Już pierwszy rekonesans daje nam przedsmak atmosfery tego miejsca o bogatej historii. A pierwsza prezentacja Ani Kożuchowskiej wprowadza nas w klimat i dramaturgię minionych wydarzeń, naznaczających miasteczko piętnem tragizmu. Wszyscy jesteśmy poruszeni i to wrażenie towarzyszy nam przez cały pobyt.
Mieszkamy w XVII-wiecznym Alumnacie, najstarszym obiekcie zabytkowym Tykocina, pięknie położonym nad leniwie toczącą nurty Narwią. Po upalnych dniach, wypełnionych studiami plenerowymi, spotykamy się w domku myśliwskim – naszej pracowni nad brzegiem rzeki, na wieczornych przeglądach i prezentacjach autorskich o wybranych przedstawicielach malarstwa światowego. Coraz częściej malujemy, kiedy opada kurz upalnego dnia. Także po nocnych spacerach brukowanymi, dyskretnie oświetlonymi uliczkami.
Spalone słońcem zaułki Tykocina nie dają nam wytchnienia, więc szukamy go w chłodnym wnętrzu kościoła, na nadrzecznych bulwarach. Gościnnie przyjęła nas pięknie zachowana Wielka Synagoga, gdzie możemy wracać w każdym momencie twórczej ciekawości.
Tym razem nie organizujemy wernisażu podsumowującego, a jedynie pokaz oraz analizę prac każdego uczestnika na dziedzińcu Alumnatu, w wieczór poprzedzający koniec pleneru. Podczas naszego spotkania ks. Prałat Witold Nagórski opowiada nam historię zabytków i miasta Tykocin.
Jest to swoista klamra zamykająca cały proces twórczy.
Młodzież kreatywnie weszła w intensywne, bo trwające zaledwie tydzień, studium plenerowe. Powstało wiele koncepcji szkiców rysunkowych, akwarelowych, preludium prac stricte malarskich. Bardzo rzetelnie i oryginalnie młodzi autorzy podsumowali czas pleneru w krótkich pisemnych komentarzach, integralnych z ich wypowiedziami plastycznymi.
Wyjątkową okazją do podzielenia się ideą pleneru grupy młodzieży z Pracowni Rysunku i Malarstwa Miejskiego Ośrodka Kultury w Siedlcach, którego tegoroczna edycja miała miejsce w Tykocinie, był wywiad Tomasza Nowaka i Kamili Woźniak dla Polskiego Radia Białystok.
Nasze podziękowania kierujemy do Państwa Emilii i Mariusza Jabłońskich za stworzenie przemiłej atmosfery w czasie naszego pobytu w Alumnacie oraz ks. Prałata Witolda Nagórskiego za okazywane nam dobro.
Ponadto dziękujemy za wsparcie Pani Marii Pisarskiej – Kalista, Kierownik Muzeum w Tykocinie oraz księdzu Jarosławowi Stefaniakowi, Proboszczowi Parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Tykocinie.
Wystawa czynna do 25 września 2015 r.
Opiekun pleneru
Elżbieta Iwona Nowak
[MSz]