Zmarł ks. Wacław Bytniewski, SChr pochodzący z Miastkowa Kościelnego

W środę, 13 listopada w kaplicy Chrystusa Uchodźcy Domu Zakonnego w Puszczykowie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Wacława Bytniewskiego SChr. Pochodzący z Miastkowa Kościelnego w powiecie garwolińskim, wieloletni duszpasterz Polonii w północnej Francji, w latach siedemdziesiątych XX wieku przełożony regionalny chrystusowców posługujących na ziemi francuskiej, a następnie w latach 1978-1983 pierwszy przełożony prowincji Matki Bożej Częstochowskiej, odszedł do Pana 8 listopada w wieku 92 lat.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 13 listopada. Po mszy św. pogrzebowej ciało kapłana zostało złożone na miejscowym cmentarzu parafialnym w zakonnym grobowcu w Puszczykowie.

Ks. Wacław Bytniewski SChr, syn Jana i Władysławy z domu Dudzik, urodził się 15 lutego 1932 r. w Miastkowie Kościelnym w powiecie garwolińskim. Tego samego dnia został ochrzczony w miejscowym kościele parafialnym pw. Nawiedzenia NMP. Tam też po raz pierwszy w pełni uczestniczył w Eucharystii i przyjął sakrament bierzmowania. Wykształcenie w zakresie szkoły średniej uzyskał w Niższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Ziębicach. W sierpniu 1949 r. wstąpił jednocześnie do Towarzystwa Chrystusowego i po krótkim aspirandacie na początku kolejnego miesiąca rozpoczął w Ziębicach kanoniczny roczny nowicjat. W domu nowicjackim w Ziębicach 8 wrześniu 1950 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Po pierwszych ślubach kontynuował edukację w Niższym Seminarium, a po jej ukończeniu podjął sześcioletnie studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. W czasie seminaryjnej formacji ponawiał śluby zakonne, by 8 września 1953 r. w Poznaniu złożyć profesję wieczystą. Przyjął też niższe (tonsura, ostiariat i lektorat, egzorcystat i akolitat) oraz wyższe (subdiakonat i diakonat) święcenia. 20 kwietnia 1958 r. abp Antoni Baraniak SDB, pasterz archidiecezji poznańskiej udzielił mu święceń kapłańskich. Przez pierwsze cztery lata swojego kapłaństwa ks. Wacław posługiwał na Pomorzu Zachodnim jako wikariusz, najpierw w parafii pw. MB Królowej Polski w Tetyniu, a potem w parafii pw. św. Ottona w Pyrzycach. We wrześniu 1962 r. wyjechał do pracy duszpasterskiej wśród Polonii we Francji. Na francuskiej ziemi posługiwał wśród górniczych rodzin zamieszkujących północną Francję w departamentach Nord i Pas-de-Calais Przez pierwszy rok pracował w Montigny en Ostrevent. Potem w latach 1963-1969 w Roubaix. W latach siedemdziesiątych XX wieku piastował funkcje przełożeńskie we wspólnocie chrystusowców posługujących we Francji. W październiku 1969 r. został powołany na urząd ekonona Wiceprowincji, a po kilku miesiącach, pod koniec kwietnia 1970 r. – na przełożonego Wiceprowincji. Po erygowaniu w 1978 r. prowincji pw. Matki Bożej Częstochowskiej został jej pierwszym przełożonym. Po zakończeniu sześcioletniej kadencji prowincjała był mianowany członkiem Rady Prowincji oraz jej ekonomem. Funkcje te pełnił do 1989 r. i łączył je z posługą duszpasterską, pomagając Współbraciom w obowiązkach w polonijnych parafiach północnej Francji. Był także Sekretarzem Generalnym Polskiego Zjednoczenia Katolickiego we Francji zrzeszającego katolickie stowarzyszenia polonijne.

