Pragnę rozważać Twoją mękę, by lepiej poznać Twoją niepojętą miłość ku mnie.
1. Jezus na śmierć skazany
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Otwórzmy nasze oczy, aby dostrzec biedy świata, rany tak wielu braci i sióstr pozbawionych godności. Poczujmy się wezwani, słysząc ich wołanie o pomoc. Nasze ręce niech ścisną ich ręce, przyciągnijmy ich do siebie, aby poczuli ciepło naszej obecności, przyjaźni i braterstwa. Niech ich wołanie stanie się naszym, abyśmy razem przełamali barierę obojętności, która często panuje niepodzielnie, by ukryć hipokryzje i egoizm…”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, stoję w tłumie, który głośno woła „na krzyż z nim”. Stoję i patrzę, chociaż serce mi podpowiada, że powinienem coś zrobić, zareagować. Nieśmiało próbuję szepnąć, że nie, ten człowiek na to nie zasługuje. Ale z mojego gardła wydobywa się jedynie cichy jęk, ukazujący, jakim tchórzem jestem. Nie potrafię przeciwstawić się krzyczącemu coraz głośniej tłumowi. Jak Piłat, który wiedział, że jesteś niewinny, a mimo to wydał niesprawiedliwy wyrok, skazujący Ciebie na okrutną mękę. Działał pod presją tłumu. Zupełnie jak ja dzisiaj, kiedy patrzę, jak inni biją w szkole słabszego kolegę, śmieją się z koleżanki z pracy, bo ich zdaniem „jest inna”. Siedzę cicho, bo łatwiej jest być w tłumie, niż przeciwko niemu. Łatwiej oskarżać niż bronić. Łatwiej rzucać kamieniami, niż je łapać. Łatwiej płynąć z prądem, niż pod prąd.
Jezu na śmierć niesłusznie skazany, daj mi odwagę serca i siłę ducha, abym umiał wyjść z tłumu by bronić słabszych, bezbronnych, samotnych, opuszczonych.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
2. Jezus bierze krzyż na swe ramiona
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Jezus Chrystus jest obliczem miłosierdzia Ojca. Wydaje się, iż tajemnica wiary chrześcijańskiej znajduje w tym słowie swoją syntezę. Ono stało się żywe, widoczne i osiągnęło swoją pełnię w Jezusie z Nazaretu. Ojciec «bogaty w miłosierdzie» (por. Ef 2, 4), gdy objawił Mojżeszowi swoje imię: «Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność» (Wj 34, 6), sprawił, że człowiek mógł nieprzerwanie poznawać Jego boską naturę na różne sposoby i w wielu momentach historii. W «pełni czasów» (por. Ga 4,4), gdy wszystko było gotowe według Jego planu zbawienia, zesłał On swojego Syna, narodzonego z Maryi Dziewicy, aby objawić nam w sposób ostateczny swoją miłość. Kto widzi Syna, widzi też i Ojca (por. J 14, 9). Jezus z Nazaretu swoimi słowami, gestami i całą swoją osobą objawia miłosierdzie Boga.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, bierzesz krzyż na swoje ramiona. Ty, Król całego świata, zdecydowanie wyciągasz ręce po drzewo krzyża. A tłum stoi i patrzy. Jedni z niedowierzaniem że dałeś się tak poniżyć, inni z powątpiewaniem, czy dasz radę dojść na Golgotę. I ja również ukrywam się między tymi wszystkimi ludźmi. Dlaczego? Bo nie mam odwagi pójść za Tobą. Boję się, że mój krzyż, który przyjdzie mi dźwigać, będzie za ciężki, niewygodny. A poza tym, to jak ja będę wyglądał w oczach innych?... Ugiąć się pod ciężarem własnego krzyża? To nie dla mnie. Łatwiej unikać ciężaru, niż dobrowolnie się na niego zgodzić. Ale Ty Jezu pokazujesz, że wartość człowieka kształtuje się poprzez przyjmowanie trudu, zadań, obowiązków, a nie ich odrzucanie. Tylko droga pełna wyrzeczeń prowadzi do pełni Miłości.
