Zgromadzeni mieszkańcy wraz z kapłanami, powitali relikwie bł. Honorata. Następnie odbyła się krótka konferencja poświęcona ojcu Honoratowi. O godz. 18.00 odprawiona została msza święta, następnie byłyRelikwie montaż słowno muzyczny oraz adoracja relikwii bł. Honorata Koźmińskiego.
Relikwie ojca Honorata Koźmińskiego przyjechały do Białej Podlaskiej z Nowego Miasta. Peregrynacja odbywa się w ramach obchodów 100-tnej rocznicy urodzin Błogosławionego dla nieba.
Zobacz zdjęcia w większym rozmiarze
Wacław Koźmiński urodził się 16 października 1829 w Białej Podlaskiej. Był synem Stefana Koźmińskiego budowniczego powiatowego i Aleksandry z Kahlów. Miał czworo rodzeństwa. Na chrzcie otrzymał imiona Florentyn, Wacław i Jan. Chrzczony był w kościele św. Anny w Białej Podlaskiej. W 1840 roku rodzina Koźmińskich przeniosła się do Włocławka. Jedenastoletni Wacław zaś zaczął uczyć się w gimnazjum w Płocku. Podczas pobytu w tej szkole, mimo głębokiej pobożności wyniesionej z domu, stracił wiarę i zaparł się Boga. Po jej ukończeniu rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych na Wydziale Budowniczym w Warszawie. Wkrótce został osierocony przez ojca.
W kwietniu 1846 r. Wacław został niespodziewanie oskarżony o udział w spisku przeciwko carowi i osadzony w Cytadeli Warszawskiej. Tam poważnie zachorował na tyfus i był bliski śmierci. Na skutek modlitw swojej matki, tego samego roku, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, przeżył nawrócenie i zaczął wracać do zdrowia. Już wtedy zdecydował się na poświęcenie swojego życia Bogu. Podczas jedenastomiesięcznego pobytu w więzieniu dokonał się proces jego duchowego przeobrażenia. Na skutek nadzwyczajnej interwencji Bożej zrodziła się na nowo wiara Wacława. Po uwolnieniu z Cytadeli, w marcu 1847 r., odbył spowiedź generalną i zaczął prowadzić surowe ascetyczne życie.
ICH/Biała Podlaska