Bezpłatnie włosy ścinały: fryzjerka Elżbieta Grucel, która dziś zostawiła swój zakład i swoich klientów, stylista fryzur Agnieszka Niewierowska, która do tej pory fryzjerstwo traktowała raczej jak hobby i sposób na piękne fryzury swojej rodziny. Obie panie przez kilka godzin, bez żadnego odpoczynku ścinały włosy na peruki nadając uczestniczkom nowe, piękne fryzury. Ważna była też rola rodziców, bo osoby niepełnoletnie musiały mieć ich pisemną zgodę.
W każdej szkole akcja wyglądała nieco inaczej. Najmłodszym dziewczętom w czasie ścinania włosów towarzyszyły mamy i bacie, gimnazjalistki siadały na fotel fryzjerski w towarzystwie koleżanek, które trzymały je za ręce i wielokrotnie powtarzały – jestem z tobą. Wszędzie było dużo bardzo pozytywnych emocji.
Jeśli chodzi o długość włosów, to jest ona bardzo ważna, bo tylko długie włosy można wykorzystać do zrobienia peruki. W tej akcji ustawiono próg na poziomie 35 cm. Niektórym wydawało się, że to jest nierealne, że nikt takich włosów nie odda. Ale udało się, a wiele osób oddawało włosy nawet dłuższe. W obu szkołach gdzie prowadzono akcję znalazły się bohaterki, bo tak trzeba o nich mówić, które oddały półmetrowej długości włosy. Jedna z nich ostatni raz ścinała włosy, gdy miała dwa i pół roku. Od tego czasu podcinała tylko końcówki i nie chciała nawet słyszeć o ich ścinaniu. Druga to uczennica 3 klasy gimnazjum, która po raz ostatni ścinała włosy po Pierwszej Komunii, a więc w 2 klasie szkoły podstawowej. Dla obu dziewczyn ich włosy były ich znakiem rozpoznawczym i wraz ze swoimi koleżankami dziś te włosy oddały.
W sumie zebrano włosy od 16 osób. 11 osób ścinało włosy w szkole, 5 przyniosło włosy, które ścięły wcześniej z myślą by je gdzieś przekazać, teraz miały taką możliwość.
Najmłodszą uczestniczką Włosomanii była Anitka, uczennica klasy pierwszej SP1, której w tych ważnych chwilach towarzyszyła mama. W SP3 włosy oddały dwie uczennice klasy drugiej - Maja i Julia. 8-letnia Maja zapytana, jak długo hodowała włosy odpowiada prosto i szczerze – całe życie.
Najstarsze wśród uczennic były dziewczyny z klas trzecich gimnazjum. Przyszła też jedna osoba dorosła, która oddała włosy rozstając się z warkoczem. W Szkole Podstawowej Nr 1 koordynatorka tej akcji Edyta Pełszyk –Pietronowicz przyniosła swój warkocz, który ścięła jeszcze w liceum, przechowała go przez 30 lat i teraz oddała, by pomóc jednej z uczennic.
O takich akcjach nieraz się słyszy, jedni się nimi zachwycają, inni dziwią, większość kojarzy osoby łyse z chorobą nowotworową, nieczęsto wiemy o tym, że są też inne choroby, które odbierają włosy. Włosomania była nie tylko zbiórką włosów, była też sposobem na zwrócenia uwagi na dzieci chore na łysienie plackowate.
Podczas Włosomani zgłaszały się osoby, które nie miały jeszcze zgody rodziców, a chciały oddać włosy, kilka dziewczyn po zmierzeniu włosów przekonało się, że są one jeszcze za krótkie i trzeba poczekać ze ścięciem aż im te włosy urosną. Są to już zaczątki kolejnej akcji, która być może za jakiś czas znów zagości w Siemiatyczach.
W szkołach wydarzyło się wiele dobrego. Ktoś dawał, ktoś był obdarowywany. Mówienie o tej akcji w mediach ma służyć m.in. temu, by jak najwięcej osób wiedziało, że w ten sposób również można pomagać, żeby piękne długie włosy nie lądowały w koszu na śmieci przy zmianie fryzury, ale były radością dla innych.
Gratulujemy wszystkim dziewczętom i paniom, które oddały swoje włosy w Akcji Włosomania w Siemiatyczach.
ABol/DJ
Kwiecień 2024
