W poniedziałek pogrzeb śp. ks. prałata Stanisława Grabowieckiego

W sobotę, 21 grudnia 2024 r. w szpitalu w Białej Podlaskiej zmarł ks. prałat Stanisław Grabowiecki – proboszcz parafii Janów Podlaski i dziekan janowski. Miał 68 lat, w Chrystusowym kapłaństwie przeżył 41 lat. Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w niedzielę, 22 grudnia, Msza pogrzebowa zaś zaplanowana jest na poniedziałek, 23 grudnia.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w niedzielę, 22 grudnia w Bazylice Mniejszej w Janowie Podlaskim. O godz. 18:30 odbędzie się modlitwa różańcowa, po czym o 19:00 będzie sprawowana Msza św. żałobna. Modlitewne czuwanie, przy ciele Zmarłego zakończy się o godz. 21:00.

W poniedziałek, 23 grudnia o 9:00 rozpocznie się modlitwa przy ciele śp. ks. prał. Stanisława Grabowieckiego. Msza św. pogrzebowa będzie sprawowana o 12:00. Eucharystii będzie przewodniczył Biskup Siedlecki Kazimierz Gurda. Następnie ciało Zmarłego zostanie złożone na cmentarzu parafialnym.

Requiescat in pace



Śp. Ksiądz prałat Stanisław Szczepan Grabowiecki (1956-2024)

Urodził się 27 stycznia 1956 r. w miejscowości Bity Kamień w parafii Różanystok, obecnie archidiecezja białostocka. Rodzicami jego byli Józef i Janina z d. Kuryłowicz, małżonkowie Grabowieccy.

Szkołę Podstawową ukończył w Reszkowcach. Następnie przez dwa lata kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Sokołowie Podlaskim, mieszkając w bursie salezjańskiej.

W 1974 r. wstąpił do Zgromadzenia Księży Salezjanów i po odbyciu rocznego nowicjatu w Czerwińsku kontynuował naukę w Salezjańskim Seminarium Duchownym w Lądzie nad Wartą. W tym czasie ukończył Liceum Ogólnokształcące w Łodzi i otrzymał świadectwo maturalne w 1977 r. W seminarium salezjańskim ukończył studia filozoficzne.

W 1979 r. na własną prośbę i za zgodą przełożonych opuścił zgromadzenie i został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. Tutaj kontynuował studia teologiczne i w tym czasie napisał pracę magisterską, którą obronił na Wydziale Teologicznym w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując w 27 kwietnia 1983 r. tytuł magistra teologii. Świecenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1983 r. w katedrze siedleckiej przez posługę biskupa Jana Mazura.

Jako wikariusz pracował w parafiach:
Sadowne (1983–1984);
Miastków (1984–1985);
Terespol (1985–1986);
Kosów Lacki (1986);
Hańsk (1986–1987);
Parysów (1987–1989);
Sławatycze (1989–1990).

Urząd proboszcza pełnił w następujących parafiach:
Dołhobrody (1990–1994);
Radomyśl (1994–1999);
Łosice, par. Trójcy Świętej (1999–2006);
od roku 2006 w Janowie Podlaskim.

W parafii Radomyśl podjął z parafianami budowę wieży przykościelnej z przedsionkiem, zamykając w ten sposób architekturę frontonu kościoła.

Do Łosic został mianowany z dniem 26 sierpnia 1999 r. z poleceniem zorganizowania duszpasterstwa i budowy świątyni w nowoutworzonej parafii Trójcy Świętej. Z pomocą wiernych parafii i dobrodziejów z różnych stron, wybudowano nowy kościół parafialny w latach 2001-2006, a także plebanię w stanie surowym. Udało się zorganizować prężną wspólnotę parafialną identyfikującą się z nową parafią, zatroskaną o sprawy duchowe i materialne swojej parafii. W Łosiach ks. Stanisław, jako proboszcz pełnił także społeczną posługę kapelana w szpitalu łosickim (od 1999 r.) i kapelana Powiatowej Państwowej oraz Ochotniczej Straży Pożarnej powiatu łosickiego (od 2003 r.).

Z dniem 10 sierpnia 2006 r. został mianowany proboszczem parafii Trójcy Świętej w Janowie Podlaskim i dziekanem dekanatu janowskiego. Urząd ten pełnił do śmierci. W parafii podjął zwyczajną pracę duszpasterską ze wsparciem księży wikariuszy. Jako proboszcz, podejmował aktualnie potrzebne prace konserwatorsko-restauracyjne związane ze świątynią parafialną. Kościół parafialny w Janowie Podlaskim, o długiej historii, sięgającej połowy XV wieku był przez lata kolegiatą w diecezji łuckiej, a od 1818 r. katedrą nowopowstałej diecezji podlaskiej, by po przeniesieniu siedziby diecezji podlaskiej w 1924 r. do Siedlec, stać się kościołem kolegiackim w diecezji siedleckiej czyli podlaskiej, obecnie diecezji siedleckiej.

