzenie się ludu, który dzięki słuchaniu słowa stanowił wspólnotę. Tę wspólnotę łączyła wola słuchania i zgłębiania słowa – nauczał Biskup Siedlecki.

- Synagoga była też niejednokrotnie nazywana świętym miejscem przez analogię do świątyni. Z czasem w synagodze pojawiły się pewne przedmioty-znaki, które wcześniej były związane ze świątynią, jak na przykład menora, czyli siedmioramienny świecznik, oraz śpiewy na podobieństwo świątynnych. W niektórych księgach późniejszego okresu znajdujemy teksty, które wskazują na to, że synagogę widziano jako swoiste pocieszenie i znak nadziei w sytuacji braku świątyni i niemożności jej odbudowania. To wszystko wskazuje na bliskość synagogi ze świątynią przy jednoczesnym uznaniu ich odmienności. W ten nurt myśli i historii wpisują się przyjęte przez Nowy Testament słowa, które wskazują na przemijalność świątynnego kultu ofiarniczego i jednocześnie ukazują perspektywę kultu, który w jakimś stopniu stanowi przedłużenie prawdy obecnej w synagodze czy związanej z synagogą i polega przede wszystkim na poznaniu i wypełnieniu woli Bożej: „Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty, lecz otwarłeś mi uszy; całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś. Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano: Jest radością, mój Boże, czynić twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu» (Ps 40,7-9, cytowany w Hbr 10,5-7). Każdy z nas może te słowa odnieść do siebie i doświadczyć, że „w zwoju księgi o mnie napisano” – artykułował Ksiądz Biskup.

- Proces rozpoczęty w ST w kontekście braku kultu świątynnego otrzymał swoje ukoronowanie w Jezusie Chrystusie. W Nim, Wcielonym Słowie, Jezusie z Nazaretu, Mesjaszu, dokonało się zintegrowanie kultu ofiarniczego z życiową postawą wypełniania woli Bożej. Synagoga jest także miejscem, gdzie Jezus dokonał wielu cudów uzdrowienia, które miały nie tylko wymiar uleczenia z choroby, lecz także symboliczne znaczenie pokonania złego ducha. Relację między Jezusem a synagogą możemy dobrze odczytać z tego, co Jan Ewangelista opisuje jako wydarzenia po wskrzeszeniu Łazarza, już na sześć dni przed Paschą, gdy arcykapłani i faryzeusze zdecydowali o zabiciu Jezusa i czekali na stosowną chwilę (zob. J 12,12-11). Jezus przybył wówczas do Jerozolimy z Betanii, pośród owacji ludu, śpiewu „Hosanna” i zakłopotania faryzeuszy. Wówczas kontaktu z Jezusem szukają Grecy, czyli sympatyzujący z judaizmem poganie. Jest to znak nowej jakości gromadzenia się wokół Jezusa. Już nie tylko Żydzi, ale i poganie będą tworzyć zgromadzenie (nowy typ synagogi już nie tylko z wyznawców judaizmu) wokół Jezusa. To będą ci, którzy uznają Jezusa za tego, który oddaje swoje życie, który jest jak ziarno wrzucone w ziemię i obumierające, by przynosić bogaty owoc. To otwiera nową epokę. Będzie to owoc sądu, jaki dokona się przez wydarzenie krzyża. Wtedy to wywyższony Jezus pociągnie wszystkich do siebie. Jest to bezpośrednia zapowiedź takiego zjednoczenia ludzi, w którym spotkają się treści związane ze świątynią, ofiarą i z przyjmowaniem woli Boga, by stanowić nowy lud, który kroczy w światłości – nauczał Biskup Siedlecki.

- Wspólnota chrześcijańska powstała z przyjęcia prawdy i wiary w to, że w Jezusie Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym wypełniły się pisma Starego Testamentu. Jezus jako Mesjasz jest tym, w kim wypełniły się obietnice dane w Starym Testamencie. Natomiast ci, którzy nie przyjęli Jezusa, a więc synagoga, pozostają jeszcze w oczekiwaniu na przyjście Mesjasza. Zasadniczym problemem w uznaniu i przyjęciu Jezusa przez synagogę jest fakt Jego krzyża. Po prostu oczekiwano innego Mesjasza, nie takiego, który dał się ukrzyżować. Chrześcijanie natomiast na tym opierają całą swoją wiarę. Krzyż jest zgorszeniem dla wyznawców gromadzących się w synagodze (zob. 1Kor 1,21-25). Ukrzyżowany Jezus jest bowiem dla wyznawców Prawa przekleństwem (zob. Ga 3,12-14), dla tych zaś, którzy uwierzyli w Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego jest błogosławieństwem i wypełnieniem obietnic danych Abrahamowi (zob. Ga 3,14-29) – kontynuował Ksiądz Biskup.

