Uczniowie ujawnili swój świat, małą ojczyznę: rodzinę – kawałek parafii NMP; parafię – fragment diecezji siedleckiej; diecezję – element Kościoła, zauważając, iż każdy tworzy puzzle wiary. Literackie opisy małej ojczyzny współgrały ze slajdami lokalnych krajobrazów i dźwiękami muzyki: Jest takie miejsce u zbiegu dróg,/ Gdzie się spotyka z zachodem wschód.../Nasz pępek świata,/ Nasz biedny raj... /Jest takie miejsce,/Taki kraj.
Na koniec wybrzmiały poetyckie myśli o tym, co w życiu najważniejsze, pomimo wszechobecnego pośpiechu. Rodzina, drugi człowiek, dobro... To właśnie fundamenty budowy nowego świata. Nie buduje się świata na przemocy, egoizmie, nienawiści. To nie jest świat, którego chcemy! Młodzież zadała pytanie: „Co czynić, by świat był lepszym?” Podziękowała za 200 lat istnienia naszej diecezji i za gościnę Karola Wojtyły jako metropolity i kardynała w Kodniu i jako papieża w Siedlcach. Podziękowała za wykłady na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i za wykłady na Uniwersytetach życia, świata, nieba.
Ojcze,
tyle chcieliśmy Ci powiedzieć…
Słowa
zbyt małe
nie wyraziły w pełni naszej wdzięczności
Pragnęliśmy podzielić się naszym światem
tym, co nasze serca wypełnia
i sprawia, że oczy patrzą inaczej
i widzą więcej
Ojcze
język ubogi,
słowa zbyt krótkie
Zamilkniemy
Niech cisza przemówi
Mamy nadzieję, że zrozumiałeś
naszą opowieść własnymi wersami tkaną…
Społeczność Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Starych Kobiałkach
[ja]
Kwiecień 2024
