Łuków: konferencja historyczna poświęcono Janowi Stanisławowi Majewskiemu

Muzeum Regionalne w Łukowie oraz Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łukowskiej organizują konferencję historyczną pt. „Jan Stanisław Majewski i Władysław Majewski. Bohaterowie, zapomniani mieszkańcy Łukowa, Adamowa i Stanina w walce o Niepodległą”. Odbędzie się ona w najbliższy piątek, 13 września.

Konferencja poświęcona znanemu w środowisku łukowskim regionaliście, połączona z wystawą zdjęć, dokumentów i pamiątek rodzinnych po Janie Stanisławie Majewskim, odbędzie się w piątek, 13 września w auli I Liceum Ogólnokształcącego im. T. Kościuszki w Łukowie o godzinie 12.00. Wykład poprowadzi Anna Frelek – Chmiel, prezes Fundacji Dziedzictwo i Nowoczesność. Po konferencji delegacja uda się na cmentarz parafialny w Łukowie, na grób rodziców Jana Stanisława Majewskiego, na którym zostanie zamieszczona specjalna tabliczka przyznana przez IPN informująca o tym, że grób został wpisany do „Ewidencji grobów weteranów walk o Wolność i Niepodległość Polski”.

Jan Stanisław Majewski (ur. 25 kwietnia 1899 r., zm. 13 września 1941 r.) - regionalista, historyk, działacz społeczny i dziennikarz, urodzony w Adamowie, lecz związany także z innymi miejscowościami takimi jak Łuków, Stanin, Ernestynów czy Łaskarzew. Już od młodych lat przejawiał niezwykłą odwagę i zaangażowanie w sprawy swojego narodu. Jego ojciec, Władysław, brał udział w strajkach przeciwko rusyfikacji, co skutkowało wielokrotnym osadzaniem go w więzieniach, a rodzinę zmuszało do zmiany miejsca zamieszkania.

Jan Stanisław będąc zaledwie 16-letnim chłopcem podjął pracę nauczyciela, angażując się jednocześnie w różnorodne inicjatywy społeczne i patriotyczne. Będąc w Łukowie aktywnie działał w stowarzyszeniu Kulturalno - Oświatowym ,,Ogniwo", razem z żoną wydawał miesięcznik „Gazeta Łukowska” oraz „Kronikę Ziemi Łukowskiej”.

Jego życie toczyło się w dramatycznych czasach II wojny światowej. Aresztowany i więziony w wielu miejscach, Jan Stanisław nie zraził się, kontynuując walkę o wolność i godność swego narodu. Niestety, 13 września 1941 roku, zmarł w obozie Flossenburg w Bawarii.

Jego dziedzictwo pozostaje żywe, nie tylko w książkach i artykułach, które pozostawił po sobie, ale także w sercach osób, które pamiętają lub śledzą jego bohaterskie czyny. Jego imieniem nazwano Łukowskie Towarzystwo Regionalne, które przez wiele lat wydawało „Nową Gazetę Łukowską”.



informacja: Muzeum Regionalne w Łukowie