Droga Krzyżowa

1. Pan Jezus na śmierć skazany

Ten dzień musiał w końcu nadejść, bardzo tego nie chciałem, ale zaczął się rok szkolny. Mówiłem rodzicom, że nie dam rady podołać temu, co mnie w nim czeka, ale ich to nie interesowało. Cały czas byli zajęci tylko sobą. W wakacje nawet nigdzie nie pojechaliśmy, bo oni bez przerwy pracowali. Pierwszego dnia w szkole, koledzy zaczęli mi dokuczać i się ze mnie naśmiewać, byłem zupełnie sam, nie miałem przyjaciół, a na lekcjach nie mogłem się skupić, bo cały czas słyszałem, jak o mnie mówią. Wydawało mi się, że wszyscy mnie obgadują cały czas. W dodatku czułem się szykanowany. Na przerwach podstawiali mi nogi, popychali mnie, a podczas zajęć wrzucali mi śmieci do kaptura, czy czymś we mnie rzucali. To było okropne, byłem załamany, a zdając sobie sprawę, że przede mną jeszcze cały rok, odechciewało mi się żyć… Jezu tak jak Ciebie skazano na śmierć, tak i ja czuję się teraz skazany. Proszę Cię daj mi siłę, żebym tak, jak Ty, dał radę iść przed siebie dalej.

Autor: Igor Klujewski


2. Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Pewnego dnia w mojej szkole były wybory do samorządu klasowego. Każda klasa wybierała swojego przedstawiciela. Niestety, padło na mnie. Nie chciałem za nic, by mnie wybrali. Ale nie miałem wyboru, nie chciałem odmówić kolegom i koleżankom z klasy. Poszedłem na zebranie, podczas którego była wybierana trójca samorządu. Kto chciał być w samorządzie, musiał przedstawić się z jak najlepszej i powiedzieć, dlaczego akurat to on ma być w samorządzie. Pomyślałem - jeżeli poradzę sobie w samorządzie, to klasa mnie zaakceptuje. Zostałem przewodniczącym samorządu i dopiero wtedy zrozumiałem, z jaką odpowiedzialnością to się wiąże. Musiałem organizować szkolne dyskoteki, apele, wycieczki. Zostawałem po lekcjach, na przerwach chodziłem na różne zebrania. Wszystko było na mojej głowie. Gdy już zostałem przewodniczącym samorządu, nie mogłem się wycofać. Jakoś musiałem sobie radzić.

Autor: Igor Klimuk


3. Pierwszy upadek Pana Jezusa

Panie Jezu, tak, jak ty, upadam pod ciężarem krzyża. W szkole, po pierwszym miesiącu nauki, doznałem wielu poniżeń ze strony kolegów. Prowokowali bójki, niszczyli moje własności, głównie chodziło im o to, że bez wysiłku zdobywam dobre oceny. Nie wytrzymałem, gdy na pewnej przerwie rzucali moim plecakiem, a po 2 minutach prosili, abym dał im spisać pracę domową. Nie wiedziałem, co mam zrobić i wymyśliłem, że pokażę im, że żaden ze mnie „kujon” i podczas sprawdzianów celowo zaznaczałem złe odpowiedzi. Po jakimś czasie doszło do mnie, że mam zagrożenie z języka polskiego. Nie wiedziałem, co zrobić i upadłem, tak, jak ty, Panie Jezu, pod krzyżem.

Autor: Jan Matwiejuk


4. Pan Jezus spotyka swą matkę

Moja mama to osoba, która mi zawsze pomaga. Widząc moje cierpienia, sama cierpi, tak jak Maryja wylewała łzy, widząc, że Jezus cierpi. Tak samo moja mama wylewa je, widząc, że nie daję sobie rady w szkole. Gdy upadam i sobie nie radzę, ona podnosi mnie na duchu. Tak jak Maryja pomagała Jezusowi, tak, jak ona go wspierała, tak mama mi pomaga. Jest moją największą opoką. W czasie kiedy rówieśnicy mi dokuczali i myślałem, że nie mam nikogo, ona była, kochała i wspierała. Jest mi źle z tym, że często jej nie doceniam, ale staram się to naprawiać. Jezu, dziękuję Ci za to, że mam tak wspaniałą mamę, proszę czuwaj na nią.

Autorka: Jagoda Gałabuda


5. Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi

Panie Jezu, tak, jak Tobie Szymon z Cyreny pomógł nieść krzyż, tak i ja znalazłem osobę, która mi pomaga. Fajnie jest mieć kogoś blisko. Taką osobą jest przyjaciel, na którego zawsze będę mógł liczyć. Jednak zanim będę miał przyjaciela, muszę się sam nim stać dla kogoś innego. Jestem pewny, że jeżeli będę miły, pomocny oraz dobry to nie będę miał problemu, by go znaleźć. Wiem, że wszystkim, trzeba okazywać serce, nawet nieznajomym. Tak, jak Szymon z Cyreny nie był przyjacielem Jezusa, ale mimo wszytko mu pomógł bez większego zastanowienia