- Ci, którzy nie przyjmowali Jezusa Chrystusa pozostawali i nadal pozostają w oczekiwaniu. Ilustrują to liczne średniowieczne przedstawienia sceny ukrzyżowania Jezusa, z ukazaniem pod krzyżem dwóch postaci (dwóch kobiet) – jedna z zasłoniętymi oczami (przewiązana twarz), a druga z odsłoniętą twarzą. Stąd przesłanie, że dopóki patrzymy z zasłoniętą twarzą na Tego, który dał się ukrzyżować, dopóty pozostajemy w postawie i mentalności typowej dla synagogi, nawet jeśli badamy Pisma (zob. J 5,39n.). Stale jednak jest skierowane do nas słowo i obietnica Jezusa: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie. To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć” (J 12,32-33). Synagoga Jezusa Chrystusa to ci, którzy patrzą na Niego i mają rozpromienione twarze, bo wpatrują się w Tego, który odrzucony nikogo nie odrzucił – nauczał Pasterz Diecezji.

POSŁUCHAJ KATECHEZY:
 


Po zakończonej katechezie kerygmatycznej uczestnicy udali się na indywidualną konfrontację z tekstem biblijnym. Dzielenie w małych grupach odbyło się po 45 minutach osobistego spotkania z usłyszanym słowem. Pomocą w dzieleniu były pytania dołączone do katechezy. Uczestnicy pytali więc siebie: Niejednokrotnie mam zapewne poczucie własnej niewystarczalności, niemocy a także świadomość własnych błędów, pomyłek, grzechów i związane z tym poczucie winy. W takiej sytuacji czuję też i odkrywam w sobie chęć naprawy tych błędnych sytuacji czy chęć zdobycia pomocy w celu uzyskania większej pewności siebie i zapobieżenia wszystkiemu, co jest przejawem mojej niemocy i niepewności. W jakim kierunku w takich sytuacjach idą moje myśli, pragnienia itp.? Czy pierwszym odruchem jest myślenie o tym, żeby coś zrobić, aby było lepiej; o tym, by zwrócić się do Boga (do Matki Bożej i do świętych), aby pomógł (pomogli) zrealizować to, w czym doświadczam swojego braku lub swojej winy? Co robię z myślami, które zapewne przychodzą, żeby w takiej sytuacji, o jakiej była mowa wyżej, złożyć jakąś ofiarę, coś przyrzec, zrobić postanowienia? Wszystko w tym celu, aby dobrze wyjść z trudnej czy niekomfortowej dla mnie sytuacji. Na ile zdaję sobie sprawę z tego, że jest to postawa wynikająca z koncepcji ofiarniczej relacji do Pana Boga? Ta postawa i wnikające z niej działania spełniają w życiu swoją rolę, lecz nie są wyrazem tej relacji do Pana Boga, do której Pan Bóg prowadzi człowieka. Nie chodzi bowiem o ofiary, lecz o posłuszeństwo. Posłuszeństwo to złożenie ofiary z siebie, ze swojej koncepcji życia, ze swojej wizji kształtowania relacji z bliźnimi. Jak przeżywam sytuację, kiedy zostaje zburzona budowana przeze mnie dla Pana Boga „świątynia” – to znaczy jakaś forma czy przejaw mojego życia, wyobrażenie o kształcie moich relacji z bliźnimi; wyobrażenia o mojej dobrej, porządnej, wzorowej rodzinie itp.? Czy wtedy za wszelką cenę staram się ochronić to, co mi się wydaje dobre, czy też wykorzystuję tę sytuację do tego, by stawiać sobie pytania o moją relację do Pana Boga? Czy stawiam sobie pytania o wolę Pana Boga, o Jego plan dla mnie, dla moich bliskich? Czy staje się to okazją, by zacząć na serio słuchać