Wizytówką Maciejowic jest ratusz, który pochodzi prawdopodobnie z początku XIX wieku, a powstał z inicjatywy Stanisława Kostki Zamoyskiego. Za jego drzwiami głównymi wmurowana jest mosiężna tablica herbowa Zamoyskich znaleziona w Podzamczu z roku 1827. Do lat 70-tych nie remontowany, niszczał. Gruntowanego remontu doczekał się w latach 1974-1982, a następnie w latach 2011-2012.  Obecnie siedziba Gminnego Ośrodka Kultury, Muzeum im. T. Kościuszki, Rady Gminy Maciejowice, Gminnej Biblioteki Publicznej. Spotyka się twierdzenie, że Maciejowice mają układ ulic z czasów lokacji. Prawdopodobnie jednak obecny kształt miejscowości został wytyczony po pożarze z roku 1819. Po środku rynku stoi bryła ratusza, rynek zaś otaczają budynki wzniesione po II wojnie światowej które harmonizują z przestrzenią rynku. Rynek jest brukowany i posiada wymiary 220m x 50m.

Ciekawym architektonicznie zabytkiem jest Kościół rzymsko-katolicki pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny . Został zbudowany w latach 1772-1780, prawdopodobnie uległ zniszczeniu podczas pożaru i odbudowany w latach 20-tych XIX wieku. W latach 1880-1881 kiedy został gruntownie przebudowany według projektu Leonarda Marconiego. W kościele znajduje się obraz Najświętszej Matki Bolesnej Nieustającej Pomocy wykonany w Rzymie i ofiarowany w roku 1901 przez hr. Celinę Zamoyską. Ołtarz trzeci zamyka piękna krata żelazna ofiarowana przez hr. Stanisława Zamoyskiego w 1901 roku. W kościele znajdują się również ponad stuletnie tablice pośmiertne hr. Stanisława Kostki Zamoyskiego i hr Róży z Potockich Zamoyskich.


Dzwonnica-  murowana z początku XIX wieku, posiadająca cechy klasycystyczne. Jak pisze w Złotej Księdze Parafii Maciejowice „ jest pozostałością po dawnym kościele i mieści trzy dzwony, z których najmniejszy był sygnałówką w starym kościele. Największy dzwon poszedł na potrzeby krajowe w czasach kościuszkowskich. Do dzwonnicy przylega mały budynek z izbą przedpogrzebową. W roku 1908 stare wiązania drewniane grożące zawaleniu zostały usunięte i zastąpione belkami żelaznymi, na których umieszczono dzwony”.

Grobowiec Zamoyskich- wzniesiony z polecenia Andrzeja Przemysława Zamoyskiego w roku 1908 według projektu Ksawerego Makowskiego. Materiałem budulcowym jest granit.  Podczas działań wojennych w 1915 roku grobowiec pełnił funkcje ambony.

Cmentarz-Najstarszy nagrobek należy do rodziny Malhomme- Zahorskich z roku 1812. Na uwagę zasługuje kaplica cmentarna z roku 1860 ufundowana przez księdza Ludwika Paszkowskiego,  b. proboszcza Wargocin, stryja księdza Seweryna Paszkowskiego proboszcza parafii Maciejowice. Cennym jest także żeliwny neogotycki nagrobek księdza Ludwika Paszkowskiego z drugiej połowy XIX wieku.  Na uwagę zasługuje również pomnik żołnierzy niemieckich poległych w czasie I wojny światowej, o podstawie z ciosów kamiennych, zakończony metalowymi lancami.

Najcenniejszym zabytkiem gminy Maciejowice jest zespół-pałacowo parkowy należący niegdyś do rodziny Zamoyskich.  Podzamcze należało do rodu Zamoyskich od roku 1792 kiedy to kupili grunty maciejowickie od Potockich.  Pałac w Podzamczu- Ukończony został w roku 1808 wg projektu architekta Fryderyka Albera Lessala. W ściany wmurowano pamiątkowe kule z pobojowiska maciejowickiego. Materiał budulcowy na pałac pochodził prawdopodobnie ze zniszczonego zamku maciejowickiego, który podczas bitwy pełnił główny punkt obrony polskiej. Był szczególnie lubiany przez jego twórcę przez Stanisława Kośtkę Zamoyskiego, Prezesa Senatu Królestwa Polskiego. Na balkonie pałacu znajdują się dwie tarcze herbowe z datą na odwrocie 1808. Bywali w nim znamienici goście, m.in. Zamoyskich w Podzamczu odwiedził Stefan Żeromski.  Opuszczony przez Zamoyskich w 1944 roku. Przez lata powojenne mieściło się w nim.  Państwowe Gospodarstwo Ogrodnicze, a następnie teren był własnością Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Obecnie jest w posiadaniu gminy.

Park w Podamczu założony na pocz. XIX w. przez Stanisława Kostkę Zamoyskiego pod kierunkiem jego teściowej Izabeli z Flemingów Czartoryskiej jak romantyczny angielski park krajobrazowy. Do dziś zachowało się wiele okazów drzew i krzewów, wile z nich jest pomnikami przyrody. Znajdują się tu 400-500 letnie dęby, sędziwe lipy i wiele rzadkich okazów drzew ozdobnych tamtych czasów. W latach 1831-1945 znajdowały się w nim rzeźby zabytkowe należące do rodziny Czartoryskich z Puław. (m.in. sarkofag, lwy, popiersie Poniatowskiego).

Młyn w Podzamczu- położony nad Okrzejką, obok brukowanej grobli. Powstał w 1897 roku. Ucierpiał podczas działań wojennych w 1915 roku. Przed wojną dzierżawiony przez rodzinę Dzięciołowskich. Po wojnie nie został uruchomiony. Młyn składa się z dwóch części, górnej drewnianej(główny element budowli) oraz dolnej murowanej wyglądającej na zabudowę mieszkalną. Obecnie w prywatnych rękach.
   Kapliczka-prawdopodobnie z połowy XIX wieku. Znajdują się na niej herby Zamoyskich oraz Potockich.
Gmina Maciejowice to również urokliwe tereny rekreacyjne z lasami sosnowymi  i wieloma ciekami wodnymi, rezerwaty przyrody i szlaki turystyczne.  Mniejsze cieki wodne, a jest ich w okolicy Maciejowic sporo, są tu niezwykle czyste – początek bowiem biorą z pobliskich źródeł , licznie występujących w krawędziowej strefie wysoczyzny. Pełna uroku jest zwłaszcza rzeczka Pytlocha (nazywana także Borówką lub Borową) – która w rejonie Podzamcza płynie równolegle do Okrzejki, a potem oddala się od niej ku maciejowickim lasom. Nad Pytlochą licznie występują różne odmiany dzięciołów, a nierzadkie są i zimorodki.

Cała niemal północna część gminy pokryta jest sosnowymi borami, ciągnącymi się nieprzerwanie aż w rejon Otwocka. Lasy te obfitują w grzyby, jagody i borówkę brusznicę. W ich głębi utworzono duży rezerwat (pow. ponad 56 ha) o nazwie „Czerwony Krzyż” dla ochrony rzadkich roślin typu borowego. Inny rezerwat (6 ha) obejmuje okolice Kopca Kościuszki w Krępie i służy Ochronie bodziszka żałobnego i innych rzadkich okazów flory. Zalesienie gminy sięga 40 %.

WJ/Garwolin  [Msz]