Autor: Kamil Rubach


6. Święta Weronika ociera twarz Pana Jezusa

Bywa, że chodzenie do szkoły jest jak droga krzyżowa. Ciężka do przejścia, z licznymi problemami. Nauka jest trudna, nie każdy w równym stopniu jest zdolny. Mnie zdobywanie nowej wiedzy zabiera więcej czasu, niż innym. Mam dużo sprawdzianów , kartkówek, prac domowych, które wymagają ode mnie poświęcenia i wyrzeczeń. Również w szkole bywają niemiłe osoby, naśmiewające się ze słabości innych, niekoleżeńskie. Nie umiałam chemii, dostałam jedynkę, śmiali się ze mnie w klasie. Całe szczęście, że na swojej drodze spotkałam koleżankę, która pomogła mi w nauce. Takim sposobem na koniec roku miałam czwórkę. Jezusowi pomogła Weronika, a mi pomogła koleżanka.
Autorka: Małgorzata Tymoszuk

7. Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi

Moja mama zaczęła mnie wspierać, pomagała w lekcjach, opiekowała się mną. Wiem, że mama mnie kocha. Jednak nie myślałem o niej, gdy pewnego dnia w szkole koledzy zaproponowali mi, żebyśmy uciekli ze szkoły. Bezmyślnie zgodziłem się - po trzech lekcjach uciekliśmy w trójkę. Poszliśmy do naszej kryjówki. Tam kolega wyjął z plecaka papierosy, a drugi alkohol. Jeden z nich zapytał, czy chcę zapalić papierosa. Chciałem odmówić, ale ... nie dałem rady odmówić. Drugi dał mi do ręki alkohol i powiedział, żebym dobrze się bawił. Panie Jezu, pomóż mi walczyć z wszelkimi pokusami, zwłaszcza, gdy pojawiają się one po spowiedzi i modlitwie.

Autor: Wojciech Oleszczuk


8. Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty


Czasem potrzebuję pomocy od rodziców przy lekcjach, lecz oni zwykle są zajęci i nie mają dla mnie w ogóle czasu. Nie chodzi tu tylko o lekcje. Nawet kiedy chcę porozmawiać lub poprosić o radę, ciągle słyszę tylko "nie mam teraz czasu". Rodzice powinni być wsparciem dla swojego dziecka. Między rodzicem, a ich dzieckiem powinna być wzajemna pomoc i zrozumienie. Nie powinni zaniedbywać mnie w ten sposób. Nasza relacja się pogarsza, niedługo będzie już za późno na naprawianie więzi. Już teraz czuję, że nie chcę im mówić o ważnych dla mnie sprawach. Wtedy im powiem, jak Jezus powiedział do niewiast: „Nie płaczcie nade Mną, płaczcie raczej nad sobą".

Autorka: Zuzanna Krynicz


9. Trzeci upadek Pana Jezusa

Gdy miałem 16 lat, rodzice odwrócili się ode mnie. Wcale mnie nie rozumieli, odnosiłem wrażenie, że chcieli się mnie pozbyć. Miałem wtedy myśli samobójcze, a nawet raz wszedłem do sklepu z linami. W szkole nie miałem wcale łatwiej. Miałem wrażenie, że wszyscy, którzy mnie mijali, podśmiewali się ze mnie, lecz gorzej miałem w klasie. Wyśmiewano mój wygląd, sposób zachowania. Nauka szła mi coraz gorzej. Znikąd nie miałem pomocy. Zacząłem palić i ćpać. Nie miałem wtedy osoby, która wysłuchała mnie, zaopiekowała się mną. A tak bardzo tego potrzebowałem. Nie wiedziałem, gdzie szukać pomocy, chyba nawet jej już nie chciałem. Poddałem się. Nie wiedziałem, czy zdam. Praktycznie nic nie wiedziałem. Tak, jak ty upadłeś po krzyżem, tak ja upadam w życiu. Panie Jezu, spraw, bym zawsze mógł się podnieść.

Autor: Piotr Pytka


10. Pan Jezus z szat obnażony

Uczęszczając do szkoły podstawowej, największą z obecnie stresujących sytuacji, które wpływają na moje samopoczucie, jest zbliżające zakończenie nauki i wybór nowej szkoły. Już egzamin próbny pokazał sytuację, która może mnie w najbliższym czasie spotkać. Mimo lat nauki, egzamin ten wskazał braki w posiadanej wiedzy. Stresowe sytuacje wprowadziły nerwową atmosferę, która przeniosła się na codzienne życie. Dotychczas nie miałem do czynienia z takimi sytuacjami i to one obnażyły moją słabość i brak doświadczenia w tym zakresie,  jak sobie z tym radzić.