Jezu, pokornie dźwigający swój krzyż, daj mi odwagę, bym umiał wziąć na swe ramiona mój własny krzyż, a tym samym doświadczyć Twego nieskończonego miłosierdzia.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
3. Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Piękne jest, że codzienna modlitwa Kościoła zaczyna się od słów: «Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu, Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu» (por. Ps 70[69], 2). Pomoc, której wzywamy, jest już pierwszym krokiem miłosierdzia Bożego, uczynionym w naszą stronę. On przychodzi, aby wybawić nas od słabości, w których żyjemy. Jego pomoc sprawia, że potrafimy dostrzec Jego obecność i odczuć Jego bliskość. Dzień za dniem, dotknięci przez Jego współczucie, możemy również i my być współczujący dla wszystkich.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, tłum na chwilę traci Cię z oczu, bo upadasz przygnieciony ciężarem drzewa. Ciężar krzyża okazał się ponad Twoje siły. Ale Ty, Panie, nie poddajesz się. Mimo ogromnego bólu powstajesz, aby iść dalej. Ile razy w życiu ja upadłem? Nie pamiętam. Czasem zdarza się to tak często, że zapominam, że można powstać. A wtedy tracę z oczu niebo, bo leżąc widzę tylko brud, pył i kurz. I z czasem zaczynam postrzegać to jako normalne- czołgając się też można poruszać się do przodu. Przecież ludzie, którzy mnie otaczają też się tak poruszają i jakoś żyją. Ale czy ja chcę być jak wszyscy? Czy takie życie mi wystarcza? Czy taki stan można nazwać życiem? Czy jedynie tylko wegetacją? Tylko twarz zwrócona ku niebu ma szansę dostrzec słońce.
Panie Jezu, powstający, aby kroczyć dalej, pomóż mi, mocą Twej nieskończonej miłości, widzieć każdego dnia słońce-blask Twojej chwały.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
4. Jezus spotyka Matkę
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Myśl moja biegnie teraz do Matki Miłosierdzia. Słodycz Jej spojrzenia niech nam towarzyszy w tym Roku Świętym, abyśmy wszyscy potrafili odkryć radość z czułości Boga. Nikt tak jak Maryja nie poznał głębokości tajemnicy Boga, który stał się człowiekiem. Wszystko w Jej życiu zostało ukształtowane przez obecność miłosierdzia, które stało się ciałem. Matka Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego weszła do sanktuarium miłosierdzia Bożego, ponieważ wewnętrznie uczestniczyła w tajemnicy Jego miłości.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, idąc pośród tłumu dostrzegasz swoją Matkę. Stoi blisko, na wyciągnięcie ręki. W jej oczach dostrzegasz ból, cierpienie ale i radość. Ona wie, że Twoje cierpienie da szansę mnie, grzesznikowi, osiągnąć wieczne szczęście. Poprzez Swoją mękę, Jezu, otwierasz dla mnie źródło niewyczerpanego miłosierdzia. Ona-Matka codziennie, z matczyną cierpliwością, uczy mnie odkrywania tej tajemnicy Boga. Tylko czy ja mam w sercu głębokie pragnienie poznania tej tajemnicy? Czy potrafię tak jak Ona zawierzyć Bogu? Czy w tłumie, w którym na co dzień się poruszam, próbuję odnaleźć jej wzrok-drogowskaz na drodze do nieba? Ile razy uciekam od jej wzroku, bo jest karcący, upominający… Czy nie jest tak, że brud i kurz tego świata skutecznie zasłoniły mi oblicze Matki?
Matko, Mateczko, Mamusiu, pomóż mi się na chwilę zatrzymać, spojrzeć w Twe kochające oczy, a potem weź mnie za rękę i prowadź każdego dnia na spotkanie z Synem.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
5. Szymon pomaga nieść krzyż Jezusowi
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Jest moim gorącym życzeniem, aby chrześcijanie przemyśleli podczas Jubileuszu uczynki miłosierdzia względem ciała i względem ducha. Będzie to sposobem na obudzenie naszego sumienia, często uśpionego w obliczu dramatu ubóstwa, a także umożliwi nam coraz głębsze wejście w serce Ewangelii, gdzie ubodzy są uprzywilejowani dla Bożego miłosierdzia. Przepowiadanie Jezusa przedstawia te uczynki miłosierdzia, abyśmy mogli poznać, czy żyjemy jak Jego uczniowie, czy też nie. Odkryjmy na nowo uczynki miłosierdzia względem ciała: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, przybyszów w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych nawiedzać, umarłych pogrzebać. I nie zapominamy o uczynkach miłosierdzia względem ducha: wątpiącym dobrze radzić, nieumiejętnych pouczać, grzeszących upominać, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, w czasie Twej wędrówki na Golgotę podchodzi do Ciebie człowiek. Szymon, nakłoniony przez żołnierzy, zabiera z twych ramion ciężkie drzewo krzyża i bierze je na swe ramiona. Z pozoru nic wielkiego, zwykła pomoc drugiemu człowiekowi, a jednak znaczy tak wiele. Pozwala Ci to na chwilę odetchnąć. Dlaczego ja nie pomyślałem, aby podejść do Ciebie i Ci pomóc? A może chciałem, ale stchórzyłem? Codziennie mijam Cię z obojętną miną. Przyspieszam kroku, nie patrząc Ci w oczy. Bo niby dlaczego miałbym ustąpić Ci miejsca w autobusie, pomóc zanieść zakupy do domu, odwiedzić w szpitalu? Trudno jest zdobyć się na odwagę, aby wyjść z tłumu i stanąć po stronie potrzebującego, okazać mu współczucie, udzielić pomocy, pomodlić się za niego. A przecież w każdym, nawet najbardziej odrażającym człowieku, można dostrzec Boga, jeśli tylko pragnie się Go zobaczyć.
