R E K L A M A


MIASTO BIAŁA PODLASKA

drukuj Prześlij znajomemu zgłoś błąd archiwum Cofnij
util util util
foto

Wernisaż wystawy „Mama, I’m Coming Home” – RZEŹBA
2018-01-24 16:27:00 Artykuł czytany 1040 razy


Wernisaż wystawy „Mama, I’m Coming Home” – RZEŹBA W piątek 2 lutego w Galerii Podlaskiej w Białej Podlaskiej odbędzie się wernisaż wystawy Sylwestra Ambroziaka „Mama, I’m Coming Home” – RZEŹBA. Początek o 18.00.


Specjalnie przygotowana ekspozycja rzeźb Sylwestra Ambroziaka oraz niezwykły film animowany „Sen” powstały w ostatnim roku będą dostępne do 28 lutego. Oprócz walorów czysto artystycznych, trzeba zwrócić uwagę na przesłanie prac Ambroziaka: uniwersalne, humanistyczne, dramatyczne, potęgowane ekspresyjną formą rzeźb i ich ruchem, oświetleniem, dźwiękiem i animacją.

Wystawa będzie czynna codziennie z wyjątkiem sobót, w godz.  8.00 - 16.00, niedziele 10.00 - 16.00. Wstęp wolny.

„Mama,  I’m  Coming  Home”


Sylwester Ambroziak tak pisze o tej wystawie:

„Mama, I’m Coming Home” podejmuje problem wykorzeniania i przemocy w kontekście aktualnej sytuacji geopolitycznej i technologicznie zapośredniczonej komunikacji międzyludzkiej. Tytuł zapożyczony został
z piosenki Ozzy’ego Osbourne’a i Lemmy’ego Kilmistera z zespołu Black Sabbath. Alienacja to zjawisko powszechne w czasie exodusu  i masowej migracji. Nie sposób ignorować wzrastającej liczby „globalnych sierot” jako najbardziej bezpośredniej i bolesnej konsekwencji nierówności rozwoju ekonomicznego i konfliktów zbrojnych krajów Europy i Świata. Inspiracją do powstania prac jest doświadczenie opuszczenia, samotności i utraty więzi rodzinnej, spowodowanych powiększającą się liczbą dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej w wyniku masowych migracji. Zagadnienie wykorzenienia skłania jednocześnie do refleksji o charakterze bardziej ogólnym i elementarnym dotyczącym definiowania samej istoty „człowieczeństwa” przez zorientowaną na postęp zachodnioeuropejską cywilizację. Swoim kształtem rzeźby te nie tylko nawiązują do pierwotnych sposobów figuracji, ale też budzą skojarzenia  z embrionalną formą ludzkiego istnienia, stanowiąc bodziec do dyskusji
o niezbywalnych prawach człowieka, w tym podstawowym prawie do egzystencji. Im dłużej trwamy w środowisku zdominowanym przez informacje, tym trudniej nam skojarzyć przymiotnik „ludzki” i „ludzkie pierwiastki”  z dążeniem do wspólnego dobra i z dziewiczą przestrzenią życiową, w której każde pojedyncze istnienie jest wartością dodatnią, a której podstawowym warunkiem jest symbioza. Niemowlęca „prostota ducha” przywołuje szansę porozumienia na płaszczyźnie najprostszych znaków, komunikacji w zabawie osiągającej poziom odnowionego rytuału  i bezpośredniej komunii dusz. Ta dziecięcość, pierwotność i dziewiczość rozumiana jest tu jako przestrzeń najbardziej własna a jednocześnie najbardziej wspólna zarazem, archetypiczna odpowiedź na współczesny problem tworzenia wspólnoty. Kojarzona powszechnie z bezpieczeństwem i szczęściem sfera zabawy pełni w swojej niewinności ważną funkcję nauki współdziałania i wzajemnej odpowiedzialności. Przypomina o wadze budowania relacji międzyludzkich na najbardziej elementarnym poziomie struktury społecznej, przypomina o roli najbliższego otoczenia, a zwłaszcza rodziny jako podstawowej, pierwszej
w życiu jednostki instytucji w kształtowaniu form odpowiedzialnego zbiorowego współżycia. Przypomina jednak także, że niewinność tej strefy jest jedynie pozorna, u samych jej podstaw tkwi już bowiem podział na swojskość i obcość, i związane z nim ryzyko przemocy i wykluczenia. Naznaczona ryzykiem sfera dziecięcej zabawy staje się odpowiednikiem rytuałów kultur pierwotnych, opartych na kluczowej opozycji podobieństwa i różnicy, jednoczenia i wyłączania ze wspólnoty. Tradycyjna instytucja „kozła ofiarnego” umożliwia rytualne przekształcenie „przemocy wzajemnej” w ukierunkowaną „przemoc jednoczącą”. Poświęcenie pojedynczego życia niweluje społeczne napięcia pozwalając na dalsze, zgodne trwanie zbiorowości. Aby odnieść pożądany skutek spełniająca rolę kompensacyjną ofiara musi być na tyle podobna do przedstawicieli grupy, by móc ich zastąpić i reprezentować, jednocześnie też musi posiadać cechy wyraźnie odmienne, aby dać się spośród nich wyróżnić. Rozpoznając strukturalne analogie pomiędzy tym, co pierwotne, a tym, co przyjęto uważać za wyznaczniki nowoczesności, wystawa stawia pytanie o status jednostki w świecie definiowanym przez rozpowszechnioną na nieznaną dotąd skalę migrację danych i migrację mas ludzkich.


