Na pytanie kiedy zaczęła się pasja pani Marianna odpowiada, że bardzo dawno temu. Jak przyznaje, już od młodych lat lubiła rzeźbić, wtedy jeszcze próbując sił przy pomocy będącego pod ręką nożyka. Gdy miała już dłuta – jej praca nabrała profesjonalizmu i rozpędu. Rzeźbienia jednak nikt jej nie uczył. – Co wymyśliłam, to zrobiłam. Można zrobić wszystko, wystarczy tylko trochę wyobraźni, wyjaśnia artystka.
Pani Marianna inspiracje do swoich prac czerpie z otaczającego ją świata – przyrody, książek czy po prostu – pomysłów, jakie przyjdą jej do głowy. Nie liczy ile zajmuje się rzeźbienie. Przyznaje jednak, że najtrudniej rzeźbi się ludzkie twarze.
Artystyczne zacięcie po pani Mariannie odziedziczyły jej trzy córki, które także rzeźbią. Można więc powiedzieć, że sztuka ta stała się ich rodzinną tradycją.
Rzeźby w drewnie do dziś mają swoich zwolenników. Pani Marianna zauważa, że dużo osób zamawia jej prace na przykład na prezent. Taki podarunek jest na pewno nie tylko trwały, ale też bardzo oryginalny.
.jpg)
.jpg)
Nb/Wegrów/ABi
Kwiecień 2024