Jezu, pomóż mi w każdej zbolałej, zmęczonej twarzy ujrzeć Twoje oblicze.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
6. Święta Weronika ociera twarz Jezusa
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„W sposób szczególny myśl kieruje się ku wielkiej apostołce miłosierdzia, świętej Faustynie Kowalskiej. Ta, która została wezwana do wejścia w głębokości Bożego miłosierdzia, niech wstawia się za nami i uzyska dla nas łaskę życia i chodzenia zawsze w świetle Bożego przebaczenia oraz w niezachwianej ufności w Jego miłość.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, kolejna osoba miała odwagę do Ciebie podejść. Wbrew tłumowi, który tylko ślepo za tobą podążał, żądny sensacji. Weronika zawstydza tłum swą postawą. Odchodzi szczęśliwa, bo Twoje oblicze wyryło się w jej sercu. Miłosierdzie jest uszczęśliwiające, bo kto jest miłosierny, ten miłosierdzia dostąpi. Wobec jej czynu tłum cofa się zawstydzony. A mnie znowu brakło odwagi, bez której moja wiara zawsze będzie byle jaka. Znowu mogłem coś zrobić, ale stałem bezczynnie. I w tej bezczynności mijają kolejne dni, miesiące, lata. Jakże trudno jest okazać miłosierdzie drugiemu człowiekowi. Jakże trudno jest zrozumieć, że prawdziwe szczęście ukryte jest w miłosierdziu okazywanym bliźniemu.
Święta Siostro Faustyno, Weroniko naszych czasów, która miałaś odwagę wychylić się ponad tłum, naucz mnie spieszyć z miłosierną pomocą potrzebującym i przebaczać tym, którzy mnie zranili.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
7. Jezus upada drugi raz
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Przebaczenie zniewag staje się najbardziej ewidentnym wyrazem miłości miłosiernej, a dla nas chrześcijan jest nakazem, którego nie możemy pominąć. Jakże wydaje się nieraz trudne to przebaczenie! A jednak jest ono narzędziem złożonym w nasze ręce, abyśmy byli w stanie osiągnąć spokój serca. Porzucić żal, złość, przemoc i zemstę – to warunki konieczne do tego, by żyć szczęśliwie.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, upadasz przygnieciony ciężarem dźwiganego krzyża, ciężarem mojego grzechu. A tłum krzyczy coraz głośniej. Upadasz samotnie, chociaż wokół jest tylu ludzi. Ale nie poddajesz się. Chociaż drugi upadek jest bardziej bolesny od pierwszego, a zmęczenie daje o sobie znać, Ty mężnie znosisz ten ból. W ten sposób pokazujesz, że kochasz mnie miłością bezgraniczną, przebaczającą, wieczną. Podnosisz się i stawiasz kolejny krok. A ja? Czy po upadku potrafię się podnieść? Czy umiem prosić o pomoc, kiedy sam nie daję rady? Czy w każdym moim upadku szukam oparcia, jakim jesteś Ty Jezu? Czy ja sam jestem dla innych oparciem?
