W świątyni parafialnej, Eucharystię dziękczynną, wraz z kapłanami pochodzącymi z tamtejszej parafii, celebrował biskup drohiczyński Tadeusz Pikus.
W wygłoszonej homilii biskup przypomniał ludzi żyjących na tej ziemi, którzy wnosili na przestrzeni wieków, wkład w jej rozwój, a także ponosili ofiary i przeżywali cierpienia w tragicznych czasach. - Pokoleniom ludzi, w dziedzictwo których wchodzimy, należy się nasza wdzięczność - podkreślił biskup.
Ksiądz biskup mówił też, że stoimy na tej ziemi, gdyż Bóg nas na niej postawił. Nie można też zapomnieć, że mądre zarządzanie dobrami ziemskimi ma ostatecznie doprowadzić do nieba. Ukazał również wielką rolę miłości do ludzi, bez której na ziemi można niszczyć, a nie budować. - Należy mądrze zarządzać dobrami ziemskimi, ale miłować wieczne – kontynuował biskup.
Odwołując się zaś do świadectwa świętych, w tym także ludzi, których jeszcze pamiętamy, a zostali już wyniesieni na ołtarze, ksiądz biskup powiedział, że źródłem świętości jest Bóg. Świętym człowiekiem jest ten, w którego życiu uobecnia się żywy Bóg i widoczna jest jego większa miłość na tle czasów. Musimy bowiem łączyć dwie ojczyzny ziemska i niebiańską, co może się dokonać jedynie w Jezusie Chrystusie.
Po Mszy Świętej, bp Tadeusz Pikus poświęcił pamiątkowy kamień umieszczony na skwerze miejskim przed kościołem, upamiętniający rocznicę Sadownego. Podpisany został też jego akt erekcyjny.
Ostatnim punktem obchodów rocznicy była sesja popularno – naukowa w Zespole Szkól Ponadgimanzjalnych. Rozpoczęła ją prezentacja miejscowej baśni w wykonaniu młodziezy, spisanej przez Oskara Kolberga.
Okoliczności powstania Sadownego ukazał dyrektor Muzeum i Archiwum Diecezjalnego w Drohiczynie ks. dr Zenon Czumaj. Mówił on o osadnictwie na tamtejszych ziemiach nad Bugiem i Narwią, począwszy od XIII wieku i obecności zakonów i instytucji kościelnych, które to miały być gwarantem ich bezpieczeństwa. Ukazał upadki pierwszych osad niszczonych przez powodzie.
Przypomniał, że osada Sadowne powstała na ziemiach zarządzanych przez kanoników Kapituły Warszawskiej w 1514 roku. Mówił też o powstaniu w 1524 roku parafii oraz innych wydarzeniach i osobach, które przez pięć wieków, wniosły wkład swój duchowy i intelektualny.
Odczytano tekst redaktora Bartosza Wielińskiego, w którym przybliżył postać swego dziadka Bolesława Szabelskiego, zdolnego kompozytora.
Ks. prał. dr Zbigniew Sobolewski – dyrektor Dzieła Pomocy „Ad Gentes” przypomniał postać sadownieńskiego rodaka bł. ks. Edwarda Grzymały – kapłana wielkiego formatu, który poniósł męczeńską śmierć w Dachau i został wyniesionego na ołtarze przez św. Jana Pawła II.
Dr Piotr Kondraciuk z Zamościa ukazał wkład rodu Zamojskich w rozwój tamtejszych ziem, ukazując także, czym była ich ordynacja.
Odczytano referat ks. kan. dra Pawła Rytela – Andrianika profesora z Rzymu, obecnie przebywającego w Jerozolimie, w którym ukazał ogromną pomoc, jaka z narażeniem życia, była niesiona Żydom przez Polaków, zamieszkujących ziemie w niedalekiej odległości od obozu w Treblince. Prosił on także o dalsze zgłaszanie takich przypadków w celu ich dokumentacji. Żywą ilustracją tego świadectwa pomocy, była obecność na spotkaniu Jadwigi Stankiewicz – Jóźwik, odznaczonej medalem „ Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata”.
Ostatni prelegent dr Rafał Dmowski z Siedlec ukazał materiały biograficzne, dotyczące Sadownego i okolicy, zarówno opracowane, jak też czekające w różnych archiwach na zainteresowanie się nimi.
Głos zabrali również obecni na uroczystości przedstawiciele Parlamentu i miejscowych władz. Obecni byli także: duchowni, władze samorządowe różnych szczebli, poczty sztandarowe, wojsko, zespół ludowy „Sadowianki” oraz mieszkańcy.
Organizatorem obchodów były: Gmina Sadowne z wójtem Zdzisławem Traczem, parafia p.w. Św. Jana Chrzciciela z proboszczem ks. kan. Stanisławem Wojciechowskim oraz Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych z dyrektorem Sławomirem Ryszawą.
ks. Artur Płachno/DJ
Kwiecień 2024
