Jeździ, pływa, śledzi, strzela
Wojskowych pojazdów było na MSPO mnóstwo – od czołgów, poprzez samobieżną artylerię, bojowe wozy piechoty i opancerzone transportery, do ciężarówek, lekkich terenówek i quadów. Oto garść przykładów.
Na kołach, ale już z pancerzem
Mieszkańcy Siedlec przy różnych okazjach mieli okazję oglądać wozy BRDM-2, służące w tutejszej kompanii rozpoznawczej 1. Warszawskiej Brygady Pancernej. Następców tych bardzo już leciwych pojazdów opracowuje firma AMZ Kutno. Zachowano w nich zdolność pływania, ale znacznie poprawiono ochronę balistyczną i przeciwminową. Odporność można regulować zakładając pancerz o różnych parametrach i masie. Ponieważ podstawowym zadaniem Bobra ma być rozpoznanie, ma on otrzymać bogaty zestaw czujników, takich jak głowica optoelektroniczna, radar pola walki, stacja pogodowa, akustyczny system lokalizacji strzałów i strzelców. Do tego oczywiście systemy łączności, by obserwacje zwiadowców jak najszybciej trafiły do dowództwa. – Projektujemy ten pojazd pod rozpoznanie ogólnowojskowe, ale przewidujemy również, że może służyć również do rozpoznania chemicznego, być niszczycielem czołgów wyposażonym w przeciwpancerne pociski kierowane albo szybkim pływającym transporterem dla sił specjalnych. Prowadziliśmy już własne badania przebiegowe, weryfikowaliśmy mobilność i zdolność pływania. Szykujemy się do integracji wyposażenia i testów pod nadzorem wojskowym. Od tych testów zależy jego wdrożenie. Zakończenie pracy rozwojowej planowane jest na 2020 rok, a dostawy seryjne od roku następnego – powiedział Radiu Podlasie Dominik Dębiński, szef biura badań i rozwoju AMZ.
Potrzeby wojska ocenia się na co najmniej 250 sztuk. Firma zapewnia, że ma moce produkcyjne na poziomie 50 egzemplarzy rocznie, z możliwością podwojenia tej liczby w razie potrzeby.
Oprócz Bobra firma AMZ pokazała kilka odmian pojazdów Tur, przeznaczonych zarówno dla wojska, jak i dla policji. Te kołowe wozy mają mocny pancerz i wysoką odporność minową. Ta kategoria pojazdów przydaje się do patrolowania na zagranicznych misjach stabilizacyjnych i pokojowych, a w kraju może być używana np. przez jednostki antyterrorystyczne. Podobne propozycje mieli i inni producenci – m.in. czeski Zetor i australijski oddział Thalesa.
W teren na lekko
Od dłuższego czasu mówi się o konieczności zastąpienia wojskowej floty lekkich samochodów terenowych Honker. Poszukiwanie następcy idzie wojsku opornie, po dwóch nieudanych postępowaniach rozpisano niedawno trzecie. Swoją propozycję z zeszłego roku podtrzymuje firma Concept. Terenowa furgonetka o nazwie Dino bazuje na konstrukcji Mercedesa Sprintera i komponentach Oberaignera, na które nałożono polskie nadwozie. Pojazd jest znacznie większy od Honkera, ale jest to działanie zamierzone. – Ludzie są więksi niż kiedyś, dźwigają ze sobą coraz więcej sprzętu. Teraz żołnierze oprócz broni mają kamizelki balistyczne, noktowizję, więcej urządzeń łączności. Do małych pojazdów trudno się z tym wszystkim pomieścić, stąd koncepcja pojazdu, który mieści się w masie 3,5 tony, ma tonę ładowności i sporą przestrzeń wewnętrzną, a przy tym radzi sobie dobrze w terenie. Cały czas rozwijamy i dopracowujemy tę konstrukcję, eliminujemy jej słabe strony. Mamy spore zainteresowanie ze strony armii europejskich i pozaeuropejskich, które chcą pożyczyć Dino do własnych testów – powiedział nam Jarosław Wójcik, dyrektor handlowy firmy Concept.
