- Najdostojniejszy Księże Biskupie. Parafia Imienia NMP w Kolanie obecnie należy do dekanatu Parczewskiego. Zanim powstała jako samodzielna parafia na przestrzeni lat  XIX w.  Kolano należało do Parafii Unickiej w Jabłoniu, następnie do rzymsko – katolickiej parafii Rossosz, Wisznice, a na początku XX w do parafii Parczew. W 1850 roku Amelia Łubieńska wraz ze swoim mężem Sewerynem zbudowali w Kolanie pałac. Ok. roku 1860 w ogrodzie pałacowym została wzniesiona kaplica, która dała początek późniejszemu kościołowi i parafii. Odegrała ona ogromną rolę podczas prześladowań unitów. Kaplica miała przywileje nadane przez papieża Grzegorza XVI. Tutaj udzielano sakramentu chrztu świętego i  sakramentu małżeństwa. Mimo, że w tym czasie Kolano nie było jeszcze samodzielna parafią, fakt istnienia kaplicy Łubieńskich miał ogromne znaczenie dla kształtowania świadomości duchowej mieszkańców. W 1872 r. naciskami władz kaplica została zamknięta, wyposażenie ukryte. W roku 1918 mieszkańcy podjęli próbę utworzenia samodzielnej parafii. Dysponowanie odpowiednim placem było jednym z warunków jej utworzenia. Wydzielony obszar przeznaczono na cmentarz, sad, i zabudowania parafialne. W roku 1921 ks. Biskup Henryk Przeździecki dokonał poświęcenia rzymsko – katolickiej parafii Kolano. Pierwszym opiekunem duchowym i organizatorem parafii był ks. Mikołaj Filipowicz a po nim ks. Ludwik Zaorski. W 1930 r. zawiązał się społeczny komitet i przystąpiono do budowy kościoła. Dawna pałacowa kaplica Łubieńskich dała podbudowę pod prezbiterium. Budowa kościoła trwała 9 lat. Mieszkańcy ponieśli wiele trudu i kosztów. Obok cmentarza wzniesiono cegielnię, z której cegłę przeznaczono na budowę świątyni. Kolejni proboszczowie parafii to: Wł. Pogonowski, B Pawłowicz,  T. Wądołowski, St. Wachałowski, T. Kucharewicz, FR. Jarmulowicz, J. Bogusz. M. Ćwikliński, W. Niewiatowski, E. Wałuszko, J. Maciąg, A. Krasuski, H. Szustek, M. Zalewski, (chwilowo – parę godzin) H. Szustek. ( w sumie 16 kapłanów Stan  do 1 września 2012 r. To rys historyczny. Pora teraz przedstawić parafię na dzień dzisiejszy. 15 lat temu Parafię zamieszkiwało ponad 1000 wiernych. Liczba ta z upływem czasu zmniejszyła i nadal zmniejsza się. Młodzi wyjeżdżają do miast i za chlebem. Obecnie Parafia liczy 713 osób. W tej liczbie 150 osób to ludzie starsi. W parafii mamy 156 rodzin związanych sakramentem małżeństwa. Są też w naszej wspólnocie związki cywilne z przeszkodami lub tylko związani cywilnie. Mieszkają tez osoby razem bez jakichkolwiek związków. Co prawda jestem proboszczem dopiero parę miesięcy i ciągle poznaje wspólnotę parafialną, ale w naszej wspólnocie istnieje tez problem związany z alkoholem. Dotyczy on w szczególności osób samotnych w podeszłym, ale i średnim wieku. Ten problem występuje także w niektórych rodzinach. Jest spora liczba osób których życie wspólnotowe Parafii nie interesuje. Prowadzą laicki styl życia lub deklarują absurdalnie, że są wierzący, ale nie praktykujący.  Według obliczeń ok. 40% uczestniczy w Celebracji Eucharystii w Niedzielę. Trudno jest budować Kościół w ludzkich sercach. Istnieje pokusa, by pozostać pobożnym tylko zewnętrznie, bez wewnętrznej przemiany To jednak jest cel działania duszpasterskiego. W parafii są Koła Żywego Różańca, które swoją modlitwą, pracą i świadectwem życia wspierają parafię i cały Kościół. Jest grupa osób na dzień dzisiejszy, mamy ich 15, która angażuje się w życie liturgiczne parafii. Osoby te podczas Niedzielnej Eucharystii czytającą Słowo Boże i wezwania Modlitwy Wiernych. Jest grupa ministrantów, młodych chłopców, którzy pragną służyć Chrystusowi i wspólnocie parafialnej. Brak jest chóru parafialnego, czy scholii dziecięcej lub młodzieżowej. Są podjęte próby wskrzeszenia lub utworzenia. Podejmowana jest próba pracy z młodzieżą. Pomocne w tym są wyjazdy na Nocne Czuwanie Młodych w Kodniu. Od strony materialnej niewiele się jeszcze dokonało przez tek okres paru miesięcy. Najpilniejsze prace które trzeba było wykonać to naprawa krzyża przez kościołem, naprawa kotłowni na plebani, czy też w kościele odsłonięcie prezbiterium przez przesunięcie figur Matki Bożej i św. Franciszka. Wyrażam radość i wdzięczność Waszej Ekscelencji za obecność pośród nas, która jest znakiem miłości i jedności Pasterza z Jego owczarnią oraz Ludu Bożego ze swym Pasterzem. Moim pragnieniem jest, aby życie naszej wspólnoty parafialnej rozwijało się zawsze według słów św. Piotra: "Jak każdy otrzymał łaskę, tak niech każdy usługuje jeden drugiemu na wzór dobrych szafarzy rozlicznej łaski Bożej" (1P 4,10). Zostałem posłany przez Ciebie Księże Biskupie do tej Owczarni. Dzisiaj oczekuję od Ciebie wsparcia; nie tylko modlitewnego, ale rady, otuchy i umocnienia do pasterzowania w tej Parafii. Oczekują tego od Ciebie Wierni, zwłaszcza Ci, którzy dla których Parafia jest źródłem rozwoju duchowego. Jako posłany proszę, abyś słowem i błogosławieństwem umocnił Mnie i Tę wspólnotę do wzrastania we wierze i odpowiedzialności za Kościół lokalny, diecezjalny i powszechny - mówił podczas przedstawienia parafii jej proboszcz ks. Janusz Sutryk. 