ŁÓŻECZKO, 2015

(instalacja rzeźbiarska,  metalowe łóżeczko 110x60x70 cm , rzeźba o wys. ok. 130 cm, masa bitumiczna , stal, mechanizm ruchu  i  dźwięku)

Instalacja „ Łóżeczko” z ruchomą  rzeźbą i ścieżką dźwiękową przedstawia przeskalowaną figurę niemowlęcia w  dziecięcym „ kojcu”. Umieszczony wewnątrz ponad półtorametrowej  konstrukcji elektryczny mechanizm utrzymuje ją  w stałym ruchu monotonnej oscylacji przywodzącej na myśl nepotyczne kołysanie się dziecka cierpiącego na chorobę sierocą. Ruch ten jest  sterowany i potęgowany poprzez zaprogramowany wcześniej komputerowy zapis ruchu. Łóżeczko zamiast dawać poczucie ukojenia i bezpieczeństwa stworzy sytuację opresji podczas chybotania generując zgrzytliwe, nieznośne dla ludzkiego ucha dźwięki. W połączeniu ze specjalnie przygotowanym materiałem dźwiękowym  ma wywołać w widzu sprzeczne emocje  „stany emocjonalne” od empatii i współczucia po zażenowanie i odrzucenie.  Pozostawiony bez opieki „wyalienowany bobas” w swojej przerażającej „kołysce” przypomina porzuconą na śmietniku zepsutą mechaniczną lalkę - wyłączoną z obiegu wymiany towarowej i bezużyteczną dla systemu, na potrzeby którego została wyprodukowana. Od odbiorcy zależeć będzie jak długo wytrzyma konfrontację na żywo z tą budzącą litość i trwogę istotą.


PIASKOWNICA, 2016

(instalacja rzeźbiarska, piaskownica z piaskiem, stalowa siatka ogrodzeniowa / 260x260x260 cm/, drut kolczasty, 4 polichromowane rzeźby z żywic akrylowej o wys. 110 cm)

Krzysztof Stanisławski tak pisał o tej pracy;

 Zderzenie codziennej sytuacji: zabawy czworga dzieci, zgoda trochę za dużych i specyficznie ukształtowanych: wyglądających jak wyrośnięte embriony, w autentycznej piaskownicy z prawdziwym piaskiem, z sytuacją ekstremalną: więzienia, obozu koncentracyjnego. Szczelnie odgrodzone stalową siatką i spiralami drutu kolczastego na szczycie, uniemożliwiającymi przedostanie się ponad płotem, Ambroziakowe dzieci rozglądają się wokół z przerażeniem, ale i zdziwieniem. Nie ma mowy o beztroskiej zabawie, piasek pozostaje nienaruszony. Dzieci zastygły w niemym przerażeniu. Są zamknięte, odcięte od świata, na łasce i niełasce hipotetycznych strażników. Z drugiej strony są doskonale widoczne i widzowie mogą je oglądać z bliska, bez lęku, że mogą źle zareagować na zachowanie natrętów. Oglądane z bezpiecznej odległości i zza ogrodzenia pozostają grupką trochę dziwnych, ale mimo wszystko niegroźnych szkrabów. Nawet jeśli z jakichś powodów (jakich? – artysta nie wspomina) zamknięto je za drutami. Pewnie dla ich dobra.

