Bóg po raz kolejny objawia się człowiekowi. Tutaj w szczególny sposób Ojciec daje swoje świadectwo o Synu. Szaty lśniąco białe, obłok, głos – to znaki obecności Boga. W scenie Przemienienia podkreśla ją przebywanie na górze dwóch niezwykłych mężów: Mojżesza i Eliasza, którzy w historii swego powołania mieli możliwość obcowania ze Stwórcą. Mojżesz doświadczył obecności Boga w niespalającym się krzewie i rozmawiał z Nim na Górze Synaj (por. Wj 3,1nn; 34,29-30). Pan rozmawiał z nim twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem (Wj 33,9.11). Góra Synaj to także miejsce, gdzie prorok Eliasz spotkał Najwyższego w szmerze łagodnego powiewu, a dosłownie w głosie ciszy (1 Krl 19,12).
Trzej Apostołowie – Piotr, Jakub i Jan – zabrani przez mistrza na Górę Przemienienia, nie byli idealni. Synowie Zebedeusza troszczyli się o zaszczytne miejsca dla siebie w Królestwie Bożym. Porywczy Piotr wyparł się nawet Jezusa. A jednak dane im było oglądać i słyszeć głos Boga. I tak zaczęła się ich przemiana.
W Perlejewie od wieków wierni mają szczególne nabożeństwo do Chrystusa Przemienionego. Już 300 lat temu na początku sierpnia ściągały tu rzesze pątników, by oddać cześć Zbawicielowi i prosić o potrzebne dary, przede wszystkim o przemianę trudnej rzeczywistości.
Pojawia się pytanie: czemu akurat tutaj szczególnie doświadczano Bożego działania? Owszem – uwagę przyciąga obraz w ołtarzu, przedstawiający wydarzenie z góry Tabor, ale nie malowidło jest najważniejsze. Odpowiedź tkwi w rzeczywistości duchowej. Jedną z pierwszych świątyń na terenie naszej diecezji wzniesiono właśnie w Perlejewie. Już sześćset lat na tym miejscu dokonuje się cud Przemienienia. Chrystus, przebywający w Eucharystii, pozwala każdemu, kto tu przyjdzie, doświadczyć Bożej obecności, a dzięki niej przemienić swoje życie.
Kwiecień 2024