Oprócz Dino, firma pokazała również przedłużoną odmianę Wirusa – lekkiego pojazdu dla sił rozpoznawczych i specjalnych, którego podstawowa wersja została już zamówiona przez nasze siły zbrojne.
Konkurencja w tym segmencie rynku jest duża. Inne firmy pokazywały zarówno terenówki, jak i zmilitaryzowane cywilne pickupy oraz lekkie wozy opracowane specjalnie pod potrzeby wojska.
Waga ciężka
Gwiazdą salonu był potencjalny następca zabytkowych (a używanych wciąż masowo przez Wojsko Polskie) bojowych wozów piechoty BWP-1. Opracowywany przez Hutę Stalowa Wola pojazd nazywa się Borsuk, ma mieć o wiele lepszy od „bewupa” pancerz, hydropneumatyczne zawieszenie, poprawiające prędkość w ciężkim terenie oraz pędniki do poruszania się na wodzie. Jego uzbrojenie ma stanowić opracowywana osobno bezzałogowa wieża z działkiem 30 mm i pociskami przeciwpancernymi Spike, którą mają dostać również kolejne serie kołowych Rosomaków. Przedstawiciele firmy dość lakonicznie informowali o jego rozwoju, tłumacząc to wczesną fazą prac (nie ma na przykład docelowego opancerzenia, a jedynie jego ekwiwalent masowy). Wiadomo jednak, że przechodzi już pierwsze próby trakcyjne.
Znacznie rozmowniejsi byli specjaliści z Wojskowych Zakładów Motoryzacyjnych w Poznaniu, którzy przywieźli dwa egzemplarze rozpoznawczej wersji „bewupa”: wozu BWR-1, w którym do starej skorupy włożono nowoczesne wyposażenie do obserwacji i łączności, spinając to w sprawnie działającą całość. To już nie te czasy, kiedy wychylony z włazu człowiek z lornetką mówił przez radio zwierzchnikom, co widzi. Teraz rozpoznanie odbywa się dokładniej i szybciej. – Stare radiostacje zastąpiliśmy sprzętem Harrisa i Radmoru, którym transmituje się nie tylko głos, ale przede wszystkim dane. Wprowadzono zintegrowane głowice optoelektroniczne z kamerami termowizyjnymi i dalmierzem laserowym oraz radary rozpoznania pola walki, które wykrywają w dymie lub ciemności pojazdy i pojedynczych ludzi nawet z odległości kilkunastu kilometrów. Piesi zwiadowcy dostali lornetki z termowizją i sprzęt łączności, którym mogą transmitować widziany przez nie obraz. Dowódca wozu ma terminal, na którym może zebrać i posegregować informacje oraz wysłać w różne miejsca, aby dowództwo mogło jak najszybciej zrobić z nich użytek – opowiadał nam Witold Zborowski, specjalista technolog z WZM.
Na salonie pokazano także kolejne propozycje przemysłu dotyczące modernizacji starych czołgów posowieckich: T-72 i jego polskiego rozwinięcia PT-91. Zmiany dotyczą m.in. systemów obserwacji nocnej, celowników, amunicji, oraz opancerzenia.
Obrona przeciwlotnicza
Ponieważ w Siedlcach stacjonuje dywizjon przeciwlotniczy 1. Warszawskiej Brygady Pancernej, zwróciliśmy uwagę na wyposażenie najniższego piętra obrony powietrznej: lekkie przewoźne radary, artylerię przeciwlotniczą i rakiety krótkiego zasięgu. Na stoisku sił zbrojnych można było znaleźć radary Soła i zestawy Poprad (czyli poczwórne wyrzutnie rakiet Grom). Od obsługujących je żołnierzy dowiedzieliśmy się, że cenią możliwość wykrywania bardzo małych obiektów, takich jak coraz bardziej rozpowszechniające się obserwacyjne bezpilotowce, a także automatyzację czynności operatorskich. Na stoisku producenta – firmy PIT-Radwar pokazano rozwinięcie Soły – radar Bystra, na lepszych komponentach i z poprawionymi parametrami, a także rozwijane od lat holowane działka kalibru 35 mm, mogące strzelać amunicją programowalną.
fot. AB [ja]
Kwiecień 2024
