Franciszek nawiązał do odczytanego na początku audiencji tekstu proroka Izajasza, który podczas wygnania i niewoli babilońskiej Izraelitów niósł ludowi słowa pociechy i nadziei.
„Wygnanie ludu Izraela było dramatyczną chwilą w jego dziejach, kiedy utracił on wszystko – ojczyznę, wolność, godność, a nawet ufność w Bogu. Czuł się opuszczony i pozbawiony nadziei. W tej sytuacji pojawia się wezwanie proroka, które otwiera serce na wiarę. Pustynia jest miejscem, w którym trudno żyć, ale właśnie tam można będzie teraz iść, aby wrócić nie tylko do ojczyzny, ale wrócić do Boga i wrócić do tego, by żywić nadzieję i uśmiechać się. Kiedy jesteśmy w mroku, w trudnościach, nie przychodzi nam uśmiech, a to właśnie nadzieja uczy nas uśmiechać się, aby znaleźć drogę prowadzącą do Boga. Jedną z pierwszych rzeczy, jakie przydarzają się ludziom, którzy odrywają się od Boga, jest to, że z ich twarzy znika uśmiech. Są może zdolni wybuchać raz po raz śmiechem, dowcipkować, ale brakuje im uśmiechu! Uśmiech daje tylko nadzieja. To uśmiech nadziei na znalezienie Boga” – powiedział Franciszek.
Ojciec Święty wskazał, że „życie często jest pustynią, trudno na niej iść, ale jeśli powierzymy się Bogu, może stać się piękne. Wystarczy nigdy nie tracić nadziei, wystarczy nadal wierzyć”.
„Kiedy stajemy wobec dziecka, to możemy mieć wiele problemów i trudności, ale od wewnątrz przychodzi nam uśmiech, bo mamy przed sobą nadzieję: dziecko to nadzieja! W ten sposób musimy umieć zobaczyć w życiu drogę nadziei, która prowadzi nas do znalezienia Boga – Boga, który stał się dzieckiem dla nas. I sprawi, że się uśmiechniemy, da nam wszystko!” – powiedział Ojciec Święty.
Obok czytanego często w Adwencie proroka Izajasza Papież nawiązał do jeszcze innej adwentowej postaci – św. Jana Chrzciciela. Głosił on słowo na pustyni, a pustynia to także kryzys wiary.
„Nie możemy zaprzeczyć, że dzisiejszy świat jest w kryzysie wiary. Mówi się: «Wierzę w Boga, jestem chrześcijaninem» czy «Jestem takiej religii...», ale twoje życie jest bardzo dalekie od tego, by być chrześcijaninem, jest bardzo dalekie od Boga! Religia, wiara stała się tylko wyrażeniem: «Czy wierzę? Tak!». Ale tu chodzi o to, aby powrócić do Boga, nawrócić serce do Boga i iść tą drogą, by Go znaleźć. On na nas czeka. To głosił Jan Chrzciciel: przygotować. Przygotować spotkanie z tym Dziecięciem, które przywróci nam uśmiech” – powiedział Papież.
Franciszek przypomniał, że Jan przemawiał do Żydów, którzy byli pod rzymską okupacją, co sprawiało, że czuli się obcymi we własnej ojczyźnie.
„Jednak prawdziwa historia to nie ta tworzona przez możnych, lecz ta, którą tworzy Bóg razem ze swoimi maluczkimi: Bóg z Maryją, Bóg z Jezusem, Bóg z Józefem, Bóg z maluczkimi. Z tymi maluczkimi i prostymi, których znajdujemy wokół rodzącego się Jezusa: Zachariaszem i Elżbietą, starymi już i naznaczonymi niepłodnością; Maryją, młodą dziewczyną, dziewicą zaślubioną z Józefem; pasterzami, którzy byli pogardzani i wcale się nie liczyli. To maluczcy stają się wielkimi poprzez swoją wiarę, maluczcy potrafiący stale żywić nadzieję. A nadzieja jest cnotą maluczkich. Wielcy, zadowoleni z siebie nie znają nadziei, nie wiedzą, co to jest. To maluczcy z Bogiem, z Jezusem przekształcają pustynię wygnania, rozpaczliwej samotności, cierpienia w drogę równą, którą można iść na spotkanie z chwałą Pana. Zatem pozwólmy nauczyć się nadziei” – powiedział Franciszek.
Ojciec Święty do Polaków: Uczmy się od Niepokalanej ufnej nadziei
Zwracając się na środowej audiencji ogólnej do obecnych w Auli Pawła VI Polaków Papież nawiązał do święta Niepokalanego Poczęcia Maryi.
„Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. Jutro będziemy obchodzili Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Na mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa, Bóg zachował Ją od wszelkiej zmazy grzechu (por. Kolekta mszalna). Uczmy się od Niepokalanej życia w bliskości z Bogiem, zawierzenia Mu siebie, ufnej nadziei i pełnienia na co dzień Jego woli. Niech Jezus Miłosierny, Syn Maryi, za Jej przyczyną, pozwoli nam kiedyś, ze świadomością godnie przeżytego życia, osiągnąć z radością szczęście nieba. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” – powiedział Papież.
