Szpital jest właśnie w trakcie rozładowywania kolejki, dając oczywiście pierwszeństwo tym pacjentom, którzy mieli mieć zabiegi w listopadzie i trafili na trzytygodniowy okres zawieszenia.
Przekroczenie szacowanej liczby procedur medycznych wynika w dużej mierze z tak zwanego „długu zdrowotnego”, zaciągniętego przez minione dwa lata. Wiele osób cierpi na powikłania po Covidzie, inne przychodzą z zaawansowanymi chorobami, których nie można było wykryć z powodu ograniczonego dostępu do diagnostyki i leczenia podczas pandemii. Ale problem nadwykonań sięga znacznie wcześniejszych czasów, niż pandemia. – Borykamy się z tym od dawna. Nasz szpital ma duży potencjał. Zbudowaliśmy tu naprawdę wysoką jakość, ale nie idzie za tym proporcjonalny wzrost świadczeń NFZ. Fundusz i Ministerstwo płacą za świadczenia odrębnie kontraktowane, nielimitowane, których pula się zwiększa. Dość sztywno podchodzi natomiast do ryczałtu, który stanowi mniej więcej połowę naszych usług. Była zasada, że tutaj za przekroczenie nie należą się pieniądze, tymczasem u nas zarówno w zeszłym, jak i bieżącym roku chodziło o sumy rzędu 10 mln zł – dodaje prezes szpitala.
Co będzie dalej? Czy taka historia będzie się powtarzać co roku? Podobno tegoroczne nadwykonania mają być zaliczone do ryczałtu w przyszłym roku. Taka zapowiedź brzmi dla szpitala bardzo atrakcyjnie, choć zarząd wolałby to mieć czarno na białym, a nie tylko w postaci ustnych obietnic. Prezes ocenia, że jego placówka może wykonywać ok. 30 procent świadczeń więcej, niż ma teraz opłacanych.
AB/EŁ
Kwiecień 2024
