- 1849 r.- pożar kościoła w Domanicach i starania ks. Józefa Sienkiewicza o wybudowanie nowej świątyni;
- 14 maja 1850 r. poświęcenie kamienia węgielnego pod budowę nowej świątyni;
- październik 1850 r. konsekrowanie nowego kościoła przez biskupa Ignacego Lewińskiego;
- 13 kwietnia 1864 r. aresztowanie proboszcza parafii ks. Stanisława Sienkiewicza, przez Rosjan. Zapisano w kronice parafialnej, że w roku 1881 do parafii należało 2780 osób, natomiast w roku 1927 było ich 4400;
- w 1925 r. zakupiono 3 dzwony w miejsce skradzionych w czasie I wojny światowej.
Pracowite były lata 1938 – 1942 w tym czasie dobudowano zakrystię i dwie kaplice obok Ołtarza Głównego a także podłogę wyłożono posadzką terakotową. Parafia tragicznie przeżyła początek II wojny światowej. Pod Domanicami 14 września 1939 rozegrała się nieszczęśliwa bitwa z najeźdźcą. Wówczas poległo wielu rodaków pochowanych na cmentarzu i przy pomniku, a rannych przynoszono do kościoła, który służył jako szpital.
5 września 1984r. obejmuje probostwo ks. Henryka Wetoszka. Wtedy też wykonano następujące prace: wymiana schodów prowadzących na chór, wyłożenie ścian dębową boazerią, wymiana pokrycia wieży kościelnej, otynkowanie kościoła z zewnątrz, odnowienie parkanów kościelnych, renowacja ołtarzy, budowa plebanii, pomalowanie kościoła w wewnątrz i na zewnątrz, wyłożenie trotuaru wokół kościoła kostką brukową, wstawienie nowych witraży do kościoła.
1 lipca 2008 r. proboszczem zostaje ks. kan. Jerzy Grochowski.
Z prac gospodarczych w tym czasie wykonano staraniem moim wraz z parafianami: ponad 500 m2 kostki przy plebanii i kościele, szafy w zakrystii, wymieniono tablice rozdzielczą i oświetlenie prezbiterium; wykonano napęd elektrycznych dzwonów, wykonano ławki w kościele i kaplicy, renowacja ołtarzy, renowacja obrazu „ Przemiennie Pańskie”, ocieplenie sufitów kościoła, pomalowanie kościoła w wewnątrz oraz doprowadzenie wody do pomieszczeń gospodarczych w kościele. Ta materialna działalność pozwoliła zjednoczyć wspólnotę parafialną. Każdej niedzieli i często w dzień powszedni wierni czytają lekcje i śpiewają „psalm”. Wielu parafian przeszło formację z diecezjalnym programem „Chrzest w życiu i misji kościoła”. Parafianie licznie korzystają z katechez dla Rodziców i chrzestnych (zawsze w I niedzielę po Mszy św. wieczorowej) i dla młodzieży (II niedziela ); raz w miesiącu uczestniczą w katechezie nauczyciele. Grupa osób uczestniczy w kręgu biblijnym, a czytając i rozważając Słowo Boże wchodzą w komunię z bliźnimi i z Bogiem, czego owocem jest także przedstawienie „Męki Pańskiej”. Letnią porą w Eucharystii niedzielnej uczestniczy ok. 65 % parafian, a zimą 40%. Wielu parafian pracuje w Warszawie wyjeżdżając w poniedziałek rano, a wracając w sobotę - co osłabia więzi rodzinne; jest także grupa pracująca poza granicami Polski. Są także tacy co toną w alkoholu, a ostatnio po raz kolejny powstała grupa „AA”. W parafii działa schola, a spotkania prowadzi organista Pan Marian Jastrzębski, który także mocno pracuje nad rozśpiewaniem wspólnoty parafialnej. Z parafii pochodzą dwaj księża oraz dwie siostry zakonne. Odprawiane są nabożeństwa „majowe”, „czerwcowe” i „fatimskie”. Przy naszej parafii działają kółka różańcowe, schola, Krąg Biblijny oraz KSM. Szczególnym zwyczajem parafian jest tzw. ,,obchód pól’’, natomiast odpusty przypadają w Święto Nawiedzenia i Niepokalanego Poczęcia NMP. Stajemy, aby słuchać Pasterza Diecezji na drodze tracenia siebie i nawracania - mówił podczas przedstawienia parafii jej proboszcz ks. kan. Jerzy Grochowski.