Jezu miłosierny, podźwignij mnie, kiedy sam nie mam już siły wstać po kolejnym moim upadku.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
8. Jezus pociesza płaczące niewiasty
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Jezus, wobec rzeszy ludzi, którzy szli za Nim, widząc, że byli zmęczeni i strudzeni, zdezorientowani i bez przewodnika, odczuł w głębi serca silne dla nich współczucie (por. Mt 9, 36). Mocą tej właśnie miłości współczującej uzdrowił chorych, których mu przyniesiono (por. Mt 14, 14) oraz kilkoma chlebami i rybami nakarmił tłum do sytości (por. Mt 15, 37). To, co poruszało Jezusa we wszystkich okolicznościach, to nic innego jak miłosierdzie, dzięki któremu czytał w sercach swoich rozmówców, dając im odpowiedzi, które korespondowały z ich najprawdziwszymi potrzebami.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Jezu, patrząc na Twoją mękę człowiek nie może stać obojętny. Przychodzi moment wzruszenia, łez, żalu. Taki poryw serca, który jednak zazwyczaj trwa tylko chwilę. Zdarza mi się płakać nad losem innych ludzi, nawet im współczuć. Rzucam wtedy kilka monet do puszki na datki dla biednych i myślę o sobie, że jestem religijny, ofiarny… Ale czy tak jest codziennie? Czy potrafię codziennie pochylić się nad biednym, ubogim, cierpiącym? Ty Jezu upominasz mnie, przypominając, że przecież mam tak niewiele czasu. Chcesz żebym zobaczył swoją obojętność, swój grzech, swoją zatwardziałość serca i zaczął płakać również nad sobą… Czas mojego ziemskiego życia jest bardzo cenny. Tylko tu na ziemi mogę odebrać Twoje miłosierdzie i je właściwie wykorzystać. Po śmierci, w wieczności, będę mógł jedynie za nie dziękować.
Jezu, naucz mnie czerpać moc z ogromu Twego miłosierdzia i rozdawać je bliźnim każdego dnia.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
9. Jezus upada trzeci raz
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Miłosierdzie, to najwyższy i ostateczny akt, w którym Bóg wychodzi nam na spotkanie. Miłosierdzie: jest podstawowym prawem, które mieszka w sercu każdego człowieka, gdy patrzy on szczerymi oczami na swojego brata, którego spotyka na drodze życia. Miłosierdzie: to droga, która łączy Boga z człowiekiem, ponieważ otwiera serce na nadzieję bycia kochanym na zawsze, pomimo ograniczeń naszego grzechu”.
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Trzeci upadek i oczy tłumu patrzące z góry na Ciebie-umęczonego Zbawiciela. Jezu, nie poddajesz się, zbierasz siły i powstajesz aby kroczyć dalej. Tak naprawdę trudno powiedzieć, ile razy upadłeś na swej krzyżowej drodze- może trzy, a może trzydzieści, ale konsekwentnie powstajesz, bo wiesz jaki jest cel Twej wędrówki. Ja też ciągle upadam, tkwiąc w moich nałogach. Palenie papierosów, picie alkoholu, narkotyki, pornografia, hazard… Podjąłem nawet postanowienie wielkopostne, że z tym skończę. Ale znowu się nie udało, znowu ten wewnętrzny głód stał się silniejszy ode mnie. Leżę w pyle drogi i nie mam już sił, by próbować wstać.
Jezu, ukazujący piękno człowieczeństwa nawet podczas upadku, podłącz mnie do Swego miłosiernego serca, bym karmiony Twoją mocą umiał zbierać siły i powstać z każdego grzechu.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
10. Jezus odarty z szat
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Ileż ran na ciele wielu, którzy nie mają już więcej głosu, ponieważ ich krzyk osłabł i zgasł z powodu obojętności bogatych narodów. W tym Jubileuszu Kościół zostanie jeszcze bardziej wezwany do leczenia tych ran, do opatrywania ich oliwą pocieszenia, do przewiązywania miłosierdziem oraz do leczenia ich solidarnością i należną uwagą. Nie wpadajmy w obojętność, która upokarza, w przyzwyczajenie, które usypia ducha i nie pozwala odkryć nowości, w cynizm, który niszczy. Otwórzmy nasze oczy, aby dostrzec biedę świata, rany tak wielu braci i sióstr pozbawionych godności.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Dotarłeś Jezu, w trudzie i znoju, na wzgórze. To tutaj przybiją cię do drzewa, które niosłeś na swych Boskich ramionach. Zanim się to stanie, zrywają z Ciebie szaty. Stoisz nagi na oczach wielu. Upokorzony Bóg-Człowiek, otoczony tłumem szyderców. Ból upokorzenia jest o wiele większy niż ból fizyczny. Ale Ty nie tracisz spokoju i godności. Z pokorą znosisz wszystkie obelgi, modląc się za swych oprawców, czyli również za mnie, grzesznika. To mój grzech zaprowadził Cię na Golgotę, gdzie ma się dokonać zbawienie świata. To przez mój grzech Twoje Najświętsze Ciało jest jedną wielką raną. Lecz pomimo niewyobrażalnego bólu wciąż patrzysz na mnie z miłością. A ja? Stoję ze spuszczonym wzrokiem, zawstydzony swoim postępowaniem.
