Współczesne wojsko nie może się obyć bez elektroniki. Zautomatyzowane systemy informatyczne pomagają dowódcom ogarnąć rosnącą ilość danych z rozpoznania oraz podjąć szybkie i trafne decyzje co do sposobu zwalczania przeciwnika, dając jednocześnie pełną wiedzę o stanie i gotowości sił własnych. Toteż na MSPO krajowi i zagraniczni producenci pokazywali całą gamę wojskowych radiostacji, sprzętu szyfrującego, specjalistycznego oprogramowania oraz środków rozpoznawczych - i tych latających, i tych rozmieszczanych na ziemi. Rozmawialiśmy z Tomaszem Badowskim, dyrektorem komunikacji i promocji polskiej Grupy WB, który mówił nam m.in. o odporności wojskowej elektroniki na przeciwdziałanie ze strony przeciwnika. Swoimi zdolnościami zakłóceniowymi i hakerskimi chwalą się chętnie Rosjanie, ale na wszystko są sposoby. - Cały kod źródłowy systemów, które oferujemy, jest naszą własnością. Mamy nad nim pełną kontrolę i nie ma możliwości, by pojawiły się kody złośliwe, które nam zakłócą system lub go wyłączą. Nasze systemy rozpoznawcze FlyEye działały w warunkach realnej walki elektronicznej (WB sprzedał je na Ukrainę – przyp. red.) i wykonały swoje zadania – powiedział przedstawiciel WB. Zwrócił też uwagę na rosnącą jakość obrazów przekazywanych przez bezpilotowce. Postęp techniczny umożliwia włożenie nawet do małego drona kamery o jakości HD, a coraz lepsze łącza radiowe pozwalają na przesłanie takiego obrazu. Nie trzeba więc domyślać się, co widać na monitorze, bo można sobie pozwolić na obserwację danego obiektu w detalach. Niezależnie od tego na całym świecie prowadzi się badania nad automatyzacją analizy obrazów. Dzięki temu nie trzeba będzie zatrudniać armii operatorów, bo podstawową identyfikację obserwowanych obiektów wykonają algorytmy komputerowe, a człowiek będzie to tylko weryfikował i podejmował decyzję o ich zwalczaniu.
Jeśli chodzi o elektronikę, to bardzo ciekawy sprzęt pokazał PIT-Radwar. System o niewiele mówiącej laikowi nazwie PCL/PET to prawdziwy wojskowy hi-tech. Ma uzupełnić zamówione przez Polskę radary systemu przeciwlotniczego Patriot. Nie emituje jednak żadnych łatwych do wykrycia sygnałów, wykrywając statki powietrzne poprzez analizę lokalnych zakłóceń energii elektromagnetycznej emitowanej przez stacje telewizyjne i radiowe, telefonię komórkową i inne podobne źródła. Zdaniem przedstawicieli producenta, Polska jest tutaj w ścisłej światowej czołówce, wyprzedzając nawet Amerykanów i Niemców.
Z czego strzelać?
Wielkim powodzeniem cieszył się stoisko Fabryki Broni z Radomia, gdzie można było wziąć do ręki karabiny Grot. Firma dostarcza już do Wojsk Obrony Terytorialnej podstawową wersję, ale obok klasycznej kolbowej, o różnej długości lufy, opracowała również odmianę bezkolbową, wersję rkm, karabinek z podwieszanym pod lufą 40 mm granatnikiem oraz bazujący na tej samej konstrukcji karabin wyborowy, które ma szansę zastąpić w Wojsku Polskim stare sowieckie SWD. Paweł Madej, dyrektor do spraw rozwoju FB Radom mówił nam że firma zbiera uwagi użytkowników, by wyeliminować „choroby wieku dziecięcego” i wprowadzić ulepszenia w następnych seriach swojej broni (doskonalenie przewiduje umowa z WOT), a cała rodzina ma być wdrożona do produkcji seryjnej około 2020 roku.
Zakładu Mechaniczne w Tarnowie pokazały kilka lekkich moździerzy z różnymi rodzajami celowników. Przeznaczone dla sił specjalnych i lekkiej piechoty, konkurują m.in. z mocno promowanym czeskim Antosem. Adam Henczel, kierownik projektu podkreślał, że rodzima konstrukcja jest może cięższa od czeskiej, ale ma większą siłę ognia i jest wytrzymalsza: - Strzelamy cięższymi pociskami, dającymi znacznie większą liczbę odłamków. Aluminiową lufę w kompozytowym oplocie „przerabialiśmy” już na początku lat 90. Przy strzelaniu ogniem szybkim po 28 wystrzale nastąpiło jej rozwarstwienie. Zrezygnowaliśmy z tego, mamy lufy stalowe, do których można wrzucić spokojnie 40 pocisków pod rząd. A oszczędności masowe zrobiliśmy dając lżejsze materiały do płyty oporowej, budowy celownika i korpusu zamka.
Moździerze dla WOT są już po badaniach fabrycznych i czekają teraz na próby wojskowe.
Nie tylko grochówka
Sporo miejsca na targach poświęcono wojskowemu zapleczu. Były wirtualne strzelnice, różnego rodzaju symulatory i trenażery, materiały dla mundurowej służby zdrowia, a także nowoczesne kuchnie polowe i racje żywnościowe – m.in. takie z chemicznymi podgrzewaczami, nie wymagającymi dźwigania kuchenek i paliwa do nich. O tym, że wojskowa kuchnia to nie tylko grochówka i suchar z konserwą, opowiadał nam ppłk Adam Nowosad, zastępca komendanta Wojskowego Ośrodka Badawczo-Wdrożeniowego Służby Żywnościowej: - Racja jest zaprojektowana tak, by miała 3,5-4 tysiące kalorii. To dużo, ale trzeba pamiętać, że żołnierz nosi nawet 30 kilogramów wyposażenia, więc ma znaczny wydatek energetyczny. Potrawy są bardzo różnorodne. Może to być np. wieprzowina w sosie własnym, klopsiki z indyka, makaron carbonara, gulasz węgierski. Żołnierze chwalą sobie nasze racje w porównaniu z tymi z innych państw.
Nie są to tylko przechwałki. O negatywnych wrażeniach po spróbowaniu racji amerykańskich mówiło i pisało wielu naszych weteranów z Iraku i Afganistanu. Warto dodać, że choć od wojskowego jedzenia wymagana jest duża trwałość, to odchodzi się od dużych ilości chemicznych konserwantów, stawiając na uprzednią sterylizację i odpowiednie opakowania.
Nie tylko dla wojska
Na targach pokazywano również rzeczy, którymi może się zainteresować nie tylko wojsko, ale również straż pożarna, policja, różnego rodzaju straże przemysłowe, a nawet agencje ochrony. Naszą uwagę zwróciły zminiaturyzowany aparat do poszukiwań podwodnych, lekki i prosty w obsłudze. Ciekawie wyglądał też mieszczący się na pick-upie system do wykrywania i zwalczania dronów. Wykrywanie odbywa się przy pomocy radarów i kamer, a zwalczanie – przy pomocy przemyślnie stawianych zakłóceń elektronicznych, skłaniających latającego intruza do powrotu do operatora lub natychmiastowego lądowania.
AB [ja]
Kwiecień 2024
