Albin Leończuk ps. „Wrzos” urodził się we wsi Litewniki Nowe w 1915 roku. Od dziecka był wychowywany w duchu patriotyzmu. Gdy miał 16 lat stracił Ojca. Gospodarzył wtedy z matką, siostrą i bratem. Po wybuchu II Wojny Światowej zastąpił siostrę, która otrzymała nakaz wyjazdu na przymusowe prace do Niemiec. Po kilku dniach zbiegł z miejsca wywózki. Mając 25 lat w 1941 roku rozpoczął walkę w konspiracji. W dniu wybuchu „Powstania Warszawskiego” ubrał się w mundur żołnierski i z karabinem przemaszerował przez wieś na znak solidarności z walczącymi. Od 1947 był w siatce terenowej wspomagającej oddział WiN dowodzonej przez kpt. Władysława Łukasiuka ps. ”Młot”. Organizacja ta walczyła o wolność i niepodległość państwa Polskiego. Albin Leończuk dla zakupu broni sprzedał swoje cenne kosztowności. Gdy nastała amnestia Albin został ostrzeżony przez sołtysa i możliwych represjach. „Wrzos” posłuchał się i wyjechał na Dolny Śląsk.
18 grudnia powrócił w rodzinne strony z sąsiadką, która zakupiła maszynę w zachodniej części Polski i bała się sama powrócić. Albin zgodził się jej towarzyszyć. Po przyjeździe następnego dnia został aresztowany. Wywieziono go do Konstantynowa, gdzie był torturowany. Rodzina mogła go odwiedzać jednak była zastraszana i miała zakaz mówienia o tym co widziała przez okres 3 lat. Albin wkrótce został przewieziony do więzienia w Białej Podlaskiej. Ostatni list do bliskich dyktował księdzu, ponieważ nie był w stanie pisać własnoręcznie. 20 lutego 1948 roku Wojskowy Sąd w Lublinie skazał Go na karę śmierci. Albin Leończuk nie chciał za namową wynajętego przez rodzinę obrońcy zmienić swoich zeznań. Twierdził, „że nie o taką Polskę walczył”. 22 marca 2006 roku wyrok sądu odnośnie kary śmierci został unieważniony przez Sąd Okręgowy w Lublinie przy udziale prokuratora IPN.
KSkor/Podlaskie Centrum Radiowe
DJ
Kwiecień 2024