słowa Bożego, a nie tylko prosić Pana Boga o pomoc w utrzymaniu zbudowanej przeze mnie „świątyni”? Czy stać mnie na to, by w takich okolicznościach składać ofiarę z siebie, ze swoich upodobań, planów itp., a w postawie posłuszeństwa gromadzić się z bliźnimi na słuchanie słowa? Słuchanie i poznawanie słowa miało określony schemat. Jest to przede wszystkim obwieszczanie Bożego Prawa (Tory) i interpretowanie tego Prawa w odniesieniu do życia w świetle słów proroków i w świetle Psalmów. To, co obwieszcza całe Prawo i Prorocy wypełniło się w Jezusie Chrystusie. Jak podchodzę do słuchania słowa Bożego podczas liturgii. Na ile pozwalam na to, żeby do mnie dochodziło Boże Prawo (dzisiaj podawane przez Kościół), gdy ono mnie poucza, koryguje, wzywa do nawrócenia? Na ile otwieram się na słowa Proroków i słowa Psalmów, które oświecają moje życie i ukazują w Bożym świetle moje niepowodzenia, błędy, winy, wskazują na przyczyny mojego zagubienia się, mojego niepokoju, wewnętrznych rozdarć i braku pojednania? Na ile doświadczam pocieszenia niesionego przez orędzie Proroków? W jakiej mierze widzę, że są one światłem i otwierają nową perspektywę w różnego rodzaju ciemnościach, załamaniach, kryzysach, buntach itp.? Kiedy i w jakich okolicznościach skorzystałem ze słowa Proroków? Na ile doceniam zbieranie się razem z innymi, doświadczonymi „zniszczeniem świątyni”, by wspólnie słuchać słowa i dzielić się z nimi doświadczeniem obecności i działania Pana Boga we własnej historii? Co mi mówi fakt (prawda), że w synagogach Jezus nauczał, uzdrawiał, często w szabat, ku oburzeniu przełożonych synagogi (zob. Łk 13,10-17)? Były to uzdrowienia leczące z zależności (opętania) od złego ducha i innych niemocy (zob. Mk 1,23 nn.; 3,1-6). Co mi mówi fakt, że Jezus zapowiadał uczniom, że będą prześladowani przez przedstawicieli synagogi? Jak uważam, dlaczego Jezus zestawił prześladowania ze strony synagogi z prześladowaniami przez królów, namiestników, a więc przez władze świeckie (zob. Mk 13,9; Łk 12,11; 21,12; por. też Mt 23,34; J 16,2)? Czym mogli kierować się przełożeni synagogi, grożąc wykluczeniem ze wspólnoty tych, którzy przyznawali się do Jezusa? Co mi mówi fakt, że kiedy Apostołowie głosili Ewangelię w synagogach, najpierw przyjmowano ją z radością, a potem często wielu odrzucało Apostołów i głoszoną przez nich prawdę, buntowało innych aż do wyrzucenia Apostołów z miast (zob. np. Dz 13,50n.; 21,30nn.) lub wtrącenia ich do więzienia (zob. Dz 5,18nn.; 12,4 nn.; 16,19-40 itp.)? Dlaczego – według mnie – było takie napięcie między synagogą a głoszeniem Ewangelii przez Apostołów? Jak reagowali członkowie synagogi, co działo się w synagodze, gdy poganie przyjmowali wiarę? Jak ja patrzę na różne drogi i sposoby, na których ludzie spotykają Boga? Po czym – według mnie – można poznać, że jest to prawdziwe spotkanie? Co wspólnego widzisz w pojęciach: synagoga i Kościół? Czym one, według ciebie, sobie odpowiadają, a czym się różnią? Na ile – według ciebie – może to mieć jakieś odbicie (podobieństwo) w życiu dzisiejszego Kościoła, w życiu konkretnych jego wspólnot, w parafiach?