Jezu z szat obnażony, naucz mnie stawać w pokorze przed Tobą i prosić Cię o miłosierdzie dla mnie grzesznika.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
11. Jezus przybity do krzyża
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Pod krzyżem Maryja wraz z Janem, uczniem miłości, stała się świadkiem słów przebaczenia, które wyszły z ust Jezusa. Najwyższy akt przebaczenia dla tego, kto Go ukrzyżował, ukazuje nam jak daleko może sięgać Boże miłosierdzie. Maryja potwierdza, że miłosierdzie Syna Bożego nie zna granic i dociera do wszystkich, nie wykluczając nikogo. Zwracamy się do Niej słowami starożytnej, a zarazem zawsze nowej modlitwy, zaczynającej się od słów Salve Regina [Witaj, Królowo] prosząc, aby nigdy nie przestała zwracać ku nam swoich miłosiernych oczu i uczyniła nas godnymi kontemplacji oblicza miłosierdzia swojego Syna Jezusa.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Przybili Cię Jezu do drzewa krzyża. Szydercy krzyczą, byś z niego zstąpił, a wtedy Ci uwierzą. Ty Panie modlisz się za nich, za swoich oprawców, za mnie. Okazujesz mi miłosierdzie, pomimo tylu gwoździ, które codziennie wbijam w Twe Święte Ciało. Bo pragniesz zbawienia każdego człowieka. Prosisz Ojca, by mi przebaczył, bo nie wiem, co czynię. A ja? Czy umiem, tak jak Ty, modlić się za swoich wrogów? Miłosierdzie wobec nieprzyjaciół to wyjątkowo trudny odruch. Łatwo jest czynić dobro w stosunku do ludzi, którzy odwdzięczają się tym samym. Ale niełatwo okazywać miłosierdzie, jeśli w zamian jestem wyśmiewany, upokarzany, znienawidzony. Jeśli doznaję jakiejś krzywdy, to łatwiejsza wydaje się zemsta, niż okazanie odrobiny serdeczności. I aby nie doświadczać w swym życiu upokorzeń i pokazać całemu światu, jaki jestem twardy, zamykam się w pancerzu obojętności, który skruszyć może Jezu tylko Twoja miłość.
Jezu, naucz mnie odnosić zwycięstwo nie przez zemstę, ale przez miłosierne serce.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
12. Śmierć Jezusa na krzyżu
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
«Właściwe Bogu jest stosowanie miłosierdzia i w tym najwyraźniej wyraża się jego wszechmoc». Słowa św. Tomasza z Akwinu pokazują, że miłosierdzie Boże nie jest znakiem słabości, lecz przejawem wszechmocy Boga. Z tego też powodu liturgia w jednej ze swoich najstarszych kolekt przywołuje następujące słowa modlitwy: «Boże, Ty przez przebaczenie i litość najpełniej okazujesz swoją wszechmoc». Bóg zawsze będzie w ludzkiej historii jako Ten, który jest obecny, bliski, opatrznościowy, święty i miłosierny.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Wykonało się. Tak bardzo mnie umiłowałeś, że oddałeś za mnie życie. Tylko ktoś, kto kocha bezgraniczną miłością może zdobyć się na taki czyn. Oprawcy przebijają Ci bok, z którego natychmiast tryska krew i woda. Krew przelana na krzyżu- symbol Twojej bezgranicznej miłości do mnie i woda- symbol życia, jakie chcesz mi podarować, jeśli tylko odważę się pójść Twoim śladem. Nie obiecujesz mi łatwej drogi, wręcz przeciwnie, mam wyrzec się tego świata, wziąć swój krzyż na ramiona i udać się na Golgotę za Tobą. Ale w zamian za trud włożony w to ziemskie pielgrzymowanie, obiecujesz mi niebo. Każdego z nas czeka śmierć, ona jest nieodłącznym elementem naszej egzystencji. I tylko ode mnie zależy, jak się przygotuję do przekroczenia jej granicy. Moje teraźniejsze wybory będą mieć odzwierciedlenie w wieczności, bo albo czeka mnie wieczne szczęście, albo piekło. Tylko czy ja, grzesznik, umiem wyjść z tłumu, stanąć w prawdzie przed Bogiem i przed sobą i zawalczyć o niebo?
