W tradycji ludowej wierzono, że palmy wielkanocne mają w sobie wielką moc i są w stanie ochronić domostwa, ludzi, zwierzęta przed pożarem, wszelkim złem, zapewnić dobre zbiory, wzrost zwierząt, a także zdrowie i długie życie twórcom palmy.
W wielu regionach Polski zachowała się wielowiekowa tradycja w tworzeniu palm wielkanocnych. Najbardziej znane są palmy wielkanocne kurpiowskie, niezwykle barwne, ozdobione mnóstwem kwiatów i wstążek z bibuły, a także roślin zimozielonych. Palmy kurpiowskie są uporządkowane i powstają przez ozdabianie drewnianej bazy, od góry do dołu, poprzez stopniowe dodawanie dekoracji. Palmy wielkopolskie, są odmienne, bardziej luźne, przypominające swym wyglądem „miotły”, dla których bazą najczęściej są gałązki wierzby.
Do wykonania tradycyjnej plamy wielkanocnej wykorzystuje się przede wszystkim gałązki wierzby (tzw. bazie kotki), bukszpan, borówkę, gałązki drzewek iglastych (takich jak: cis, tuje), widłaki, brzozowe gałązki, zasuszone kwiaty, trawy, zboża, liście palm, gałązki dekoracyjnych krzewów np. forsycji, barwinek, a czasem nawet gałązki malin i porzeczek. Można wykorzystać także żywe kwiaty bądź też wykonać je z bibuły. Te bibułowe kwiaty i tasiemki, to jeden z podstawowych i najbardziej barwnych tradycyjnych elementów palm wielkanocnych.
Zastosowanie gałązek wierzby ma symbolizować odradzające się życie, zmartwychwstanie. Nieśmiertelność duszy symbolizują także rośliny zimozielone. Barwne akcenty mają podkreślić radość z faktu zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, a także nadejścia wiosny, odrodzenia. Wielkanoc to święto pełne radości, a Niedziela Palmowa wraz z palmami wielkanocnymi, jest zapowiedzią nadejścia wyjątkowych wydarzeń.
B. Fijałek
Kwiecień 2024
