Niemirów to miejsce, którego historia zadziwia. Na stronie gminy Mielnik (www.mielnik.eu) czytamy, że pierwotna nazwa miejscowości to Niwice. Pierwsze wzmianki pisane o wsi pochodzą 1495r. W 1548 r. Zygmunt August nadał tę wieś Stanisławowi Niemirze, którego wnuk Stanisław uzyskał dla niej w 1616r. prawa miejskie. Według spisu z 1775r. znajdowało się tu 19 domów miejskich i 64 włościańskich, gospoda, ośrodek zdrowia. Chcąc dźwignąć miejscowość, ówczesny dziedzic Michał Czartoryski wyjednał u Stanisława Augusta w 1774r. przywilej na wprowadzenie targów we wtorki i piątki, jarmarków zaś w Zielone Świątki i nazajutrz po Trzech Królach. Po trzecim rozbiorze Polski w pobliżu Niemirowa zbiegały się granice trzech zaborców. Od 1795r. do 1807r. miasto pełniło funkcję komory celnej na granicy zaborów pruskiego i rosyjskiego. W czasie Powstania Styczniowego w okolicach wsi przeprawiały się przez Bug oddziały Rogińskiego i Czarkowskiego, zmierzające spod Białej Podlaskiej w kierunku Siemiatycz. Mimo ciągłego ostrzału ich przez carską artylerię oddziały wzięły jednak udział w jednej z największych bitew na Podlasiu w dniach 5 - 6 lutego 1863r. W okresie II wojny światowej znajdował się tu punkt przerzutowy AK prowadzący na Podlasie. Zniszczone w czasie II wojny światowej miasto utraciło swoje prawa w 1944 roku.
Położenie przy drodze handlowej i przeprawie przez Bug sprzyjało kiedyś rozwojowi miasta, jednak swoje piętno odcisnął tu i potop szwedzki i I wojna światowa (na miejscowym cmentarzu znajduje się kilkanaście nagrobków ofiar walk polsko – bolszewickich). Nie oszczędziła Niemirowa i II wojna światowa.
Choć Niemirów utracił i prawa miejskie i znaczenie handlowe, to niezmiennie zachwyca położeniem, pięknymi pejzażami i ciszą zmąconą tylko śpiewem ptaków.
ABol/DJ
Kwiecień 2024
