„Odzyskanie Niepodległości 11 listopada 1918 r. to data symboliczna, musimy pamiętać bowiem o tym, że walka o granice trwała jeszcze przez kilka lat. Mimo, że państwo polskie trzeba było budować niemal od podstaw, nasi przodkowie mieli olbrzymi powód do radości, nasza Ojczyzna Polska po 123 lat zaborów odzyskała Niepodległość.
Dopiero I wojna światowa, w czasie której państwa zaborcze Polski stanęły przeciw sobie, dała Polakom realną szansę na wolność. Polacy walczyli we wszystkich armiach zaborczych, a gdy było można tworzyli własne oddziały zbrojne. Należy wspomnieć walki Legionów Piłsudskiego, działalność Polskiej Organizacji Wojskowej, armię Hallera, Legion Puławski, Wojsko Polskie na Wschodzie.
Warto zaznaczyć, że im wojna się przedłużała, tym zaborcy coraz bardziej zabiegali o pomoc Polaków. Wyczerpanie się potencjału ludzkiego zmusiło cesarzy Niemiec i Austrii do wydania aktu 5 listopada 1916 roku, w którym zawarto ogólnikową wizję stworzenia, uzależnionego od tych krajów państwa polskiego. Odpowiedzią na ten fakt była propozycja rosyjska, w której 25 grudnia 1916 roku car Mikołaj II zapowiedział utworzenie Polski z ziem znajdujących się w trzech zaborach. Rząd Tymczasowy, który utworzono po Rewolucji Lutowej zapowiedział natomiast utworzenie państwa polskiego, na terenach gdzie większość stanowią Polacy. W Rosji zaczęto więc tworzyć oddziały wojskowe złożone z Polaków. Jednocześnie też Dmowski wiosną 1917 roku zażądał od państw Ententy utworzenia niepodległej Polski, zaś działający w Paryżu Komitet Narodowy Polski uzyskał zgodę od władz francuskich na tworzenie tam wojsk polskich. Komitet ten, któremu przewodniczył Dmowski, został uznany przez zachodnie mocarstwa za przedstawiciela władz polskich.
[...] W dniu 11 listopada 1918 r. marszałek francuski F. Foch w imieniu państw sprzymierzonych podyktował delegacji niemieckiej warunki zakończenia działań wojennych. Niemcy w wagonie kolejowym niedaleko Compiegne pod Paryżem podpisały rozejm.
W ten sposób zakończyła się I wojna światowa. Brały w niej udział 33 państwa; w czasie jej trwania zmobilizowano 70 milionów ludzi, 10 milionów poniosło śmierć, a prawie 20 milionów zostało rannych. Upadły 3 cesarstwa, zniszczono dorobek, na który pracowały całe pokolenia. Po wojnie zawarto nowe traktaty pokojowe, zmieniły się granice państwowe oraz formy rządów.
Największym problemem była kwestia ustalenia granic nowej RP. W listopadzie 1918 roku wybuchła między Polakami a Ukraińcami wojna o prawa do wschodniej Galicji. Traktat wersalski podpisany 28 czerwca 1919 roku wyznaczał nową granicę polsko–niemiecką, przyznano Polsce Wielkopolskę oraz część Pomorza Gdańskiego z pasem wybrzeża morskiego o dł. 70 km. Gdańsk i okolice ogłoszono Wolnym Miastem pod opieką Ligi Narodów.
O przynależności państwowej Górnego Śląska, Powiśla, Warmii i Mazur miały rozstrzygnąć plebiscyty a o kształcie granicy wschodniej wojna polsko-bolszewicka”.
Na placu pod pomnikiem w Iganiach odbył się także Koncert Patriotyczny podczas którego wystąpili uczestnicy konkursu pieśni patriotycznej.
Uroczystości poprzedziła uroczysta Eucharystia w kościele pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Opolu Starym.
W spotkaniu wzięło udział wiele delegacji samorządowych, placówek oświatowych, a także przedstawiciele służb mundurowych i liczna grupa mieszkańców Nowych i Starych Igań.
Na zakończenie złożono kwiaty i zapalono znicze w hołdzie walczącym o wolną Polskę. Obchody zakończyły się przemarszem, prowadzonym przez poczet sztandarowy OSP, do grobu kapitana Hipolita Stokowskiego poległego w bitwie pod Iganiami w Powstaniu Listopadowym. Zgromadzeni oddali mu cześć składając kwiaty i zapalając znicze.
MJa