Przedświąteczne spotkanie w Warsztacie Terapii Zajęciowej w Siemiatyczach

W świątecznej, a jednocześnie rodzinnej atmosferze w środę, 20 grudnia w Warsztacie Terapii Zajęciowej Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Siemiatyczach odbyło się spotkanie opłatkowe. Te spotkania mają wyjątkowy charakter i historię tak długą jak istnienie WTZ, bo tu od samego początku było jak w rodzinie, a rodzinne świętowanie to najpiękniejszy prezent jakiego można oczekiwać na Święta Bożego Narodzenie.

Pierwszym i najważniejszym punktem tego dnia była Msza Św., w której wzięli udział uczestniczy WTZ z rodzinami, pracownicy, wolontariusze i przyjaciele placówki. Eucharystię w kaplicy pw. Św. Józefa sprawowali ks. Jerzy Cudny i ks. Bartosz Ojdana, zaś ks. Jarosław Błażejak posługiwał w konfesjonale.

W kazaniu ks. Bartosz mówił, że Bóg dał nam swojego Syna. Jest to znak, który dał nam Pan Bóg i co roku na nowo przeżywamy to przyjście Syna Bożego. I każdy z nas musi odczytać ten Znak od Boga i od nas zależy, jak go odczytamy.

Dalej kapłan podpowiadał, byśmy pozwolili Bogu dostać się do naszego serca. Wyjaśniając to, że nasze serca mogą być zamknięte i nie zawsze słyszymy pukanie Pana Boga, pokazał szklane pojemniki w których były serduszka. Pokazując, jak mocno trzeba nieraz pukać, by dostać się do naszych serc stłukł jeden ze słoików. Bóg nie chce nas zranić, ale chce dostać się do naszego serca, tłumaczył.

Sprawowano także nabożeństwo w obrządku prawosławnym. Celebrowali je Biskup Siemiatycki Warsonofiusz i ks. Paweł Sterlingow.  Po nabożeństwie ks. Paweł zwrócił się do zebranych mówiąc o tym jak ważne jest to, że wspólne świętowanie rozpoczęto modlitwą. Dziś niestety często święta obchodzimy bez Boga, mówił duchowny.

- Wiele osób zapomniało czym są święta i o tym co, nie tyle wspominamy, ale co przeżywamy w tym czasie. Chrystus staje się człowiekiem i pokazuje nam nasze człowieczeństwo, to przesłanie płynące ze świąt Bożego Narodzenia - nie bójcie się tego przesłania, bo Chrystus zawsze jest z nami!

Jak zawsze wyczekiwanym momentem były jasełka przygotowane przez uczestników i pracowników WTZ. Tym razem był to spektakl, który uczestnicy nazwali musicalem. I tu znowu można było przekonać się o mnogości talentów jakimi obdarzona jest WTZ-owa wspólnota.

Było też wspólne kolędowanie, dzielenie się opłatkiem i wieczerza przy stole zastawionym postnymi potrawami – wszystko zgodnie z tradycją, by to spotkanie było prawdziwe i rodzinne.