BIOGRAFIA


Sylwester Ambroziak
urodził się w 1964 roku w Łowiczu. Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego w 1989 r. Jest jednym z najważniejszych polskich rzeźbiarzy współczesnych, reprezentującym pokolenie debiutujące w latach 80. XX w., w czasach Nowej ekspresji, wiodącego nurtu sztuki niezależnej, rodzącej się w Polsce w trakcie i po stanie wojennym, jako wyraz buntu przeciwko represyjnemu systemowi. Echa tamtego buntu obecne są w całej twórczości wielu artystów lat 80., szczególnie zaś w pracach Ambroziaka. W bogatym dorobku wystaw tego artysty znajdują się liczne indywidualne (ponad 90) i zbiorowe (ponad 120) ekspozycje w kraju oraz w Niemczech, Austrii, Belgii, Francji i Włoszech, a ostatnio także na Litwie, Łotwie i Ukrainie.

Swoje prace prezentował na ponad dziewięćdziesięciu wystawach indywidualnych oraz brał udział w ponad stu czterdziestu wystawach zbiorowych w Polsce i na świecie. Był wielokrotnym stypendystą między innymi Fundacji Notoro i Centrum Rzeźby Polskiem w Orońsku, Fundacji Kultury czy Kulczyk Foundation. Trzykrotnie nominowano go do nagrody „Paszporty Polityki” w 1994, 1999 i 2008 roku.
Ambroziak zajmuje się rzeźbą, rysunkiem a także instalacją oraz eksperymentalnym filmem animowanym. Jego rzeźby to przede wszystkim pokaźnych rozmiarów figury w drewnie, choć obecnie wykorzystuje także silikon, masy akrylowe i żywicę epoksydową.

Debiutował jeszcze jako student, kilkakrotnie przed dyplomem prezentując w Galerii Dziekanka i na ASP swoje akcje i rzeźby. Prace te wpisywały się w nurt Nowej Ekspresji w sztuce młodych. Również w późniejszej twórczości artysta swój styl opiera na ekspresjonistycznych środkach wyrazu: uproszczeniu i zbrutalizowaniu kształtów, przerysowaniu proporcji, oraz kontrastowej polichromii. Na wyraz jego rzeźb oddziałała sztuka prymitywna, archaiczna i ludowa, w tym charakterystyczne cechy formalne figur i masek afrykańskich. Rolę współczesnego twórcy porównuje Ambroziak z działaniami szamana - artysty, kapłana i uzdrowiciela. W swoich dziełach chętnie podejmuje motywy i tematy antyczne, przedstawiając je w zgoła nieklasycznej formie. Drugim ulubionym jego wątkiem są tematy biblijne i chrześcijańskie, często poddawane – poczynając od drastycznego dyplomu – interpretacji i uaktualnieniom dalekim od kanonu i doktryny.

Istotną rolę w twórczości Ambroziaka odegrała sytuacja polityczna w Polsce w latach 80-tych oraz dominująca rola katolicyzmu w polskim społeczeństwie. Z drugiej strony artysta reaguje na współczesną kulturę masową (w tym komiksy, kreskówki, filmy z gatunku science fiction) i agresywne przekazy medialne. Figura lalki służy mu do konfrontacji nieskrępowanej dziecięcej wyobraźni z nieustannym zmaganiem z brutalną rzeczywistością. Groteskowo zdeformowane, przeskalowane i nieoszlifowane postacie Ambroziaka są  niemalże prowokacyjnie brzydkie. Nazywane przez artystę „Minotaurami” i „Laleczkami” - humanoidalne istoty o anonimowych twarzach - jednocześnie dają świadectwo i rzucają wyzwanie naszej współczesności. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych w kraju i za granicą m. in. ;