W katechezie do parafian Ksiądz Biskup mówił jak budować prawdziwą wspólnotę z Bogiem oraz drugim człowiekiem. – Współczesna wspólnota jaką jest rodzina, parafia czy też naród, może przeżywać rozproszenie. Szczególnie dotyczy to rozproszenia wewnętrznego, które jest wynikiem nie słuchania jednego głosu. Rozproszenie powoduje również to, że dzisiejszy człowiek jest zachęcany do troski o sprawy doczesne, do korzystania z liberalnie rozumianej wolności, przez to rozbiciu ulegają podstawowe komórki życia człowieka jakimi są małżeństwo i rodzina. Tymczasem prawdziwej wolności a zarazem jedności uczy nas ukrzyżowany Chrystus. Bóg nie zostawia człowieka samemu sobie, On przychodzi nam z pomocą jako jeden głos, jedno wołanie, jeden znak - mówił Pasterz Kościoła Siedleckiego.
POSŁUCHAJ KATECHEZY:
Po katechezie rozpoczęła się Eucharystia, podczas której Ksiądz Biskup udzielił sakramentu bierzmowania 60 osobom.
- Czytanie z Księgi Proroka Ezechiela jest usytuowane w kontekście rozproszenia, bardzo bolesnego dla Izraela, jakim było wygnanie babilońskie. To doświadczenie skutków nie podążania za jednym głosem, a słuchanie swojego przewrotnego serca. Prorok do tych rozproszonych kieruje orędzie: „zabiorę was z tego rozproszenia, spośród ludów wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju”. Tu nie chodzi tylko o geograficzną krainę. Mój kraj będzie tam, gdzie spotkam się z Bogiem. Pan chce nas pokropić, oczyścić od naszych „bożków”, czyli od tego wszystkiego co nas pociąga, poza Bogiem. I dzisiaj w czasach współczesnych takim „bożkiem” może być chęć posiadania albo pieniądz. Następnym jest władza oraz dostosowanie wszystkich do własnej woli. W każdym z nas jest zakorzenione pragnienie rządzenia drugim człowiekiem. My się zaprzedajemy tej władzy i składamy jej hołd. Ostatnim, a zarazem najsubtelniejszym „bożkiem” są uczucia. To wszystko, co wiąże się z przynależnością do drugiego, także z seksualnością, z naszą płciowością. Chcemy, aby przy nas ktoś był, wypełniając nasze pożądanie. To jest wielki „bożek”, który bardzo mocno dzisiaj króluje. Jego władzy poddane są ciała i serca wielu z nas – mówił Ksiądz Biskup.
- Czytanie to kończy się pięknym stwierdzeniem: „Ja będę wam Bogiem, wy będziecie mi ludem”. To jest sprawa przynależności, nie cudzołożnej i obcej. W pełni dokonało się to na krzyżu, kiedy zdradzony przez człowieka Bóg nie odwrócił się, ale przebaczył tym, którzy nie wiedzieli co czynią. To z mocy krzyża zrodził się Kościół. Mocą przebaczenia oraz Ducha Świętego zostali zgromadzeni w jedno ci, którzy wyrzekając się „bożków” pragną żyć w komunii z Bogiem i człowiekiem. Oto z ludzi rozproszonych, Pan uczynił swój Lud, swoją Oblubienicę. Cokolwiek by się nie działo w naszym życiu, nic nam się nie stanie, gdyż będziemy świadomi tego, że przynależymy do Pana. To jest największa tęsknota człowieka, być z kimś – w tym wymiarze ludzkim, ale również w wymiarze nadprzyrodzonym. Wiemy, że jest Ktoś, kto mnie nie opuści, ja do Niego przynależę, nie jestem sierotą. Duch Święty będzie was uczył tej przynależności, a to jest trudny dar. On nieustannie nas wyciąga z tego zamknięcia się w sobie. Młodzi – przyjmijcie ten dar, nie bójcie się z niego korzystać, on będzie wymagał wielokrotnie trudnych decyzji, ale wtedy zobaczycie, że ten dar, ta moc, ta prawda – nie zawiedzie – zachęcał Ordynariusz Siedlecki.
POSŁUCHAJ HOMILII:
Ważnym momentem wizytacji było spotkanie Pasterza Diecezji z uczniami i nauczycielami Szkoły Podstawowej z Domanic i Olszyca oraz Gimnazjum. Dostojnego Gościa powitali uczniowie oraz panie Terasa Młynarczyk, Agnieszka Urbanek, Gabriela Karpiarz i Grażyna Zabłocka – dyrektorki placówek. W pierwszej części spotkania uczniowie zaprezentowali przedstawianie pt: „Kolorowy parasol”, a w drugiej części Ksiądz Biskup spotkał się z gronem pedagogicznym obydwu szkół i wygłosił katechezę na temat wychowania chrześcijańskiego. Następnym punktem wizytacji było spotkanie z pracownikami Urzędu Gminy w Domanicach. Tam Dostojnego Gościa powitał wójt inż. Jerzy Zabłocki. Spotkanie z księżmi z dekanatu dominickiego oraz odwiedziny jednej z rodzin zakończyły wizytację w parafii Domanice.
ks. Michał Chromiński
[Msz]
Kwiecień 2024