W 1990 r. został ustanowiony duszpasterzem w Wingles, a w 1999 r. – ponownie w Montigny en Ostrevent. W 2001 r. zamieszkał w domu prowincjalnym w Hesdigneul-lès-Béthune, zostając jego przełożonym. Stamtąd każdego poranka dojeżdżał do pobliskiego, znajdującego się w Fouquières-lès-Béthune, domu prowincjalnego sióstr sercanek, by odprawić Mszę Świętą dla mieszkających tam sióstr oraz podjął się duchowej opieki nad polonijną wspólnotą uczęszczającą w niedzielne poranki i piątkowe popołudnia na Msze Święte do kościoła Notre Dame w Haillicourt. Wiosną 2007 r., po sprzedaży domu w Hesdigneul, zamieszkał przy polonijnej parafii w Bruay La Buissière, nie przerywając posługi u sercanek i w Haillicourt, a także aktywnie włączając się w duszpasterską pomoc w innych miejscach sprawowania kultu. Razem z Polakami z Haillicourt (ale również i z Wingles, Montigny, Roubaix oraz Bruay, Houdain i Divion) wiosną 2008 r. przeżywał swój złoty jubileusz kapłaństwa. W październiku 2010 r. został przeniesiony do Escaudain, by służyć tamtejszej polskiej diasporze duszpasterską posługą. Trzy lata później powrócił do ojczyzny i zamieszkał w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie. Niemalże do końca swoich dni angażował się duszpastersko w dekanacie puszczykowskim oraz puszczykowskich domach zakonnych sióstr elżbietanek, karmelitanek Dzieciątka Jezus, służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP i braci Serca Jezusowego. Przez pewien czas, przez kilka miesięcy 2014 r., zamieszkiwał dzierżawiony przez Towarzystwo dom Casa Augusta na Monte Mario w Rzymie. i braci Serca Jezusowego. W piątkowe południe 8 listopada Pan życia i śmierci odwołał go do siebie.

Został zapamiętany jako prawdziwie dobry pasterz realizujący słowa codziennej modlitwy chrystusowca za Polonię – poszukującego, odnajdującego polskie dusze wychodźcze i przyprowadzającego je do Chrystusa, a w ostatnich latach jako apostoła Miłosierdzia Bożego, bo był stałym spowiednikiem wielu osób, a nadto na ile mógł pomagał w chorobie przykutym do łoża chorym współmieszkańcom puszczykowskiego domu chrystusowca-seniora dobrym słowem, modlitwą a nawet konkretnymi gestami.
Te niektóre wycinki z życia i posługi śp. ks. Wacława próbował wydobyć głoszący w czasie pogrzebowej Eucharystii homilię ks. Tomasz Mikulak SChr, wtrącając weń wiele osobistych wątków z czasów ich wspólnego posługiwania na francuskiej ziemi.

Przed rozpoczęciem pogrzebowej Eucharystii przybyli na uroczystości pogrzebowe: rodzina i przyjaciele Zmarłego, współbracia chrystusowcy z kraju i zagranicy, siostry karmelitanki Dzieciątka Jezus, pracownicy i dobrodzieje puszczykowskiego domu odmówili wspólnie różaniec. Mszy Świętej pogrzebowej przewodniczył ks. Bogusław Burgat SChr, wikariusz generalny Towarzystwa. Pod koniec liturgii kilka słów, przede wszystkim podziękowań, wypowiedział brat Zmarłego Bogdan oraz odczytano przesłanie ks. Zbigniewa Wcisło SChr, przełożonego prowincji pw. Matki Bożej Częstochowskiej, w której długie lata służył śp. ks. Wacław, budował jej struktury jako pierwszy jej przełożony. Po obrzędzie ostatniego pożegnania ciało zmarłego Współbrata zostało odprowadzone do karawanu i przewiezione na miejscowy cmentarz parafialny, na którym ceremonie pogrzebowe poprowadził ks. Zbigniew Kutnik SChr, przełożony puszczykowskiego domu. On a także wcześniej ks. Wikariusz podziękowali wszystkim za przybycie i wspólną modlitwę. Śp. ks. Wacław Bytniewski SChr spoczął w kwaterze chrystusowców na cmentarzu parafialnym w Puszczykowie.



źródło: www.chrystusowcy.pl