13 lat wspólnej drogi do zbawienia. Pożegnanie z Samogoszczą

Wzruszenie, łzy, a przede wszystkim ogrom wdzięczności towarzyszyły parafianom z Samogoszczy, żegnającym ks. kan. Bogusława Filipiuka, który przez 13 lat pełnił tam posługę proboszcza. Dziękczynienie za całe dobro, które wydarzyło się w tym czasie, zostało rozłożone na dwie niedziele. Otrzymaliśmy z parafii relację i zdjęcia.

22 czerwca, wspólnota bardzo licznie zgromadziła się na pikniku. Był grill i ognisko, nie zabrakło również tak uwielbianych przez ks. Bogusława lodów. Jedna z parafianek, pani Honorata, specjalnie na tę okazję ułożyła też piosenkę, którą wspólnie odśpiewano.



Z kolei w uroczystość świętych Piotra i Pawła, wszyscy zgromadzili się na modlitewnym dziękczynieniu za posługę dotychczasowego proboszcza. On sam, już we wprowadzeniu do mszy przypomniał kilka wydarzeń, które miały miejsce 29 czerwca w różnych latach jego pracy w Samogoszczy.

W ostatniej homilii, jaką wygłosił jako proboszcz parafii Samogoszcz, ks. Bogusław przypomniał sylwetki świętych Piotra i Pawła. Ukazał realizowane przez nich, zupełnie odmienne, misje, które są aktualne także dla współczesnej wspólnoty chrześcijan – dbanie o jakość samego Kościoła, ale też odpowiedź na wyzwania ewangelizacyjne. Kapłan podkreślił, jak ważne jest zabieganie o jedność wierzących oraz przypomniał o potrzebie aktywnego uczestnictwa i, opartej na zaufaniu, współpracy duchownych, świeckich i osób konsekrowanych. Zachęcił również do dawania świadectwa wiary, do bycia świadkami Chrystusa – niekoniecznie na drugim krańcu świata, ale… w rodzinie czy wśród znajomych. Wezwał także do modlitwy o nowe powołania kapłańskie i zakonne, do troski o relacje rodzinne i szerzej – międzyludzkie, o rozwój domowych Kościołów. – Bądźcie więc odpowiedzialni za swoje rodziny, za swoje dzieci, za swoją wspólnotę parafialną i módlmy się do Pana za wstawiennictwem świętych patronów dnia dzisiejszego, by dał nam siłę wiary, nadziei i miłości, byśmy mogli na koniec swojego życia powtórzyć za świętym Pawłem „w dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem” – zakończył.

Po mszy nadszedł czas na wzajemne podziękowania. Trudno było opanować wzruszenie i łamiący się głos, nie dało się powstrzymać łez. Ksiądz Bogusław podziękował za całe dobro, którego doświadczył w Samogoszczy, za każdą modlitwę oraz wszystkie wyrazy troski o parafię. Złożył podziękowania wspierającemu go w pracy ks. kan. Henrykowi Demiańczukowi, członkom rad parafialnych, siostrom Służkom NMP Niepokalanej, byłym kościelnym, liturgicznej służbie ołtarza, scholi i chórowi, grupom modlitewnym, gospodyni – pani Janinie, społeczności szkolnej, strażakom i władzom gminy. Wyraził nadzieję, że wierni z Samogoszczy będą dobrze współpracować także z nowym proboszczem, ks. Wojciechem, tak pod względem duszpasterskim, jak i gospodarczym.

Głos zabrała także przedstawicielka parafian. W przemówieniu zwróciła uwagę na lekcje otrzymane od proboszcza, podkreśliła jego wiarę, pokorę, wrażliwość, pracowitość, duszpasterski zapał, troskę o dzieci i młodzież, o chorych i potrzebujących. Podziękowała za ojcostwo, braterstwo i przyjaźń, których doświadczali parafianie od ks. Bogusława oraz życzyła sił, wytrwałości, obfitości Bożych łask i otwartych serc nowych parafian.

Przy śpiewie pieśni „Potrzeba serc” przedstawiciele wspólnot wręczyli proboszczowi czerwone róże. Przekazano także upominki, wśród których znalazła się m.in. ikona św. Jadwigi Śląskiej, patronki parafii, miniaturka kościoła w Samogoszczy oraz księga pamiątkowa, w której parafianie streścili 13 lat drogi, którą przebyli razem z ks. Bogusławem. Zamieszczono w niej spis i zdjęcia członków grup działających w parafii, fotografie przypominające przede wszystkim duszpasterskie zaangażowanie żegnanego kapłana, ale też pokazujące, jak parafia w Samogoszczy zmieniła się pod względem wizualnym, dzięki remontom i renowacjom przeprowadzonym z inicjatywy i pod okiem proboszcza.

Wielu parafian zapisało w księdze także osobiste podziękowania.



Tekst i zdjęcia: Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Samogoszczy