PRACE W ZBIORACH


Muzeum Rzeźby Współczesnej CRP Orońsko, Muzeum Sztuki Współczesnej  Radom, Muzeum Okręgowe Toruń,  Muzeum Akademii Sztuk Pięknych  Warszawa, Muzeum Okręgowe Bielsko-Biała, Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Współczesnej NOTORO Warszawa, Galeria  Promocyjna - Fundacja EXIT  Warszawa, Kolekcja „Zachęta” Poznań, Stary Browar Poznań, Galeria Miejska „Arsenał” Poznań,  Kolekcja Art. & Business Warszawa, Fundacja Kultury Warszawa,  Centrum Sztuki Współczesnej Galeria El, Kolekcja SDK Warszawa, MCK „Elektrownia” Radom, MOS Gorzów Wlkp., Galeria ”Szyb Wilson” Katowice, Browar Factory Centrum  Katowice,Kunsthalle Exnergasse Wiedeń, Hotel Intercontinental Wiedeń, Kolekcja Elbach/Eubabrun Plauen Niemcy, Kunstbahnhof  Herrnhu  Niemcy,
oraz w prywatnych kolekcjach w Polsce, Austrii, Francji, Niemczech, Belgii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Luxemburgu i  Szwecji.



[ja]
wykop
Nasi reporterzy są do państwa dyspozycji:

Izabela Chajkaluk
tel. 500 106 004
biala@radiopodlasie.pl
|
|
|
Sławomir Karczewski
tel. 500 106 003
miedzyrzec@radiopodlasie.pl
|
|
|
Beata Malczuk
tel.
b.malczuk@radiopodlasie.pl

Komentarze

Odśwież obrazek.

Publikowane komentarze sa prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Portal nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Redakcja zastrzega sobie prawo do usuwania komentarzy obraźliwych lub zawierających wulgaryzmy.




REKLAMA
- 101,7fm / 106,0 fm - ONAIR


Zapraszamy na audycje:

foto

O tym się mówi... Poranna rozmowa na antenie KRP
2023-02-09 16:07:30 Kategoria:

Codziennie, od poniedziałku do piątku o godz. 8:12 polecamy "O tym się mówi..." poranną rozmowę w Katolickim Radiu Podlasie. Gośćmi Marcina Jabłkowskiego i Andrzeja...

więcej »


foto

Caritas dla niepełnosprawnych
2023-02-16 14:38:58 Kategoria:

Rozumiejąc potrzeby osób z niepełnosprawnością Caritas Diecezji Drohiczyńskiej od lutego 2010 r. prowadzi Diecezjalny Ośrodek Wsparcia dla Osób Niepełnosprawnych...

więcej »
foto

Serwer Dell T330 – nowoczesne rozwiązanie dla małych...
2023-02-16 12:21:10 Kategoria:

Sewer to niezawodne urządzenie powszechnie wykorzystywane w wielu firmach. Przede wszystkim sprzęt cechuje się wysoką wydajnością oraz gwarancją bezpieczeństwa...

więcej »
foto

Na jakie telewizory warto zwrócić uwagę?
2023-02-16 11:25:20 Kategoria:

Choć nie milkną dyskusję, jaki telewizor LED byłby najlepszy, czy może trafniejszym wyborem byłyby telewizory LCD, plazma czy też zaawansowane technologicznie modele....

więcej »
foto

Jak mierzyć postępy działań SEO?
2023-02-15 11:06:39 Kategoria:

SEO, czyli Search Engine Optimization (optymalizacja stron pod wyszukiwarki internetowe) jest to zestaw technik stosowanych do zwiększenia widoczności witryny internetowej w...

więcej »
foto

Na co zwrócić uwagę, kupując pościel?
2023-02-14 12:48:01 Kategoria:

Sypialnia jest tą częścią domu, w której szuka się relaksu i spokoju. Wchodząc do niej tuż przed snem, powinna dawać poczucie bezpieczeństwa i być oazą po nawet...

więcej »
foto

Dlaczego młodzi ludzie coraz częściej inwestują na...
2023-02-14 10:39:26 Kategoria:

Przyjrzymy się, jak wygląda inwestowanie w akcje. Jak przygotowują się do tego młodzi inwestorzy? Czy giełda jest dla każdego?

więcej »
foto

Jak zacząć przygodę z pływaniem?
2023-02-13 10:48:46 Kategoria:

Aktywność fizyczna jest niezbędna do zachowania zdrowia, jednak nie każda dyscyplina będzie odpowiednia dla wszystkich. Jedni z nas wolą sporty siłowe, inni spokojną...

więcej »

Biała Podl.

w lewoMarzec 2024w prawo
Pon Wt Śr Czw Pią So Nd
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Kondolencje

Najnowsze Informacje