Jeśli ktoś wyłożył pieniądze na określonych warunkach, a potem ma te warunki zmieniane, może się czuć wystawiony do wiatru. Z drugiej strony, takiego obniżenia nie robi się na podstawie jakiegoś widzimisię. Zapytaliśmy więc wydział gospodarki przestrzennej i budownictwa skąd się wzięły te różne wysokości: 42 i 35 metrów. – Przed zakupem tego terenu był przez osobę zainteresowaną złożony wniosek o sporządzenie decyzji o warunkach zabudowy. Żeby sprawdzić, jaka wysokość jest tam możliwa, została sporządzona analiza. Ze względu na naglący termin sprzedaży działki, zlecono to architektowi spoza urzędu, bo u nas, ze względu na ilość budynków, trwałoby to miesiąc lub półtora. Autor analizy określił wysokość na 42 m, tak jak było we wniosku inwestora – mówi naczelnik Barbara Kowal.
Miasto spieszyło się ze sprzedażą działki, bo kwota blisko 5 milionów złotych stanowiła cenne uzupełnienie napiętego inwestycjami budżetu (a z realizacją zaplanowanych dochodów z mienia miasto ma problemy od lat). Potem jednak pojawiły się wątpliwości, które wyszły na jaw, kiedy deweloper postanowił zmodyfikować planowaną inwestycję. – Ograniczeniem na tym terenie jest ilość miejsc parkingowych w stosunku do wysokiej zabudowy. Żeby wykorzystać tę wysokość, należy sporządzić decyzję środowiskową. Inwestor ją przeprowadził, ale w przepisach kolejność jest taka, że najpierw powinna być decyzja środowiskowa, a potem decyzja o warunkach zabudowy. Wynikało to z tego, że inwestor złożył drugi wniosek, na trochę zmieniony zakres inwestycji, który już zawierał decyzję środowiskową. Czyli po kolejnym wniosku, już z decyzją środowiskową, urząd opracował kolejną analizę i oparł się na wysokości budynku odmiennej od wysokości z wcześniejszej analizy – tłumaczy naczelnik Kowal.
Brzmi to bardzo zawile, ale w uproszczeniu problem sprowadza się do tego, ile nowych samochodów może „wchłonąć” najbliższa okolica. W budownictwie mieszkaniowym prawo wymaga, by na lokal mieszkalny przypadało miejsce parkingowe. Miasto daje do zrozumienia, że przeszkodą jest nie tyle wysokość planowanych wieżowców, co ilość lokali mieszkalnych. Mogłoby się pogodzić z wyższymi budynkami, gdyby zawierały mniej mieszkań o większym metrażu. Ale na rynku jest mniej nabywców na duże apartamenty, a więcej na mieszkania średnie i małe. Do tego dostosowują się deweloperzy. Więcej lokali to więcej samochodów, a więcej samochodów, to większe zatory na przyległych ulicach. W ostatnich latach budownictwo wielorodzinne w południowej części miasta bardzo się rozwinęło, przez co w godzinach szczytu ruch na ulicach Zbrojnej i Składowej odbywa się w żółwim tempie. Miasto zwyczajnie obawia się, że dołożenie kilkudziesięciu czy stu kilkudziesięciu kolejnych aut z dwóch wysokich budynków jeszcze ten stan pogorszy.
W tej chwili sytuacja jest zagmatwana, bo są dwie decyzje o warunkach zabudowy, opiewające na różną wysokość. Jak z tego wybrnąć? – Zdecydowaliśmy, że musimy skontrolować tę pierwszą decyzję na 42 m. Odbędzie się to tokiem administracyjnym – odpowiada naczelnik Kowal.
Inwestor nie zasypia gruszek w popiele i zamierza przekonywać urzędników i radnych, że pacta sunt servanda. Kto postawi na swoim – okaże się w najbliższych miesiącach.
fot. centrum przesiadkowe
AB [ja]
Kwiecień 2024