Autor: Łukasz Klim


11. Pan Jezus przybity do krzyża

Każda rana i złe słowo jest dla mnie bolesne. Gdy jakaś osoba sprawiła, że czułam ból, np. pobiła, uderzyła albo powiedziała w moją stronę coś wulgarnego, to czułam się wtedy okropnie. Jezus, gdy przybijano go do krzyża, też cierpiał psychicznie i fizycznie. Wiem, że moje serce notuje w pamięci każda scenę okrucieństwa, wiem, że ona we mnie pozostaje na zawsze. Udziel mi łaski, bym nikomu nigdy nie zadawała bólu, bym nie była okrutna w słowach ani w czynach. Daj mi również moc, bym pamiętając o Twojej postawie w czasie krzyżowania, nie odpłacała ciosem za cios, lecz umiała modlić się w duchu przebaczenia za tych, którzy mnie ranią.

Autorka: Martyna Malczuk


12. Pan Jezus umiera na krzyżu


Jezus umiera na krzyżu. Był opuszczony, samotny w swej męce, miał wrogi tłum przeciwko sobie. Moja obecna sytuacja życiowa znajduje w pewnym sensie odbicie XII stacji. Ja też zawiodłem się na najbliższym przyjacielu, który nie tylko mnie nie wspierał w moich kłopotach, a nawet skłócił mnie z kolegami - więc jestem samotny. Nie pomaga też sytuacja istniejąca w mojej rodzinie - rodzice skłóceni, zajęci swoimi problemami, nie interesują się mną i nie stanowią dla mnie wsparcia. Przez to nie mam z nimi bliskiego kontaktu, nie mogę zwierzyć się ze swoich problemów, zasięgnąć porady. Ta atmosfera przygnębienia, niewiary w siebie ma ujemny wpływ na moje wyniki w nauce - a przecież termin egzaminów tak bliski. Przeżywam też chorobę mojej babci, w której zawsze miałem wsparcie, a która niebawem odejdzie na zawsze. Jednak mimo tragizmu stacji XII znajduję pocieszenie. W bolesnej męce i śmierci Jezusa towarzyszyła świadomość zmartwychwstania. Mnie również towarzyszy nadzieja, że w moim życiu nastąpi poprawa i wszystko się ułoży. Mimo wszystko pozostanę wierny temu, co dla mnie najważniejsze.

Autor: Jakub Chwesiuk


13. Pan Jezus zdjęty z krzyża


Jestem uczniem klasy ósmej, szykuję się do egzaminów, które zaważą o moim losie. Uczę się jak każdy przeciętny ósmoklasista - raz jest lepiej, a raz gorzej, nie mam czasu na nic oprócz nauki. Ostatni tydzień do egzaminów minął bardzo szybko i zaczęło się… 3 dni egzaminów. Po tych 3. dniach odetchnąłem z ulgą, czułem się jakby wszystko co złe się skończyło. Ktoś zdjął mnie Krzyż. Gdy po miesiącu przyszły wyniki, okazało się, że dostałem się do swojej wymarzonej szkoły. Dziękuję Ci, Panie Boże, za to, że dałeś mi nadzieję na lepszą przyszłość.

Autor: Kacper Chmielewski


14. Pan Jezus złożony do grobu

Nadszedł koniec ludzkiego życia. Zmaltretowane ciało Jezusa owinięte w płótno spoczęło w grobie. Ten jeden najważniejszy grób świata, stał się dla ludzi ufnością i nadzieją, a Jezus Chrystus symbolem oczekiwania na cud zwycięstwa życia nad śmiercią. Trzy dni niepewności, wątpliwości, bólu, płaczu Maryi i uczniów Jezusa. Tysiące pytań, które teraz pozostają bez odpowiedzi. Ja, jako młody człowiek XXI wieku, codziennie staję na polu bitwy między dobrem a złem, między światłem a ciemnością, między dniem i nocą swoich postanowień, trudnych wyborów, między życiem a śmiercią. Męka i śmierć Chrystusa są nowym początkiem Życia, a pusty grób wykuty w skale stał się nadzieją i oczekiwaniem na przemianę życia. Pragnę zmienić swoje życie i postępowanie, aby stawać się lepszym, dobrym człowiekiem. Jezu ty jesteś Alfą i Omegą – początkiem i końcem – spraw, abym zaczął wszystko od nowa i stał się dobrym człowiekiem. Boże, proszę Cię, abym zawsze stawał po stronie dobra i wybierał życie. Niech Droga Krzyżowa bólu, cierpienia, niezrozumienia staje się mocą i drogowskazem życia, a Jezus Chrystus, który pokonał śmierć niech będzie dla mnie nadzieją na cud bliskości Boga. Któryś za nas cierpiała rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad Nami. Droga Krzyżowa się skończyła. Przed nami wiele niewiadomych dróg, wyborów i nadziei. Jako młodzi ludzie dopiero zaczynamy otwierać kolejne karty księgi zwanej życiem. Niech Jezus Chrystus będzie dla nas oparciem w szalonym świecie trudnych wyborów. Niech Jezus Chrystus staje się siłą w podnoszeniu z upadków i słabości. Niech nauczy nas stawania się Ludźmi wiary, nadziei i miłości.

Autor: Łukasz Kowaluk





Wszystkie teksty rozważań Drogi Krzyżowej można przeczytać TUTAJ