Apel Franciszka: walka z korupcją i obrona praw człowieka idą razem
Podczas audiencji ogólnej Franciszek nawiązał do dwóch ważnych, a bliskich już obchodów, ustanowionych przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Są to: przypadający 9 grudnia Międzynarodowy Dzień Przeciwdziałania Korupcji i obchodzony zaraz po nim, 10 grudnia, Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka.
„Są to dwie rzeczywistości ściśle ze sobą powiązane. Korupcja to aspekt negatywny, który trzeba zwalczać, poczynając od osobistego sumienia i czuwając nad środowiskami życia społecznego, przede wszystkim najbardziej narażonymi. Prawa człowieka to aspekt pozytywny, który należy wdrażać ze stale ponawianym zdecydowaniem, aby nikt nie pozostawał wykluczony od rzeczywistego uznania podstawowych praw osoby ludzkiej. Niech Pan wspomaga nas w tym dwojakim zaangażowaniu” – powiedział Papież.
Papież do dziennikarzy: wyrzucanie religii z edukacji wyjaławia
Kultura czy system polityczny, który nie respektuje obecnego w człowieku otwarcia na transcendencję, okraja osobę ludzką i nie szanuje jej – powiedział Franciszek w wywiadzie dla młodych dziennikarzy z belgijskiego tygodnika Tertio. Zadali mu oni szereg pytań.
W pierwszym skarżyli się na polityków, którzy chcą wyeliminować religię z życia publicznego, na przykład z edukacji. Franciszek nazwał taką postawę zacofaniem, pozostałością po epoce Oświecenia. Jest to laicyzm, który trzeba odróżnić od świeckości państwa, która jest dobra, lepsza od państwa wyznaniowego. Laicyzm bowiem wyklucza jakiekolwiek otwarcie na transcendencję, które jest właściwe człowiekowi i stanowi istotną część jego życia. Wyrzucanie transcendencji do zakrystii wyjaławia – powiedział Papież.
Odpowiadając na kolejne pytanie, dotyczące terroryzmu i wojen z motywów religijnych, Franciszek potwierdził swoje przekonanie, że to nie religie, lecz ich wypaczenia stoją u podłoża takich zjawisk. Zauważył też, że we wszystkich religiach, również w chrześcijaństwie, są ugrupowania fundamentalistyczne, które w imię tegoż fundamentalizmu sieją zniszczenie. „Są to małe ugrupowania, które zdeformowały, skaziły swą religię i dlatego walczą, prowadzą wojnę, albo wytwarzają podziały we wspólnocie, co też jest pewną formą wojny” – powiedział Papież. Mówiąc z kolei o dwulicowej postawie Europy wobec wojen, Franciszek zauważył, że dziś na naszym kontynencie brakuje przywódców. Potępił tych, którzy głoszą pokojowe hasła, a zarazem produkują i sprzedają walczącym uzbrojenie. Przytoczył też pewną teorię ekonomiczną, której, jak przyznał, nie zweryfikował, a która twierdzi, że kiedy jakieś państwo ma problemy z budżetem, to wywołuje wojnę, by przywrócić równowagę budżetową. Jest to najprostszy sposób na wzmożenie produkcji dóbr, ale cena za to jest wysoka, płaci się krwią – powiedział Papież.
Franciszek przedstawił też młodym Belgom dwa modele Kościoła. Piramidalny, w którym robi się to, co mówi Piotr, i synodalny, w którym Piotr jest sobą, ale towarzyszy Kościołowi, pozwala mu wzrastać, uczy się od niego, harmonizuje go, rozeznaje to, co przychodzi z Kościołów, i ponownie mu zwraca. Doświadczeniem takiego modelu były zdaniem Papieża dwa ostatnie synody o rodzinie. Franciszek wyraził przekonanie, że wszystko, co znajduje się w adhortacji „Amoris laetitia”, zostało zaaprobowane przez dwie trzecie ojców synodalnych.
Tematem, któremu Papież podczas spotkania z belgijskimi dziennikarzami poświęcił wiele uwagi, były media. Ich odpowiedzialność jest ogromna, ponieważ kształtują one opinię społeczną. W tym kontekście Franciszek wymienił jednak trzy pokusy, przed którymi stoją. Najważniejszą, bo powodującą największe szkody, jest dezinformacja. Kiedy bowiem ludzie nie otrzymują pełnej informacji, nie mogą sobie wyrobić opinii na dany temat. Inne pokusy to oszczerstwo, stosowane szczególnie w polityce, oraz zniesławianie. „Każdy człowiek ma prawo do dobrego imienia, nawet jeśli w przeszłości, dziesięć lat temu, miał problemy z prawem czy w życiu rodzinnym. Wyciąganie tego na światło dzienne jest złe, krzywdzące, niszczy człowieka! W oszczerstwie mówi się o kimś nieprawdę, w zniesławianiu wyciąga się kartotekę – jak mówimy w Argentynie – odkrywa się coś, co jest prawdziwe, ale minione, i za co, być może, już się zapłaciło więzieniem czy mandatem, albo jeszcze inaczej. Do tego nie macie prawa. Jest to grzech i krzywda” – powiedział Ojciec Święty do belgijskich dziennikarzy.
Radio Watykańskie
Kwiecień 2024