Po zakończonym dzieleniu wszyscy zgromadzili się w auli na podsumowanie. Spotkanie zakończyła wspólna agapa w refektarzu seminaryjnym. Program „Chrzest w życiu i misji Kościoła”, ma na celu ukształtowanie dojrzałej wiary i pogłębienie chrześcijańskiego życia w świetle biblijnej historii zbawienia. Cała ta historia począwszy od stworzenia człowieka, przez grzech pierworodny i obietnicę odkupienia, prowadzi do Jezusa Chrystusa oraz spotkania z Nim we wspólnocie Kościoła przez słuchanie Słowa Bożego i inicjację sakramentalną. Słuchanie katechez kerygmatycznych, poznawanie siebie w świetle Słowa Bożego, modlitwa i praca w małych grupach, są elementami konstytuującymi ten program.
24 listopada odbędzie się spotkanie w trzech pozostałych rejonach: bialskim, parczewskim i garwolińskim.

ks. Mateusz Czubak

[Msz]
wykop


 

foto

Caritas Diecezji Siedleckiej pomaga obywatelom Ukrainy
2022-07-16 11:54:37 Kategoria: Kościół dla Ukrainy

Rosyjskie wojska od kilku miesięcy prowadzą zmasowane działania wojenne na terenie Ukrainy. Sytuacja ukraińskich rodzin oraz ich życie jest bardzo zagrożone. Tysiące...

więcej »

Liturgia Dnia


foto

Misje Ewangelizacyjne w parafii w Borowiu
2022-11-16 12:20:51 Kategoria: Misje Ewangelizacyjne

Od niedzieli w parafii Trójcy Świętej w Borowiu trwają Jubileuszowe Misje Święte. Nauki misyjne głosi ks. Tomasz Bieliński a wspomaga go wspólnota Szkoły Nowej...

więcej »
- 101,7fm / 106,0 fm - ONAIR


Zapraszamy na audycje:

foto

O tym się mówi... Poranna rozmowa na antenie KRP
2023-02-09 16:07:30 Kategoria:

Codziennie, od poniedziałku do piątku o godz. 8:12 polecamy "O tym się mówi..." poranną rozmowę w Katolickim Radiu Podlasie. Gośćmi Marcina Jabłkowskiego i Andrzeja...

więcej »


foto

Caritas dla niepełnosprawnych
2023-02-16 14:38:58 Kategoria:

Rozumiejąc potrzeby osób z niepełnosprawnością Caritas Diecezji Drohiczyńskiej od lutego 2010 r. prowadzi Diecezjalny Ośrodek Wsparcia dla Osób Niepełnosprawnych...

więcej »
foto

Serwer Dell T330 – nowoczesne rozwiązanie dla małych...
2023-02-16 12:21:10 Kategoria:

Sewer to niezawodne urządzenie powszechnie wykorzystywane w wielu firmach. Przede wszystkim sprzęt cechuje się wysoką wydajnością oraz gwarancją bezpieczeństwa...

więcej »
foto

Na jakie telewizory warto zwrócić uwagę?
2023-02-16 11:25:20 Kategoria:

Choć nie milkną dyskusję, jaki telewizor LED byłby najlepszy, czy może trafniejszym wyborem byłyby telewizory LCD, plazma czy też zaawansowane technologicznie modele....

więcej »
foto

Jak mierzyć postępy działań SEO?
2023-02-15 11:06:39 Kategoria:

SEO, czyli Search Engine Optimization (optymalizacja stron pod wyszukiwarki internetowe) jest to zestaw technik stosowanych do zwiększenia widoczności witryny internetowej w...

więcej »
foto

Na co zwrócić uwagę, kupując pościel?
2023-02-14 12:48:01 Kategoria:

Sypialnia jest tą częścią domu, w której szuka się relaksu i spokoju. Wchodząc do niej tuż przed snem, powinna dawać poczucie bezpieczeństwa i być oazą po nawet...

więcej »
foto

Dlaczego młodzi ludzie coraz częściej inwestują na...
2023-02-14 10:39:26 Kategoria:

Przyjrzymy się, jak wygląda inwestowanie w akcje. Jak przygotowują się do tego młodzi inwestorzy? Czy giełda jest dla każdego?

więcej »
foto

Jak zacząć przygodę z pływaniem?
2023-02-13 10:48:46 Kategoria:

Aktywność fizyczna jest niezbędna do zachowania zdrowia, jednak nie każda dyscyplina będzie odpowiednia dla wszystkich. Jedni z nas wolą sporty siłowe, inni spokojną...

więcej »

Co, gdzie, kiedy

w lewoMarzec 2024w prawo
Pon Wt Śr Czw Pią So Nd
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Najnowsze Informacje