Gdy na dworze jest jeszcze ciemno, w kościele gasną światła po to, aby było widać migające światełka lampionów, które jak „rozbrykane świętojańskie robaczki” oświetlają ciemności. Wszystkie płomyczki napełnione nadzieją unoszą się do nieba , by sprowadzić na ziemię” Maleńką Miłość”’;
Zapala się każdy lampion i z radością czeka,
Na Boga, co w dziecku małym podąża z daleka.
Każdy płomyk Go zapewnia ,że tęskni ogromnie…
I cichutko poszeptuje- Jezu przyjdź już do mnie…
Gdy nabożeństwo się rozpoczyna płomyki poważnieją i niesione w rękach dzieci zmierzają przed ołtarz. W świątyni zapalają się wszystkie światła i wtedy szczególnej wymowy nabierają słowa: "Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką." Adwentowe czytania mszalne mówią o zbliżającym się kresie czasu i nastaniem Królestwa Bożego. W czasie Mszy świętych ks. proboszcz Krzysztof Pawelec i ks. Robert Bartosik swoje homilie kierują nie tylko do ludzi dorosłych, ale szczególnie do licznie zgromadzonych w świątyni dzieci i młodzieży. Kazania są najczęściej formą dialogu z młodymi ludźmi, którzy chętnie odpowiadają na pytania zadawane im przez kapłanów. Po każdym nabożeństwie dzieci i młodzież otrzymują pamiątkowe obrazki , a potem udają się do sali katechetycznej na śniadanie. Ciemności wczesnego poranka zamieniają się w światło dnia…
A gdy Jezus już przybędzie , każdy przed Nim klęknie
I zaśpiewa Mu kolędę , najszczerzej, najpiękniej
I cichutko maleńkiemu z miłością opowie,
Jak to Go oczekiwano w parafii w Grębkowie.
tekst: Agnieszka Kowalczyk
Zdjęcia: ks. Robert Bartosik i Karolina Sawicka.
Więcej zdjęć można obejrzeć na stronie internetowej parafii Grębków.
Kwiecień 2024
