- Pan Bóg jest bardzo drobiazgowy. On wie o każdej naszej komórce, zdrowej i chorej. O wszystko się troszczy i zna rozwiązanie – mówił w homilii bp Kiernikowski. – Wszystko to, co w oczach świata jest niepowodzeniem staje się darem dla tych, którzy przyjmują z wiarą słowo Boże. Wysiłek człowieka jest potrzebny, byśmy mogli przezwyciężyć lęk o siebie i uznać, że Bóg ma racje w naszym życiu. Kościół przez tych, którzy głoszą Ewangelię pochyla się nad każdym z nas i pyta, „co mogę ci uczynić”. Świat daje nam wiele obietnic bez pokrycia. A prorok mówi: za rok o tej porze narodzi się nowe życie – nauczał Biskup siedlecki.
- Jezus powiedział do swoich uczniów: „Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien”. Tymi słowami Jezus, określił stan wewnętrzny posłanych. Relacja do Niego i Jego misji, w którym daje swoim uczniom udział, przewyższa wszystkie inne relacje. Gdy jest mowa o „godności” w stosunku do Jezusa, nie chodzi o godność rozumianą w naszym popularnym rozumieniu, że ktoś jest godny czegoś czy kogoś z powodu swoich zasług czy stanu. W użytym w tym kontekście greckim terminie „axios”, przekładanym jako „godny”, można dopatrywać się aspektu wystarczalności, odpowiedniości – kontynuował Ksiądz Biskup. - Kto więc miłuje ojca i matkę bardziej niż Jezusa, z takim człowiekiem Pan Bóg nic nie może zrobić. Taki człowiek będzie miał coś innego do zrobienia i kogoś innego do miłowania. Jezus Chrystus jest bezradny wobec człowieka, który wie swoje i robi po swojemu. Jesteśmy godni Chrystusa, gdy uznajemy swoją niemoc i dajemy się posłać. Kto przyjmie proroka, który obwieszcza Ewangelię otrzyma nagrodę proroka, czyli zobaczy, że Bóg jest wierny i spełnia swoje słowo. Proszę was róbcie drogę, zacznijcie tracić życie dla tej sprawy. Kto nie chce tracić życia dla małej grupy, nie będzie zdolny tracić życia dla nikogo. Droga Neokatechumenalna jest konkretnym narzędziem nowej ewangelizacji – artykułował Pasterz Kościoła Siedleckiego. Po zakończonej Eucharystii na dziedzińcu kurialnym odbyła się agapa.
- Jezus powiedział do swoich uczniów: „Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien”. Tymi słowami Jezus, określił stan wewnętrzny posłanych. Relacja do Niego i Jego misji, w którym daje swoim uczniom udział, przewyższa wszystkie inne relacje. Gdy jest mowa o „godności” w stosunku do Jezusa, nie chodzi o godność rozumianą w naszym popularnym rozumieniu, że ktoś jest godny czegoś czy kogoś z powodu swoich zasług czy stanu. W użytym w tym kontekście greckim terminie „axios”, przekładanym jako „godny”, można dopatrywać się aspektu wystarczalności, odpowiedniości – kontynuował Ksiądz Biskup. - Kto więc miłuje ojca i matkę bardziej niż Jezusa, z takim człowiekiem Pan Bóg nic nie może zrobić. Taki człowiek będzie miał coś innego do zrobienia i kogoś innego do miłowania. Jezus Chrystus jest bezradny wobec człowieka, który wie swoje i robi po swojemu. Jesteśmy godni Chrystusa, gdy uznajemy swoją niemoc i dajemy się posłać. Kto przyjmie proroka, który obwieszcza Ewangelię otrzyma nagrodę proroka, czyli zobaczy, że Bóg jest wierny i spełnia swoje słowo. Proszę was róbcie drogę, zacznijcie tracić życie dla tej sprawy. Kto nie chce tracić życia dla małej grupy, nie będzie zdolny tracić życia dla nikogo. Droga Neokatechumenalna jest konkretnym narzędziem nowej ewangelizacji – artykułował Pasterz Kościoła Siedleckiego. Po zakończonej Eucharystii na dziedzińcu kurialnym odbyła się agapa.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zaskakujący rozwój wspólnot neokatechumenalnych na całym świecie wskazuje, że Droga jest rzeczywistością zrodzoną przez Ducha Świętego w Kościele, aby realizować wskazania Soboru Watykańskiego II na płaszczyźnie inicjacji chrześcijańskiej oraz podejmować dzieło nowej ewangelizacji. Owoce Drogi Neokatechumenalnej najlepiej widać w życiu jej członków. Są to chrześcijanie świadomi swojego chrztu, zasłuchani w Słowo Boże, przemienieni przez liturgię i wcielający w życie przesłanie Kazania na Górze. We wspólnotach neokatechumenalnych zrodziły się również liczne powołania kapłańskie i zakonne. Można tam spotkać rodziny wielodzietne i zaangażowanie w misję Kościoła, często w bardzo trudnych warunkach.
Droga Neokatechumenalna została oficjalnie uznana za „powszechne dziedzictwo Kościoła”. 13 czerwca 2008 r. w auli Papieskiej Rady ds. Świeckich w Rzymie, ks. kard. Stanisław Ryłko odczytał dekret zatwierdzający definitywnie Statuty Drogi Neokatechumenalnej, po czym wręczył tekst dokumentu inicjatorom Drogi – Francisco José (Kiko) Gomez Argüello, Carmen Hernández oraz o. Mario Pezzi.
Droga Neokatechumenalna opiera się na trójnogu: Słowo Boże - Liturgia - Wspólnota. Rozpoczyna się katechezami wstępnymi. Następnie członkowie wspólnoty zostają stopniowo wprowadzani w kolejne etapy chrześcijańskiego wtajemniczenia: pokory (prekatechumenat), prostoty (katechumenat pochrzcielny) i uwielbienia (wybranie i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych). Każda wspólnota gromadzi się w tygodniu na celebracji Liturgii Słowa i cotygodniowej Eucharystii.
 |
 |
 |
 |
Benedykt XVI, zwracając się do członków Drogi Neokatechumenalnej 17 stycznia 2011 r., stwierdził: „Od ponad czterdziestu lat Droga Neokatechumenalna przyczynia się do ożywienia i umocnienia w diecezjach i parafiach inicjacji chrześcijańskiej, sprzyjając stopniowemu i radykalnemu odkrywaniu bogactw chrztu, pomagając zasmakować życia Bożego, życia niebiańskiego, które Pan zapoczątkował przez swoje Wcielenie, przychodząc do nas, rodząc się jako jeden z nas […] Kościół uznał w Drodze Neokatechumenalnej szczególny dar wzbudzony przez Ducha Świętego: jako taki zmierza on w sposób naturalny do włączenia się w wielką harmonię Ciała Kościoła”.
W chwili obecnej na terenie diecezji siedleckiej istnieje 27 wspólnot w 16 parafiach.
Posłuchaj homilii Księdza Biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego
ks. Mateusz Czubak
[Msz]
Kwiecień 2024