W katechezie do parafian Ksiądz Biskup mówił o tym, jak kształtować relację z Bogiem oraz drugim człowiekiem we wspólnocie parafialnej.

- Czym jest wspólnota parafialna? Nie wystarczy tylko zadbany kościół, ale potrzeba wspólnoty ludzi, których myślenie przeniknięte jest głęboko wymiarem duchowym. Laicyzacja jest przyzwoleniem na to, aby ten duchowy element życia człowieka został wykluczony. Dlatego ważne jest to, aby w świecie postępu i szumu informacyjnego, współczesny człowiek dbał o swój rozwój wewnętrzny. Parafia i małe grupy uczą nas słuchać, otwierają na prawdę oraz pomagają stawiać fundamentalne pytania dotyczące ludzkiej egzystencji. Wśród wielu głosów i podpowiedzi współczesnego świata, jest jeden, niezmienny głos, który rozbrzmiewa z kart Pisma Świętego. Wsłuchujmy się w ten głos Boga oraz pozwólmy Mu się poprowadzić. Kościół ma w sobie wielką moc rzucania światła na śmiertelne życie człowieka, które ma odniesienie do życia większego niż śmierć. Kto tę prawdę zrozumie i przyjmie, doświadczy nowej jakości życia. W naszych codziennych relacjach doświadczamy dobrych pragnień i chęci, ale tak naprawdę skupieni na sobie, dbamy tylko o własne „ja”. Bóg w Jezusie Chrystusie pokochał człowieka, nawet tego, który Go ukrzyżował. Dla nas jest to niesamowicie trudne, potrzebujemy misterium paschalnego Chrystusa, które uświadamia nam że cierpienie i krzyż istnieją. Tego możemy się uczyć także i my,  wchodząc całym sobą w tajemnicę paschalną. W tym także pomagają nasze prace synodalne, gdzie razem uczymy się podążać za Jezusem Chrystusem - nauczał Pasterz Kościoła Siedleckiego.

Po katechezie rozpoczęła się Eucharystia, podczas której w homilii Ksiądz Biskup mówił o Kościele, w którym Bóg kieruje swoje słowo do współczesnego człowieka.

- Dzisiejsza uroczystość odnosi nas do momentu spełnienia wszystkich obietnic Boga wobec ludzi – głosił Ksiądz Biskup. – Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga, wybiera inną - swoją drogę, zakłócając ten obraz w sobie samym. Stało się to przez grzech. Jednak Bóg chciał, aby ten prawdziwy – niezakłócony obraz został przywrócony. Wejście Boga w historię człowieka, Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie były tym aktem, poprzez który Bóg odbudował harmonię z człowiekiem. Kto patrzy na Jezusa, podąża Jego drogą, słucha Jego głosu, jest w stanie przeciwstawić się współczesnym trendom laicyzacyjnym w świecie. Nauczyć się prawdziwie żyć, to znaczy nawracać się, ale także coś stracić i umrzeć. Wtedy te zakłócenia, które dotykają naszej relacji z Bogiem, nie będą napełniać nas lękiem, będziemy słuchać Boga i wypełniać Jego wolę. Wspólnota parafialna, jest miejscem gdzie mogę uczyć się takiej postawy. Tu przyjmujemy sakramenty, a dzięki nim możemy narodzić się na nowo. Tu także jest miejsce, w którym możemy uczyć się troski względem drugiego człowieka. Chciejmy w to uwierzyć, że to jest najlepszy program dla naszego życia. Tego nauczymy się tutaj, w Kościele. Wtedy na wszystkie trudne sprawy będziemy umieli patrzeć z innego punktu widzenia, miejsca które przenika nadzieja. To jest moje słowo umocnienia dla was – nauczał Ordynariusz Siedlecki.

POSŁUCHAJ HOMILII:

Po celebracji Eucharystii, Biskup Kiernikowski spotkał się z Radą Parafialną, a następnie udał się do Szkoły Podstawowej im. Amelii Łubieńskiej. To był ważny moment w życiu społeczności tej niewielkiej szkoły. Dostojnego Gościa powitali uczniowie oraz pan Zbigniew Milaniuk – dyrektor placówki. W pierwszej części spotkania uczniowie zaprezentowali montaż nawiązujący do historii powstania szkoły , a w drugiej części Biskup spotkał się z gronem pedagogicznym.

Następnym punktem wizytacji było spotkanie z pracownikami i mieszkańcami Domu Pomocy Społecznej w Kalince. Tam Dostojnego Gościa powitał dyrektor pan Andrzej Kośmider. Podczas spotkania z pracownikami placówki, Ksiądz Biskup zwrócił uwagę na współczesne trendy, zakłócające formację i funkcjonowanie współczesnych chrześcijan oraz przypomniał, że w Diecezji Siedleckiej już wiele lat realizowany jest program „Chrzest w życiu i misji Kościoła”. Potem Pasterz Diecezji Siedleckiej odwiedził osoby starsze i schorowane zamieszkujące DPS.

Spotkanie z księżmi z dekanatu parczewskiego zakończyło wizytację w parafii Kolano.

ks. Michał Chromiński [DJ]