Poświęciliśmy równianki

sie 2025
Chociaż zmienia się ich wygląd i zastosowanie, to zwyczaj wykonywania równianek jest wciąż żywy. 15 sierpnia w Kościele obchodziliśmy uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny - jedno z najstarszych i najważniejszych świąt maryjnych. Dzień ten nazywany jest Świętem Matki Bożej Zielnej. Tego dnia zgodnie z przekazywaną przez pokolenia tradycją, święci się zioła i kwiaty. Bukiety zanoszone do kościoła nazywane są równiankami.
Niezależnie od tego jakich zbóż, kwiatów, czy ziół użyjemy do przygotowania równianki, jest ona symbolicznym podziękowaniem za plony którymi zostaliśmy w danym roku obdarowani. Poświęcone zioła, potem zasuszone i starannie przechowywane zgodnie z tradycją miały chronić domostwa od wszelkich nieszczęść. Zwyczaj świecenia ziół 15 sierpnia jest ciągle żywy i kultywowany, choć ulega zmianom a tradycyjną równiankę nieraz zastępuje bukiet kwiatów.Czym jest równianka, co powinno się w niej znaleźć i jak ją wykonać? - o tym Agnieszka Bolewska-Iwaniuk rozmawiała z Dorotą Gnatowską, kierownikiem Działu Tradycji Zielarskich w Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu TUTAJ
Jedną z form podtrzymywania tradycji związanej z wykonywaniem równianek, jest organizowany przez Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu konkurs na tradycyjne równianki. Jak wyglądał tegoroczny konkurs i jakie były konkursowe równianki, o tym w Muzeum Rolnictwa z organizatorami i uczestnikami konkursu rozmawiała Agnieszka Bolewska-Iwaniuk TUTAJ
Z równiankami przyszli wczoraj do kościoła dorośli i dzieci. W kościele pw. Wniebowzięcia NMP, gdzie 15 sierpnia odbywały się też uroczystości odpustowe, kwiaty i zioła świecono po każdej Mszy Św.
2 komentarze
Impreza idealna dla Minister Równości. Równianki to coś dla niej i powinna nad tym pracować.
Niczym docentowej z Kogel Mogel wszystko ci się niezdrowo kojarzy. A nazwa "równianka" jest dawną, powszechnie używaną nazwą dla wiązanek zbóż, kwiatów, a nawet warzyw. Z lat dziecięcych pamiętam solidne równianki na odpuście w Stoczku Łukowskim. Można było podziwiać dorodne kłosy zbóż, lnu, korzenie marchwi i innych warzyw. Każda gospodyni wybierała co najładniejsze okazy, żeby zaimponować sąsiadkom i znajomym.