W homilii biskup Piotr Sawczuk mówił o wielkiej lekcji miłości, którą otrzymujemy adorując krzyż Chrystusa.
- Błogosławiony Jan Paweł II pytał kiedyś przejmującym głosem: „Wy wszyscy, którzy głosicie śmierć Boga, którzy szukacie sposobu, żeby usunąć Go z ludzkiego świata, wstrzymajcie się i pomyślcie - czy śmierć Boga nie niesie nieuchronnej śmierci człowieka?”. Ludzie podejmują różne decyzje, gdyż są wolni, ale często wybierają źle, zachowują się egoistycznie i wybierają to co mniej kosztuje – ale też zapominają, że to też jest wybór. Dzisiaj też mówią – na krzyż z Nim, nie znam tego człowieka. Wiele powiedziałby nam kamienie jerozolimskiego Litostrotos, to tam zapadł ludzki wyrok na Syna Bożego. Nie uchwyci się całej prawdy o tamtych wydarzeniach, gdy zwracać się będzie uwagę jedynie na zewnętrzne szczegóły. Ale ta decyzja zapadła gdzie indziej, nie na dziedzińcu pretorium, podjął ją Bóg wierny w miłości do człowieka. Czy mógłby ktoś pomyśleć, że wyrok jakiegoś Piłata, miałby jakiekolwiek znaczenie, gdyby nie wola samego Boga? W miłości do człowieka Bóg się zatracił, bo jak śmierć potężna jest miłość… Otrzymujemy dzisiaj wielką lekcję miłości, która wszystko znosi, wszystko przetrzyma i nigdy nie ustaje. Rozrywający niebiosa Chrystusowy krzyż stanowi pomost między czasem i wiecznością. Możemy powiedzieć – wszystko już się dokonało i jednocześnie, ciągle, wszystko zależy od nas – mówił w homilii bp Sawczuk.
Następną część liturgii wypełniła rozbudowana Modlitwa Powszechna, która obejmuje dziesięć wezwań, które były kolejno odśpiewywane, a następnie po krótkiej przerwie dopełniane modlitwą celebransa. W centralnym momencie liturgii miała miejsce adoracja Krzyża, który został w uroczysty sposób wniesiony i ukazany zgromadzonym jako znak naszego ocalenia. Przyklęka się przed nim, tak, jak zwykle czyni się to przed Najświętszym Sakramentem. Podczas stopniowo odsłanianych ramion Krzyża śpiewano trzykrotnie: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiedzieli: „Pójdźmy z pokłonem”. Kolejną częścią liturgii Męki Pańskiej była Komunia św., konsekrowana podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek. Na zakończenie Najświętszy Sakrament został procesyjnie przeniesiony do Grobu Pańskiego, gdzie będzie adorowany przez wiernych aż do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej.
Ks. Michał Chromiński
EŁ
Kwiecień 2024
