Kazimierz Kubiszyn – Sztuka sercu bliska

Jego Międzyrzec stawał się magicznym miejscem, w którym warto żyć pełnią życia. – W Galerii w Pałacu Potockich odbędzie się wernisaż wystawy prac Kazimierza Kubiszyna, znanego mieszkańcom Międzyrzeca Podlaskiego jako lekarz, społecznik i artysta.

Wernisaż odbędzie się w piątek, 14 marca o godzinie 17:00 w Galerii w Pałacu Potockich.



Tak pisze o tej wystawie, nieżyjącego już malarza, jego żona:

Ukazują Międzyrzec oczami autora – jako miasto sercu bliskie. Moje miasto rodzinne, w którym spędziliśmy oboje ponad pół wieku wspólnego życia, od 1967 roku, było dla męża nie tylko miejscem intensywnej pracy zawodowej i społecznej, ale także artystyczną inspiracją. Twórczo odzwierciedlał urok jego pejzażu. Nadawał mu kolory. Wyławiał je z szarej codzienności. Malował miasto nie tylko farbami lecz także swoją wyjątkową wrażliwością.

Jego Międzyrzec stawał się magicznym miejscem, w którym warto żyć pełnią życia. Pamiętam, jak zaczął malować, w połowie lat 80-tych ubiegłego wieku. Miał talent! Malowanie przychodziło mu z łatwością. Inspirował go nasz ogród, zwłaszcza kwiaty i słoneczniki. Spróbował też z powodzeniem rzeźbić w korze drzew, nawiązując do twórczości dziadka – ludowego twórcy. Szybko stwierdził, że twórczość jest bardzo przyjemnym zajęciem. Poświęcał jej wiele uwagi i czasu. Miło było patrzeć, jak profesjonalnie podszedł do nowej pasji. Chciał wypełnić nią pustkę, która pojawiła się w jego intensywnym życiu wraz z przejściem na emeryturę. Stworzył warsztat artysty po to, żeby codziennie móc malować!

Najchętniej tworzył przy stole na tarasie domu, ale wiele obrazów powstało także na plenerach lekarzy malarzy. Mobilizowały go też cykliczne wystawy w „Galerii ES”, w których uczestniczył wraz z międzyrzeckim środowiskiem twórców.

Zaczął od pejzaży. Przenosił na obrazy malownicze widoki swojego rodzinnego Roztocza. Kolejnym etapem artystycznego wtajemniczenia było zainteresowanie naszym miastem. Podjął temat malowania pejzaży międzyrzeckich, bo wiele miejsc uważał za inspirujące; dostrzegał ich czar.

Zauroczony był dawną żwirownią, sporo obrazów poświęcił więc międzyrzeckim jeziorkom. Często utrwalanym obiektem był kościół św. Mikołaja. Zachwycał go widok rozlewiska rzek. Chętnie malował pejzaże peryferii, krajobraz pól, łąk i lasów w okolicy miasta, które przemierzał m.in. odwiedzając swoich pacjentów. Utrwalał podlaski folklor: wiejskie chaty z malwami w ogrodach, stogi siana, snopki żniwne, leśne kapliczki… Pasjonując się historią malował także sceny z dziejów tej ziemi m.in. tragedię unitów z Drelowa.



Wraz ze środowiskiem lekarzy malarzy uczestniczył w plenerach, poznawał ludzi, zdobywał wiedzę, podejmował artystyczne wyzwania koleżeńskie. Z powodzeniem konkurował w ogólnopolskim środowisku malarskim. Uczestniczył w środowiskowych wystawach poplenerowych. Brał udział w konkursach. Został nagrodzony w Łomży, na ogólnopolskim konkursie poświęconym upamiętnieniu pielgrzymek papieża Jana Pawła II w Polsce. Trzy obrazki, namalowane zostały oryginalną autorską techniką, z użyciem żywicy.

Przez dziewięćdziesiąt lat życia cieszył się swoimi osiągnięciami. A my wraz z nim. Kibicowała mu cała rodzina – dzieci, wnuki, prawnuki. Czuł się potrzebny i spełniony w tym co robił. Brał udział w wystawach, wernisażach, był wyróżniany i nagradzany.

Ze wzruszeniem myślę, że dużą część obrazów zadedykował mnie. Myślę z wdzięcznością, że los postawił na mojej drodze tak wartościowego, pracowitego człowieka…
Los postawił go na naszej drodze, drodzy Państwo. Podziwiajmy więc wspólnie udostępnioną część z kolekcji ponad dwóch tysięcy jego prac. Dziękuję z całego serca za pomoc w zorganizowaniu tej wystawy, upamiętniającej twórczość międzyrzeczanina, aktywnego członka naszej wspólnoty, honorowego obywatela miasta, Kazimierza Kubiszyna. Nie ma go już z nami ale miasto sercu bliskie pozostawił nam na obrazach.

Alicja Kubiszyn