Ks. Stanisław był aktywnie zaangażowany w pielęgnację i upamiętnianie dziedzictwa historycznego świątyni kolegiackiej w Janowie Podlaskim zwanym kiedyś Biskupim. Brał czynny udział w działalności Kapituły Kolegiackiej Janowskiej i wspierał jej inicjatywy w realizacji jej statutowych celów. Z pomocą władz lokalnych, był inicjatorem wielu działań gospodarczych i restauracyjnych, w celu upamiętnienia dziejów miasta biskupiego. Pozyskał także środki finansowe od różnych instytucji centralnych i samorządowych województwa lubelskiego i na odnowienie architektoniczne kolegiaty. Prace te były związane ze zbliżającą się w 2018 r. rocznicą 200-lecia utworzenia diecezji podlaskiej i przypadającą w 2024 r. setną rocznicą utworzenia Kolegiaty Janowskiej przy kościele parafialnym. Jako gospodarz miejsca, wspierany przez biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdę, cieszył się z podniesienia, przez papieża Franciszka 6 grudnia 2017 r., kościoła kolegiackiego w Janowie Podlaskim do godności Bazyliki Mniejszej, ogłoszonego podczas Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski, odbywającego się w dniach 7-8 czerwca 2018 r. w Janowie Podlaskim.

Osłabiony i zmęczony fizycznie nękającą go chorobą cukrzycową i krążeniową, ze wszczepionym rozrusznikiem serca, a także niezrozumieniem wśród nielicznych parafian, prosił już 2018 r. o zmianę parafii, aby móc spokojnie posługiwać jeszcze w innej parafii. Pozostał jednak dalej w parafii opiekując się kolegiatą i bazyliką mniejszą.

Doceniając jego aktywność duszpasterską i działalność organizacyjno-gospodarczą, biskup Zbigniew Kiernikowski, 6 sierpnia 2006 r. mianował go kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej Janowskiej, a 23 stycznia 2010 r. został mianowany kanonikiem gremialnym i prałatem kustoszem tejże kapituły.

W strukturach diecezjalnych był członkiem Rady ds. Sanktuarium w Pratulinie (od 2008 r.), a także członkiem Rady Kapłańskiej diecezji siedleckiej (od 2022 r.).

Odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego (2007 r.), Odznaką Strażaka Wzorowego, a także medalem „Zasłużony dla Powiatu Bialskiego”. Pełnił też posługę kapelana Ochotniczych Straży Pożarnych na terenie powiatu bialskiego.

Był miłośnikiem zwierząt i przez wiele lat hodował na posesji parafialnej różne oswojone dzikie zwierzęta, co było atrakcją dla parafian i turystów odwiedzających Janów Podlaski. Został także mianowany kapelanem Polskiego Związku Łowieckiego okręgi bialskiego.

Już na początku 2024 r. planował odejść na emeryturę w przyszłym roku, aby spokojnie doczekać odejścia do Pana. Choroba jednak postępowała i musiał wielokrotnie przebywać na leczeniu szpitalnym i sanatoryjnym. Przez ostatnie 2 tygodnie przebywał na oddziale kardiologicznym w Białej Podlaskiej. Tam zmarł 21 grudnia 2024 r. Przeżył pełne 68 lat w tym 41 lat w kapłaństwie.

W swoim Testamencie napisał m.in.: „Wszystkich Braci w kapłaństwie i wiernych świeckich proszę o pamięć w modlitwie. Jeśli kogoś skrzywdziłem lub obraziłem, przepraszam i proszę o darowanie mi win”.

Pozostał w pamięci kapłanów i zapewne wiernych, wśród których pracował jako kapłan: koleżeński, gościnny, pełen humoru i dowcipu, komunikatywny i otwarty na potrzeby swoich parafian, wspierający siostry zakonne i kapłanów pracujących w parafiach na Białorusi, których zapraszał do przeprowadzenia rekolekcji parafialnych, aktywny i gospodarny proboszcz, duszpasterz gorliwy w różnych środowiskach swojego posługiwania kapłańskiego.

Niech Chrystus, którego tajemnicę narodzenia będziemy przeżywać za kilka dni, przyjmie ks. Stanisława do wiecznej radości nowonarodzonych dla Pana.

opr. ks. Bernard Błoński

ZOBACZ: Zmarł ks. Prałat Stanisław Grabowiecki