Jezu konający na krzyżu, przebacz mi dotychczasowe moje przewinienia i prowadź drogą światłości, bym tak jak łotr, który się nawrócił, mógł, skończywszy swą ziemską podróż, być na wieki z Tobą w raju.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
13. Jezus zdjęty z krzyża
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„Powierzymy Chrystusowi Panu życie Kościoła, całej ludzkości i ogromnego kosmosu, prosząc o wylanie Jego miłosierdzia jak rosy porannej, aby owocna stała się historia, którą mamy tworzyć w najbliższej przyszłości z zaangażowaniem wszystkich. O jakże pragnę, aby nadchodzące lata były naznaczone miłosierdziem tak, byśmy wyszli na spotkanie każdej osoby, niosąc dobroć i czułość Boga! Do wszystkich, tak wierzących jak i tych, którzy są daleko, niech dotrze balsam miłosierdzia jako znak Królestwa Bożego, które jest już obecne pośród nas.”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Pod krzyżem została garstka ludzi. Tłum gapiów, żądny sensacji, zaspokoił swe pragnienie- zobaczył okrutną mękę i śmierć człowieka. I odszedł. Tylko nieliczni ujrzeli w Tobie, Chryste, nie tylko ludzkie oblicze, ale oblicze samego Boga. To oni zdejmują z krzyża Twe święte ciało, by z szacunkiem złożyć je w grobie. Oni nie poddają się, nie ulegają poczuciu beznadziei, bo wierzą, że na śmierci życie się nie kończy, wierzą, że Ty jesteś Zbawicielem świata. A ja, czy wierzę, że prawda, dobroć, sprawiedliwość i miłość zawsze zwyciężą, choć po ludzku wydawać by się mogło, że nie ma już żadnego wyjścia? Czy w najcięższych chwilach w życiu, kiedy mnie i moich bliskich dotyka choroba, cierpienie czy śmierć potrafię powiedzieć: Jezu ufam Tobie?
Matko, tuląca w ramionach martwe ciało Syna, uproś mi łaskę zaufania Bogu we wszystkim.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
14. Jezus złożony w grobie
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
W: Żeś przez krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
„W tym Roku Jubileuszowym niech Kościół stanie się echem Słowa Boga, które brzmi mocno i przekonująco jako słowo i jako gest przebaczenia, wsparcia, pomocy, miłości. Niech się nie zmęczy nigdy ofiarowaniem miłosierdzia i niech będzie zawsze cierpliwy w umacnianiu i przebaczaniu. Kościół niech się stanie głosem każdego mężczyzny i każdej kobiety, niech powtarza z ufnością i bez ustanku: «Wspomnij na miłosierdzie Twe, Panie, na łaski Twoje, co trwają od wieków» (Ps 25[24], 6).”
Papież Franciszek, Papieska bulla „Misericordiae vultus”
Każdy grób kryje w sobie jakąś tajemnicę zmarłego człowieka: ból, szczęście, wzloty i upadki. Trzeba było jednak dopiero Twego grobu Chryste, by dokonało się zjednoczenie Boga z człowiekiem. Grób- kraina śmierci otwarta przez Twoje Jezu zmartwychwstanie. To tutaj ostatecznie wypełniło się Słowo dane przez Ojca. Droga do życia prowadzi przez mękę, krzyż, śmierć i grób. Kiedyś bliscy staną również nad moim grobem. Jeśli jednak wierzę, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał, nie będę bał się przemijania życia i śmierci. Pełnia Bożego miłosierdzia zostanie objawiona w godzinie powszechnego zmartwychwstania, kiedy każdy, kto prawdziwie wierzy, odrodzi się do wiecznego życia. Czy ja prawdziwie wierzę? Czy okazuję skruchę, prosząc Boga o miłosierdzie?
Ojcze Przedwieczny, przez bolesną mękę i śmierć Twego Syna, miej miłosierdzie dla mnie i całego świata.
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
autor rozważań: Aneta Cielemęcka
Fot. ks. KP
Kwiecień 2024
